คำให้การของช่างภาพชรา.. “เมื่อข้าพเจ้าถ่ายภาพหวั่นไหว”

... ข้าพเจ้าห้อยกล้องอยู่สองตัว เลนส์ต่างช่วง
เมื่อข้าพเจ้ากำลังใช้กล้องตัวหนึ่งถ่ายภาพเหตุการณ์ข้างหน้า ก็หันไปเห็นภาพอีกมุม
จึงเอากล้องอีกตัวที่สะพายบ่าขึ้นมาใช้ สแน๊ปช้อต ทันทีทันใด ด้วยความเงอะงะ งุ่มง่าม
และลืมคิดไปว่า กล้องตั้งไว้แบบใด
... เมื่อข้าพเจ้าลั่นไกออกไป ผลที่ออกมาคือ .... ประการดังนี้






เมื่อเห็นภาพแล้ว ไอเดียผุดขึ้นมา คิดดังนั้นแล้ว ข้าพเจ้าจึง
เรียกมันว่า “การสร้างสรรค์ภาพ”


เหอะ เหอะ ... คิดเข้าข้างตัวเองไปได้ ..