คือวันนี้เราได้นั่งรถไฟจากหัวลำโพงเจอกับกลุ่มน้องๆจากลาดกระบังวิทยาเขตชุมพรนี่แระเหมารถไฟเกือบหมดขบวนคาดว่าน่าจะมาจากงานรับปริญญาของรุ่นพี่กัน ตอนแรกที่ขึ้นรถไฟนี่ตกใจเลยทำไมคนเยอะขนาดนี้เราก็ขอแทรกน้องเค้าเดินเข้าไปนั่งมีการเรียกเราว่าน้องด้วยค่ะยังขำอยู่เลย
ประเด็นมันอยู่ตรงที่น้องๆเค้าไม่ได้นั่งเพราะมีคนมานั่งที่ของพวกน้องๆเค้ากันเกือบหมด(รถไฟฟรีค่ะ) แล้วมีรุ่นพี่มาขอที่ให้น้องๆเค้าได้นั่งกันจัดที่นั่งให้น้องกันเรียบร้อย น้องบางคนก็ลุกให้คนแก่นั่งตัวเองยืนแทน สลับกันนั่งกับเพื่อนบ้าง แล้วได้ยินคำหนึ่งวะดุดหูเรามาก "พี่ปีสองไม่ต้องนั่งน่ะครับเดี๋ยวให้น้องปีหนึ่งนั่งดูแลน้องๆด้วยครับ" แล้วเหมือนทุกคนสนิทกันมากรุ่นพี่ดูแลดีมากกกกกก
ประทับใจสัมพันธ์พี่น้องลาดกระบังวิทยาเขตชุมพรมากๆๆๆ
ประเด็นมันอยู่ตรงที่น้องๆเค้าไม่ได้นั่งเพราะมีคนมานั่งที่ของพวกน้องๆเค้ากันเกือบหมด(รถไฟฟรีค่ะ) แล้วมีรุ่นพี่มาขอที่ให้น้องๆเค้าได้นั่งกันจัดที่นั่งให้น้องกันเรียบร้อย น้องบางคนก็ลุกให้คนแก่นั่งตัวเองยืนแทน สลับกันนั่งกับเพื่อนบ้าง แล้วได้ยินคำหนึ่งวะดุดหูเรามาก "พี่ปีสองไม่ต้องนั่งน่ะครับเดี๋ยวให้น้องปีหนึ่งนั่งดูแลน้องๆด้วยครับ" แล้วเหมือนทุกคนสนิทกันมากรุ่นพี่ดูแลดีมากกกกกก