ทุกคนคงรู้จักถึงประเทศบราซิล ประเทศที่ใหญ่อันดับ5ของโลก ขึ้นชื่อโด่งดังเรื่องกีฬาฟุตบอลและเป็นที่จัดงาน Olympics 2016 แต่คงมีไม่กี่คนที่ได้มีโอกาสไปเหยียบประเทศในอเมริกาใต้ประเทศนี้ ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ปี2016 ผมได้มีโอกาสไปเป็นอาสาสมัคร ณ เมือง Fortaleza 8สัปดาห์ ผมเลยอยากแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนได้รู้
โครงการอาสาที่ผมไปเป็นขององค์กรAiesecซึ่งมีเครือข่ายอยู่หลายประเทศรวมถึงที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่ผมเรียนอยู่ หน้าที่ในโครงการนี้คือไปจัดกิจกรรมให้กับเด็กยากจนขาดโอกาส ไปทำงานร่วมกับNGOที่นั่น เหตุผลที่เลือกไป Fortaleza เพราะผมเป็นคนที่ชอบทะเล คิดว่าไปแล้วจะได้เล่นทะเล บวกกับว่าผมยังไม่เคยไปตรงโซนอเมริกาใต้เลยอยากไปเรียนรู้วัฒนธรรมของคนโซนนั้นและเห็นว่ารูปเมืองนี้ดูสวย น่าอยู่
รูปภาพPosterที่ผมเห็นและทำให้สนใจโปรเจคนี้
วิวจริงๆจากโฮสของผม
เมื่อไปถึงแล้วความจริงไม่ได้เป็นเหมือนความคาดหวังเลย เมืองFortalezaถือว่ามีความยากจนสูงและมีอาชญากรรมเยอะมาก วันแรกๆที่ผมอยู่เมืองนี้รู้สึกอึดอัดมาก ย่านที่ได้อยู่ก็เป็นย่านที่จนไม่ได้น่าอยู่เหมือนในposterที่โปรโมท ก่อนไปไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ พอไปถึงที่นู้นก็เจอปัญหาว่าคนที่นี้พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลยพูดเป็นแต่ภาษาโปรตุเกสซึ่งผมมีความรู้แทบจะเป็นศูนย์ แถมเมืองมันอันตรายมากๆ ซึ่งผมไม่ได้รู้มาก่อน ถูกจัดว่าเป็นเมืองอันตรายอันดับ12ของโลก มีการปล้นการจี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง มีแต่คนเตือนว่าอยู่ข้างนอกต้องระมัดระวังตัวเองตลอด อย่าให้คนอื่นเห็นของมีค่า อย่าเล่นสมาร์ทโฟนในที่สาธารณะ ซึ่งเป็นเรื่องที่อึดอัดมากเพราะเวลาอยู่เมืองไทยนี้ผมเล่นโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา และอย่าทำตัวไฮโซหรือเหมือนนักท่องเที่ยว ไม่งั้นจะโดนเป็นเป้าหมาย แรกๆเลยไม่กล้าไปไหนเพราะได้ยินเรื่องราวคนถูกปล้นหลายคนมาก ยิ่งเวลาไปไหนมาไหนต้องนั่งรถเมล์สาธารณะไม่ได้มีรถส่วนตัวขับเหมือนอยู่กรุงเทพฯ คิดว่าถ้าหลงแล้วจะหาทางกลับบ้านยังไง หยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดGoogle Mapsก็ไม่ได้ อยู่ได้ไม่กี่วันมีความคิดอยากที่จะกลับเพราะยังไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยและคิดว่าขนาดมาไม่กี่วันก็แย่ขนาดนี้แล้ว จะทนได้ถึงสองเดือนหรอ แต่สุดท้ายก็อดทนต่อไปไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ และพออยู่ไปเรื่อยๆก็เริ่มปรับตัวได้ดีขึ้น หัดเรียนรู้ภาษาเค้ารู้คำพูดสำคัญๆ รู้จักระมัดระวังตัวเอง ได้พบเพื่อนใหม่ๆทำให้เริ่มมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ
เพื่อนคนแรกซึ่งเจอที่สนามบิน ต้องบอกว่าเค้าช่วยชีวิตผมเลยเพราะตอนผมไปเปลี่ยนเครื่องที่Rioผมงงมาก ผมเดินทางไปคนเดียว เจ้าหน้าที่ที่สนามบินพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ผมไม่รู้จะต้องต่อเครื่องที่ไหน แถมผมยังโชคร้ายกระเป๋าเดินทางไม่ได้มากับผม ติดอยู่ที่ Amsterdam (จุดเปลี่ยนเครื่องจุดแรก) บังเอิญที่เจอเค้า เค้าเดินทางมาจาก Amsterdam แล้วจะต่อเครื่องไป Fortaleza เหมือนกับผม เค้าเป็นคนแรกที่เตือนเรื่องความอันตรายเพราะเค้าเองก็เคยโดนปล้นโทรศัพท์
รูปขณะตำรวจกำลังค้นอาวุธในตัวเด็กวัยรุ่น วันอาทิตย์จะเป็นวันที่อันตรายที่สุดเพราะวัยรุ่นไม่ไปโรงเรียนและมาเดินเล่นในเมือง กลุ่มที่อันตรายที่สุดก็คือกลุ่มวัยรุ่นนี้แหละ ที่ไม่ค่อยได้รับการศึกษา ไม่มีจริยธรรมและไม่รู้จักคิดถึงผู้อื่น
อาหารที่พบได้บ่อยในบราซิล คนบราซิลชอบกินเนื้อย่างกับข้าวและมันฝรั่งทอด
โอสของผม เมื่อก่อนเค้าจนมากและกำลังสร้างตัว เค้านิสัยดีและแทคแคร์ผมดีมาก
ผมพักอยู่กับโฮส มีจิตอาสาให้ที่พักและอาหารฟรี แต่ตอนแรกก็ลำบากที่ว่ามีแต่ลูกชายที่พูดภาษาอังกฤษได้ คนอื่นพูดไม่ได้เลย จะสื่อสารต้องใช้Google translateช่วย อย่างกับว่าคนเป็นใบ้ แต่โฮสนิสัยดีมากยิ้มแย้มเทคแคร์ดีเป็นห่วงเราเหมือนลูกอีกคน ที่NGOที่ผมทำงานStaffก็นิสัยดีมากเหมือนเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและมีเพื่อนอาสาสมัครหลายคนจากนานาประเทศ แต่จริงๆตอนวันแรกๆผมเองรู้สึกเกร็งมาก มีเด็ก20กว่าคนซึ่งพูดอังกฤษไม่เป็นเลยที่ต้องสอน ไม่รู้จะสื่อสารยังไง จะคุยกับเด็กยังไง เล่นกับเด็กยังไง เด็กพวกนี้มาพูดด้วยผมก็ตอบกลับไม่เป็น แต่พอได้อยู่ไปเรื่อยๆเริ่มพูดโปรตุเกสเป็นและได้เตะฟุตบอลบ่อยครั้ง ได้สนิทกับเด็กก็เพราะการที่ได้เตะฟุตบอลด้วยกัน เริ่มสื่อสารกันได้ จนสามารถออกไปพรีเซ้นท์เกี่ยวกับประเทศไทยโดยใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นเวลา2นาที เรื่องฟุตบอลต้องยอมรับว่าคนบราซิลมีทักษะในการเตะฟุตบอลที่ดีจริงๆ ผมเอาลูกตะกร้อไปสอน เค้าชอบเล่นกันมากเพราะตะกร้อมันคล้ายๆฟุตบอลบวกกับCaprioellaซึ่งก็คือการเต้นชนิดหนึ่ง ทุกสุดสัปดาห์ผมก็จะไปเที่ยวต่างเมืองกับเพื่อนอาสาจากหลายประเทศเป็นประสบการณ์ที่สนุกและดีมากๆ
รูปขณะที่ผมกำลังพรีเซ้นเกี่ยวกับประเทศไทยให้เด็กโปรตุเกสฟังโดยใช้ภาษาโปรตุเกสที่ผิดๆถูกๆ
วีดีโอที่ถ่ายบนทึกประสบการณ์ของผม
ถ่ายรูปกับเพื่อนๆทั้งคนบราซิลและต่างชาติที่อาสา ณ NGO
สิ่งที่โด่งดังของประเทศไทยที่เค้ารู้จักคือ มวยไทย คนบราซิลชอบเรื่องศิลปะการต่อสู้มาก เค้ามีกีฬา Brazillian Jiu Jitsu ของเค้า แต่หลายคนรู้และสนใจมวยไทยมาก มีที่เรียนอยู่หลายที่ ผมพอมีเบสิคมวยไทยอยู่เลยได้ไปโชว์ทักษะที่NGO อีกเรื่องที่ขึ้นชื่อคือที่เที่ยวสวย โดยเฉพาะชายหาด คนบราซิลอยากมาเที่ยวไทย เพราะได้ยินถึงหาดสวยๆในประเทศไทย น่าสนใจที่ว่าคนไทยจะมองว่าประเทศบราซิลสวยอยากที่จะไป ในทางกลับกันคนบราซิลก็มองว่าประเทศไทยสวยมากอยากที่จะมาเมืองไทย
สถานที่โปรดของผมในเมืองFortalezaคือย่าน Beira Mar(สถานที่ที่อยู่ใน poster) หาดแนวUrban Beachคล้ายๆกับ Copacabana เวอร์ชั่นเล็กกว่า ทุกอาทิตย์ผมแวะมานี้ คนบราซิลชอบเล่นกีฬามากและหาดนี้มีกิจกรรมให้เล่นเยอะแยะ ไม่ว่าจะเป็น Skateborad, Rollerskate, Stand Up Paddel, Beach Volleyball, Beach Football, Beach Tennis, Footvolley ผมชอบมาเล่นกีฬาที่หาดนี้มากมาเล่นกับเพื่อนๆและก็ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่จากการที่ขอไปแจมเพื่อเล่นกีฬาด้วยกัน
รูปนี้ถ่ายที่หาด Praia do Sancho หาดที่ถูกยกย่องว่าสวยที่สุดในบราซิล อยู่บนเกาะ Fernando de Noronha เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สวยที่สุดในโลกที่ผมเคยไป เป็นธรรมชาติมากต้องนั่งเครื่องบินจากแผ่นดินใหญ่ไป 1ชม.
อีกรูปที่ผมถ่ายบนเกาะนั้น ได้เจอสัตว์น้ำมากมาย เช่นเต่า กระเบน ฉลาม ปลา ปลาไหล ล็อบสเตอร์ และได้รูปสวยๆมามากมาย
ไปเที่ยวที่ Jericoacoara กับเพื่อนที่มาอาสาด้วยกัน ในรูปนี้มีเพื่อนมาจากเม็กซิโก อิตาลี ตุรกี และเยอรมันนี ได้ไปเที่ยวด้วยกันทุกสุดสัปดาห์เลย
ไปเที่ยวที่ Rio และ ได้ไปร่วมเชียร์นักมวยไทยแข่งขัน Olympic games 2016
ทั้งหมดนี้ผมอยากให้เรื่องของผมเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อ่านอยากที่จะก้าวออกไป ออกไปจากพื้นที่ส่วนตัวของตัวเองในบ้านเกิดเรา เพื่อที่จะไปเจอความท้าทายใหม่ๆ ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อที่จะพัฒนาตัวเองให้เป็นคนดีของสังคม ผมรู้สึกได้เลยว่าจากประสบการณ์สองเดือนนี้ผมเติบโตขึ้นเยอะและได้รู้จักตัวเองมากขึ้น สามารถผ่านความท้าทายในการปรับตัวนี้ได้รู้จักว่าต้องไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ได้สร้างมิตรภาพใหม่ มีความทรงจำดีๆมากมายและภูมิใจที่ได้ไปนำเสนอความเป็นไทยทำให้คนต่างชาติรู้จักดีขึ้นว่าคนไทยและวัฒธรรมไทยเป็นยังไง
โดยเฉพาะผู้อ่านที่กำลังเป็นนักศึกษาอยากแนะนำให้ไปโครงการอาสาสมัครขององค์กร AIESEC อย่างที่ผมไป
ประสบการณ์นักศึกษาไทยไปอาสาสมัครที่ Fortaleza, Brazil
โครงการอาสาที่ผมไปเป็นขององค์กรAiesecซึ่งมีเครือข่ายอยู่หลายประเทศรวมถึงที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่ผมเรียนอยู่ หน้าที่ในโครงการนี้คือไปจัดกิจกรรมให้กับเด็กยากจนขาดโอกาส ไปทำงานร่วมกับNGOที่นั่น เหตุผลที่เลือกไป Fortaleza เพราะผมเป็นคนที่ชอบทะเล คิดว่าไปแล้วจะได้เล่นทะเล บวกกับว่าผมยังไม่เคยไปตรงโซนอเมริกาใต้เลยอยากไปเรียนรู้วัฒนธรรมของคนโซนนั้นและเห็นว่ารูปเมืองนี้ดูสวย น่าอยู่
รูปภาพPosterที่ผมเห็นและทำให้สนใจโปรเจคนี้
วิวจริงๆจากโฮสของผม
เมื่อไปถึงแล้วความจริงไม่ได้เป็นเหมือนความคาดหวังเลย เมืองFortalezaถือว่ามีความยากจนสูงและมีอาชญากรรมเยอะมาก วันแรกๆที่ผมอยู่เมืองนี้รู้สึกอึดอัดมาก ย่านที่ได้อยู่ก็เป็นย่านที่จนไม่ได้น่าอยู่เหมือนในposterที่โปรโมท ก่อนไปไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ พอไปถึงที่นู้นก็เจอปัญหาว่าคนที่นี้พูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลยพูดเป็นแต่ภาษาโปรตุเกสซึ่งผมมีความรู้แทบจะเป็นศูนย์ แถมเมืองมันอันตรายมากๆ ซึ่งผมไม่ได้รู้มาก่อน ถูกจัดว่าเป็นเมืองอันตรายอันดับ12ของโลก มีการปล้นการจี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง มีแต่คนเตือนว่าอยู่ข้างนอกต้องระมัดระวังตัวเองตลอด อย่าให้คนอื่นเห็นของมีค่า อย่าเล่นสมาร์ทโฟนในที่สาธารณะ ซึ่งเป็นเรื่องที่อึดอัดมากเพราะเวลาอยู่เมืองไทยนี้ผมเล่นโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา และอย่าทำตัวไฮโซหรือเหมือนนักท่องเที่ยว ไม่งั้นจะโดนเป็นเป้าหมาย แรกๆเลยไม่กล้าไปไหนเพราะได้ยินเรื่องราวคนถูกปล้นหลายคนมาก ยิ่งเวลาไปไหนมาไหนต้องนั่งรถเมล์สาธารณะไม่ได้มีรถส่วนตัวขับเหมือนอยู่กรุงเทพฯ คิดว่าถ้าหลงแล้วจะหาทางกลับบ้านยังไง หยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดGoogle Mapsก็ไม่ได้ อยู่ได้ไม่กี่วันมีความคิดอยากที่จะกลับเพราะยังไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยและคิดว่าขนาดมาไม่กี่วันก็แย่ขนาดนี้แล้ว จะทนได้ถึงสองเดือนหรอ แต่สุดท้ายก็อดทนต่อไปไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ และพออยู่ไปเรื่อยๆก็เริ่มปรับตัวได้ดีขึ้น หัดเรียนรู้ภาษาเค้ารู้คำพูดสำคัญๆ รู้จักระมัดระวังตัวเอง ได้พบเพื่อนใหม่ๆทำให้เริ่มมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ
เพื่อนคนแรกซึ่งเจอที่สนามบิน ต้องบอกว่าเค้าช่วยชีวิตผมเลยเพราะตอนผมไปเปลี่ยนเครื่องที่Rioผมงงมาก ผมเดินทางไปคนเดียว เจ้าหน้าที่ที่สนามบินพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ ผมไม่รู้จะต้องต่อเครื่องที่ไหน แถมผมยังโชคร้ายกระเป๋าเดินทางไม่ได้มากับผม ติดอยู่ที่ Amsterdam (จุดเปลี่ยนเครื่องจุดแรก) บังเอิญที่เจอเค้า เค้าเดินทางมาจาก Amsterdam แล้วจะต่อเครื่องไป Fortaleza เหมือนกับผม เค้าเป็นคนแรกที่เตือนเรื่องความอันตรายเพราะเค้าเองก็เคยโดนปล้นโทรศัพท์
รูปขณะตำรวจกำลังค้นอาวุธในตัวเด็กวัยรุ่น วันอาทิตย์จะเป็นวันที่อันตรายที่สุดเพราะวัยรุ่นไม่ไปโรงเรียนและมาเดินเล่นในเมือง กลุ่มที่อันตรายที่สุดก็คือกลุ่มวัยรุ่นนี้แหละ ที่ไม่ค่อยได้รับการศึกษา ไม่มีจริยธรรมและไม่รู้จักคิดถึงผู้อื่น
อาหารที่พบได้บ่อยในบราซิล คนบราซิลชอบกินเนื้อย่างกับข้าวและมันฝรั่งทอด
โอสของผม เมื่อก่อนเค้าจนมากและกำลังสร้างตัว เค้านิสัยดีและแทคแคร์ผมดีมาก
ผมพักอยู่กับโฮส มีจิตอาสาให้ที่พักและอาหารฟรี แต่ตอนแรกก็ลำบากที่ว่ามีแต่ลูกชายที่พูดภาษาอังกฤษได้ คนอื่นพูดไม่ได้เลย จะสื่อสารต้องใช้Google translateช่วย อย่างกับว่าคนเป็นใบ้ แต่โฮสนิสัยดีมากยิ้มแย้มเทคแคร์ดีเป็นห่วงเราเหมือนลูกอีกคน ที่NGOที่ผมทำงานStaffก็นิสัยดีมากเหมือนเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและมีเพื่อนอาสาสมัครหลายคนจากนานาประเทศ แต่จริงๆตอนวันแรกๆผมเองรู้สึกเกร็งมาก มีเด็ก20กว่าคนซึ่งพูดอังกฤษไม่เป็นเลยที่ต้องสอน ไม่รู้จะสื่อสารยังไง จะคุยกับเด็กยังไง เล่นกับเด็กยังไง เด็กพวกนี้มาพูดด้วยผมก็ตอบกลับไม่เป็น แต่พอได้อยู่ไปเรื่อยๆเริ่มพูดโปรตุเกสเป็นและได้เตะฟุตบอลบ่อยครั้ง ได้สนิทกับเด็กก็เพราะการที่ได้เตะฟุตบอลด้วยกัน เริ่มสื่อสารกันได้ จนสามารถออกไปพรีเซ้นท์เกี่ยวกับประเทศไทยโดยใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นเวลา2นาที เรื่องฟุตบอลต้องยอมรับว่าคนบราซิลมีทักษะในการเตะฟุตบอลที่ดีจริงๆ ผมเอาลูกตะกร้อไปสอน เค้าชอบเล่นกันมากเพราะตะกร้อมันคล้ายๆฟุตบอลบวกกับCaprioellaซึ่งก็คือการเต้นชนิดหนึ่ง ทุกสุดสัปดาห์ผมก็จะไปเที่ยวต่างเมืองกับเพื่อนอาสาจากหลายประเทศเป็นประสบการณ์ที่สนุกและดีมากๆ
รูปขณะที่ผมกำลังพรีเซ้นเกี่ยวกับประเทศไทยให้เด็กโปรตุเกสฟังโดยใช้ภาษาโปรตุเกสที่ผิดๆถูกๆ
วีดีโอที่ถ่ายบนทึกประสบการณ์ของผม
ถ่ายรูปกับเพื่อนๆทั้งคนบราซิลและต่างชาติที่อาสา ณ NGO
สิ่งที่โด่งดังของประเทศไทยที่เค้ารู้จักคือ มวยไทย คนบราซิลชอบเรื่องศิลปะการต่อสู้มาก เค้ามีกีฬา Brazillian Jiu Jitsu ของเค้า แต่หลายคนรู้และสนใจมวยไทยมาก มีที่เรียนอยู่หลายที่ ผมพอมีเบสิคมวยไทยอยู่เลยได้ไปโชว์ทักษะที่NGO อีกเรื่องที่ขึ้นชื่อคือที่เที่ยวสวย โดยเฉพาะชายหาด คนบราซิลอยากมาเที่ยวไทย เพราะได้ยินถึงหาดสวยๆในประเทศไทย น่าสนใจที่ว่าคนไทยจะมองว่าประเทศบราซิลสวยอยากที่จะไป ในทางกลับกันคนบราซิลก็มองว่าประเทศไทยสวยมากอยากที่จะมาเมืองไทย
สถานที่โปรดของผมในเมืองFortalezaคือย่าน Beira Mar(สถานที่ที่อยู่ใน poster) หาดแนวUrban Beachคล้ายๆกับ Copacabana เวอร์ชั่นเล็กกว่า ทุกอาทิตย์ผมแวะมานี้ คนบราซิลชอบเล่นกีฬามากและหาดนี้มีกิจกรรมให้เล่นเยอะแยะ ไม่ว่าจะเป็น Skateborad, Rollerskate, Stand Up Paddel, Beach Volleyball, Beach Football, Beach Tennis, Footvolley ผมชอบมาเล่นกีฬาที่หาดนี้มากมาเล่นกับเพื่อนๆและก็ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่จากการที่ขอไปแจมเพื่อเล่นกีฬาด้วยกัน
รูปนี้ถ่ายที่หาด Praia do Sancho หาดที่ถูกยกย่องว่าสวยที่สุดในบราซิล อยู่บนเกาะ Fernando de Noronha เป็นหนึ่งในสถานที่ที่สวยที่สุดในโลกที่ผมเคยไป เป็นธรรมชาติมากต้องนั่งเครื่องบินจากแผ่นดินใหญ่ไป 1ชม.
อีกรูปที่ผมถ่ายบนเกาะนั้น ได้เจอสัตว์น้ำมากมาย เช่นเต่า กระเบน ฉลาม ปลา ปลาไหล ล็อบสเตอร์ และได้รูปสวยๆมามากมาย
ไปเที่ยวที่ Jericoacoara กับเพื่อนที่มาอาสาด้วยกัน ในรูปนี้มีเพื่อนมาจากเม็กซิโก อิตาลี ตุรกี และเยอรมันนี ได้ไปเที่ยวด้วยกันทุกสุดสัปดาห์เลย
ไปเที่ยวที่ Rio และ ได้ไปร่วมเชียร์นักมวยไทยแข่งขัน Olympic games 2016
ทั้งหมดนี้ผมอยากให้เรื่องของผมเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อ่านอยากที่จะก้าวออกไป ออกไปจากพื้นที่ส่วนตัวของตัวเองในบ้านเกิดเรา เพื่อที่จะไปเจอความท้าทายใหม่ๆ ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อที่จะพัฒนาตัวเองให้เป็นคนดีของสังคม ผมรู้สึกได้เลยว่าจากประสบการณ์สองเดือนนี้ผมเติบโตขึ้นเยอะและได้รู้จักตัวเองมากขึ้น สามารถผ่านความท้าทายในการปรับตัวนี้ได้รู้จักว่าต้องไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ได้สร้างมิตรภาพใหม่ มีความทรงจำดีๆมากมายและภูมิใจที่ได้ไปนำเสนอความเป็นไทยทำให้คนต่างชาติรู้จักดีขึ้นว่าคนไทยและวัฒธรรมไทยเป็นยังไง
โดยเฉพาะผู้อ่านที่กำลังเป็นนักศึกษาอยากแนะนำให้ไปโครงการอาสาสมัครขององค์กร AIESEC อย่างที่ผมไป