โดยสาเหตุหลักของการเกลือกกลิ้งของเน่าเหม็นของเหล่าหมาป่าจะเกี่ยวข้องกับการสื่อสารในฝูง และ การเอาตัวรอดในป่ากว้างอันเต็มไปด้วยอันตราย พฤติกรรมดังกล่าวได้สืบทอดต่อกันมาหลายพันปีจนติดอยู่ในสายเลือดมาจนน้องหมารุ่นปัจจุบัน เรามาดูกันค่ะว่าพวกเขาพวกเขาใช้การคลุกสิ่งของกลิ่นเหม็นเพื่อต้องการสื่อสารอะไรบ้าง
1. เป็นการเก็บข้อมูลและบอกต่อข่าวสารให้แก่ฝูง
งานวิจัยของมหาวิทยาลัย Dalhousie ในประเทศแคนาดา ได้ทำการสังเกต จดบันทึกพฤติกรรมหมาป่าเมื่อเจอซากสัตว์ที่ตายแล้ว  พบว่าหมาป่าจะนอนกลิ้งเกลือกสิ่งใหม่ที่มีกลิ่นแตกต่างไป ไม่เคยพบเจอ ให้กลิ่นสิ่งนั้นติดตัว โดยเฉพาะบริเวณใบหน้า และ คอของตน เพื่อเป็นการเรียนรู้ ทำความรู้จักกับสิ่งใหม่ จนเกินความคุ้นชิน ว่าเมื่อได้กลิ่นนี้อีกครั้ง พวกเขาก็จะรู้ว่ามันคืออะไร เตรียมตัวจัดการ หรือระวังตัวอย่างไร

นอกจากนี้ การคลุกกลิ่นเน่าเหม็นจึงเป็นเสมือนพิธีกรรมอย่างหนึ่งของเหล่าหมาป่าที่บอกว่า ไปไหนมา พบเจออะไร แหล่งอาหารสมบูรณ์ไหม เหยื่อมีลักษณะเป็นอย่างไร โดยกลิ่นที่ติดมาจะเป็นสารที่หมาป่าได้นำกลับมาบอกข่าวให้แก่ฝูง ว่าพวกเขาพบสิ่งใหม่ ซึ่งหมาป่าตัวอื่นจะเข้ามาดม ทำความรู้จักกับกลิ่น และตามกลิ่นไปยังต้นต่อแหล่งที่มา เพื่อทำความรู้จักกับสิ่งแปลกใหม่นี้ด้วยเช่นกัน


2. เป็นการแสดงสถานะอีกรูปแบบหนึ่งที่ได้รับการยอมรับในฝูง
งานกรณีศึกษาของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้ทำการทดลองประสาทการดมกลิ่นและพฤติกรรมการกลิ้งกับสิ่งต่างๆ ที่มีกลิ่นฉุน พบว่า พวกเขามีจุดรับรู้กลิ่นเช่นเดียวกับหมาป่า คือดมกลิ่น เลียซากสัตว์ที่ตายแล้ว จากนั้นจะเกลือกกลิ้งถู ไถ ซึมซับกลิ่นให้อยู่กับตัว เพื่อให้กลิ่นติดตัวมาถึงฝูงดึงดูดความสนใจหมาป่าไฮยีน่าตัวอื่นๆ ซึ่งกลิ่นที่ติดมาจะเป็นการบอกว่าพวกเขาไปพบประสบสิ่งใด เป็นเหมือนการคุยโอ้อวดถึงศักดาของตัว ฝูงจะให้การยอมรับและเคารพหมาป่าไฮยีน่าที่มีกลิ่นซากสัตว์ติดมา เรียกได้ว่า ทางลัดที่จะการยกสถานะตัวเองในฝูงสูงขึ้น

     อย่างไรก็ตาม การกลิ้งเกลือกของที่มีกลิ่นเหม็น กลิ่นฉุน ไม่ได้จำกัดเพียงซากสัตว์เท่านั้น หากยังกลิ้งเกลือกกับพืชพันธุ์ พุ่มไม้ ทุ่งหญ้า สมุนไพรต่างๆ เพื่อเป็นการบอกว่าไปพบ ไปเจอสิ่งใดมา (อย่างที่น้องหมาชอบไปนอนกลิ้งในทุ่งหญ้า แล้วติดขนหญ้าเจ้าชู้จนพันกันเป็นสังกะตัง) แต่การมีกลิ่นของพืชพันธุ์ สมุนไพรติดอยู่กับตัวจะไม่ได้รับการยกย่อง ยอมรับ นับถือ เท่ากับการไปคลุกกลิ่นเน่าของซากสัตว์มา จึงไม่น่าแปลกใจที่เราจะเห็นน้องหมา เดินเชิดหน้าชูตาเข้ามาในบ้านหลังจากออกไปสร้างวีรกรรม แล้วปล่อยให้ตัวอื่นๆ ดมตัวอย่างภาคภูมิใจ



3. เป็นการอำพรางตัว
เรื่องการคลุกกลิ่นอำพรางตัวเป็นเหตุผลที่เราน่าจะพอเดาได้มากที่สุด เพราะหมาป่าอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย และการหลอกล่อเยื่อเป็นอาหาร การคลุกกลิ่นเหม็นจึงเป็นวิธีการเอาตัวรอดในป่ากว้าง

     เมื่อศัตรูมากลิ่นเหม็นเหมือนซากสัตว์ที่ตายแล้ว จะหลอกให้ศัตรูคิดว่าเป็นเพียงแค่กลิ่นเน่าของสัตว์ที่ตายแล้วไม่สนใจที่จะเดินไปในทิศทางนั้น ส่วนสัตว์ที่หมาป่าต้องการจะล่าเหยื่อก็จะคิดว่า เป็นเพียงกลิ่นอึของสัตว์ ไม่มีอะไรต้องกังวล พอพวกเหยื่อชะล่าใจ หมาป่าก็จะกระโดดจู่โจมใส่ทันที ลาภปากพวกเขาเลยล่ะค่ะ



4. เป็นการแสดงความภาคภูมิใจ เรียกร้องความสนใจจากเจ้าของ
สำหรับหมาป่าการกลิ้งคลุกของเน่าเหม็นจะเป็นการสร้างความสนใจให้แก่ฝูงมาจดจ่ออยู่ที่พวกเขา แต่สำหรับหมาบ้านผู้ที่พวกเขาให้การยอมรับนับถือ เรียกได้ว่าเป็นเจ้าชีวิตก็ คือ "เจ้าของ" ค่ะ เราอาจเคยคิดว่าพวกเขาไปคลุกอะไรมาเพราะซุกซน นิสัยไม่ดี ก้าวร้าว สกปรก แต่ในใจลึกๆ ของพวกเขาแล้ว การคลุกบางสิ่งแล้ววิ่งหน้าตั้งมาหาเจ้าของเป็นการแสดงความรัก จงรักภักดี แบ่งปันความสุขของพวกเขาต่อเจ้าของ  เหมือนจะเป็นการบอกว่า “เฮ้! ทายสิว่า ผมไปสำรวจบ้านแล้วเจออะไรมา..... มันอยู่ในบ้านของเรา....อยากเห็นไหมๆ เดี๋ยวผมจะพาไปดู!”

     แต่ส่วนใหญ่ความตั้งใจทำดีของเขาก็มักจบลงด้วยเสียงตวาดใส่ การทำโทษ และ ทำลายหลักฐานที่พวกเขาอุตสาห์ไปนอนกลิ้งเกลือกมาอย่างภาคภูมิใจด้วยการพาไปอาบน้ำ แทนที่จะได้รับคำชื่นชม การยอมรับด้วยการตบไหล่ แล้วบอกว่า “ทำได้ดีมาก”  โถๆ  น่าสงสารจัง



5. เป็นการบำรุงสุขภาพขนและผิวหนังจากแบคทีเรียที่เป็นประโยชน์
ในซากสัตว์บางชนิดจะมีเชื้อจุลินทรีย์ ที่ช่วยป้องกันพวกปรสิต หรือ เชื้อราต่างๆ ที่อยู่ตามบนขนและผิวหนังของหมาป่าและน้องหมาได้ พวกเขาจะมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอด และการดูแล เยียวยารักษาตัวเอง ในแบบที่คนเราไม่อาจล่วงรู้ได้ ประสาทการดมกลิ่นอันทรงพลังของพวกเขาจะสามารถหยั่งรู้ได้ว่ามีกลิ่นของจุลินทรีย์ชนิดใดที่เป็นประโยชน์อยู่ในซากสัตว์ ที่จะมาเป็นช่วยบำรุงสุขภาพขนให้มีสุขภาพดี

อ่านเพิ่มเติมได้จาก link นี้นะครับ..

https://www.dogilike.com/content/train/3034/