หลายปีแล้วที่ติดเชื้อ hiv มาจากคนๆนึงที่ผมรักมาก ตลอดเกือบ 1 ที่ผมไม่รู้เลยว่า คนที่บอกว่าเป็นเพื่อนเขาก็คือแฟนเขา....เขาทั้งสองหลอกผม

จนวันที่ผมตรวจผลเลือดเป็นบวก ผมโทรฯหาเขา
เขาบอกแค่ว่าผมก็ต้องดูแลตัวเอง....ส่วนเขาก็ต้องกลับไปดูแลแฟนเขา (ผมผิดอะไร?)

ผมโทรฯบอกเรื่องนี้กับแฟนเขา แฟนเขากลับเฉยๆเหมือนรู้อยู่แล้ว

ผ่านไปหลายปี ผมทนความเหงาไม่ได้ มีคนๆนึงเข้ามา เคมีเราตรงกัน เราคบกัน ผมไม่ยอมมีเซกแบบสอดใส่กับเขาเลย จนเขาแอบไปค้นของๆผม เจอยาต้าน

เขาถาม ผมยอมรับ....เขาขอไปพบหมอด้วย ผมยอม....เขาบอกจะไม่ทิ้ง แต่กลับเปลี่ยนไปแบบเขาเองไม่รู้ตัว เขาค่อยๆห่าง บวกกับผมเพียงไม่อยากให้เขาเอาอนาคตและชีวิตมาเสี่ยงกับผม ผมจึงหาเรื่องเลิกทั้งที่ยังรักเขามาก

นี่ก็หลายปีแล้วที่ผมไม่กล้ารักและบอกใคร
ทั้งเหงาและทรมาน อยู่เหมือนตายทั้งเป็น...

ก็แอบคิดนะ ถ้ามีแฟนที่เป็นเหมือนกันก็ดีสินะ จะได้ช่วยดูแลกัน

คนปกติแค่หาแฟนยังยากเลย
แล้วคนอย่างผม...คงหมดหวัง

ผมเป็นเกย์ที่หน้าตาดี มีคนหมายปอง และเข้ามาครับ แต่ก็ไม่กล้าคบใคร เพราะไม่อยากเสียเขาไป ไม่อยากให้ใครรู้....แต่จะให้คบแบบไม่เลือกเลยก็คงไม่ไหวอ่ะครับ หรือให้คบแบบวัยรุ่นแบบเด็กๆที่ผ่านมาก็ไม่ใช่วัยแล้ว #เห้อชีวิต