พอดีรําคาญเพื่อนที่ไม่สนิท ไม่รู้จัก และพยายามจะยัดเยียดตัวเองมาในชีวิตเรา เลยอยากรู้ว่าอยากเป็นคนเข้าถึงยาก เห็นแล้วไม่มีใครอยากมายุ่ง ไม่อยากสนใจ อยากเมินมากกว่า ต้องทํายังไงดี ปล.ขอวิธีที่ไม่เดือดร

บางคนได้ยินอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่เราคิดมากเรื่องนี้สุดๆตอนประถมโดนคนล้อชื่อแม้กระทั่งครูมันทําให้เราฝังใจมาจนถึงตอนนี้ ตอนนี้เรามอ5แล้วและจะได้ขึ้นรับเกียรติบัตรและแน่นอนว่าครูจะประกาศชื่อให

ทํายังไงดี เรายัง งง จุก ไม่รู้จะทํายังไงกับชีวิต เขาบอกว่า"เราค่อยกลับมาเจอกันในวันที่พร้อมมากกว่านี้ดีกว่า"แล้วเค้าก็จากเราไป เดินออกไป เมื่อก่อนเค้าคือคนที่คอยอยู่ข้างเรา ในวันที่เราไม่

คือปมอาทิตย์นี้อยู่ดีๆก็รู้สึกเบื่อและขี้เกียจมาก เล่นเกมก้เบื่อ ดูหนังก้เบื่อ ดูยูทูปดูเมะก้เบื่อ หามังงะอ่านก้แล้วก้ไม่หายเบื่อสักที โรงเรียนก็ไม่ยอมเปิดสักที รู้สึกไม่มีอะไรให้ทำตลอดเวลา แก้ยังไงดี

ตอนนี้ฉันเป็นเด็กมัธรยมต้น  ทุกคนคงคิดว่าการได้ใช้ชีวิตในช่วงมัธรยมมันดีใช่รึเปล่า ความเป็นจริงมันโครตไม่ใช่เลยเว้ย ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ แถมมีเพื่อนดก็เหมือนไม่มีเลยมั้งฉันคิดแบบนั้นล่ะค่ะ ฉันเป็น

คือ อยากทราบว่าเคยเป็นเหมือนเราไหม เห็นอะไรก้เบื่อไปหมด ทั้งที่บางกิจกรรม เป็นกิจกรรมที่เรารัก เราชอบ เราโปรดมาก่อน สุดท้ายตอนทนี้เห็นอะไรเบื่อๆก็เลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆมากกว่า ทั้งที่ลองเปลี่ยนกิจกรรม

มีชีวิตอยู่แบบเนือย ๆ มาก ทั้งที่แอคทีฟจัด ทำงานเยอะ แต่พอเลิกกงานก็กลับมานั่งเบื่อ ไม่อยากนอน เบื่อ ๆ โทรศัพท์ ไม่มีแอพอะไร ฟังเพลงไม่สนุกเหมือนเดิม กินข้าวก็ไม่อร่อย

ตามที่เขียนไว้ที่หัวกระทู้เลยครับ เมื่อเร็วๆนี้ผมได้ไปเห็นเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้เห็น สิ่งผมเห็นก็คือคนใกล้ตัวที่ผมพูดถึงกําลัง ข่มขื่น ลูกเเมวตัวเมียที่บ้านผมเลี้ยงไว้ ซึ่งมันทําให้ผมรู้สึ

เบื่อชีวิตมาก แต่ไม่ได้อยากตายนะแค่รู้สึกเบื่อ จะดูหนังฟังเพลงก็เบื่อไปหมด