บอกเล่าเรื่องราวสำคัญในชีวิตที่ได้เข้าไปกราบพระบรมศพในหลวงรัชกาลที่ 9 และแบ่งปันคำตอบที่หลายๆ คนอยากรู้

กระทู้นี้ตั้งใจจะมาบอกรายละเอียดในบางจุด บางข้อสงสัยสำหรับท่านที่ยังไม่ได้ไปและหาคำตอบไม่ได้ (เหมือนเราตอนแรกค่ะ)
ถ้าใช้ภาษาผิดตรงไหนต้องขออภัยไว้ล่วงหน้านะคะ จะขอใช้ภาษาง่าย ๆ ที่เข้าใจกันได้ไม่ยากค่ะ
ครอบครัวเราไปกราบพระบรมศพวันที่ 9 พฤศจิกายน ที่ผ่านมาค่ะ เราไปกัน 4 คน  ไปถึงหน้าประตูทางเข้าส่วนสนามหลวง 03.40 น.คือตอนแรกแท็กซี่ที่ไปส่งน่ารักมากพาเราวนมาส่งท้ายแถวซื่งน่าจะเป็นของทางเข้าที่ 4 พอเราลงรถเจ้าหน้าที่ตรงประตูทางเข้าที่ 5 ได้ตะโกนบอกว่า ประตูนี้ก็ได้นะครับ เราก็มองไปเห็นมีคนต่อแค่ไม่ถึง 10 คน ครอบครัวเราเลยต่อแถวที่ประตูที่ 5 ค่ะ


พอเวลา ตี 4 ตรงเป๊ะเจ้าหน้าที่ก็เปิดให้เข้า เราก็พากันเดินเข้าไปวนไปทางซ้ายเดินไปเรื่อย ๆ จนถึง ที่เริ่มกางเต็นท์สีขาวก็หยุดค่ะ เข้าใจว่าทุกประตูจะวนมารวมกันตรงนี้ซึ่งถ้าเป็นประตูที่ 1 อาจจะใกล้กว่าแต่ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็มาถึงจุดนี้แล้ว ตรงที่หยุดรออยู่ประมาณ 5-10 นาทีจะมีเต็นท์แจกกาแฟ โอวัลติน ปาท่องโก๋ค่ะ ต้องขอขอบคุณมากๆ เลยค่ะ เพราะปกติเราเป็นคนติดกาแฟ แต่วันนั้นไม่กล้ากินกลัวต้องเข้าห้องน้ำ


จะบอกว่า ณ จุดนี้วุ่นวายในส่วนคนรับค่ะ เพราะเครื่องดื่มร้อนเดินหยิบถือกันไม่ระวังเลย มีป้าคนนึงเดินเฉี่ยวถาดพี่คนที่ยกออกมาแจก เกือบหก แต่พี่เค้าประคองไว้ได้ เลยไม่หก ตรงนี้เราก็ได้กาแฟแก้วนึงแบ่งกับแฟนค่ะ เพราะกลัวว่าถ้าคนละแก้วอาจจะอยากเข้าห้องน้ำ ซึ่งเราไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง และต้องยืนนานแค่ไหน ลูก 2 คนก็โอวัลติน 1 แก้วแบ่งกันปาท่องโก๋ให้มาถุงละ 2 ตัว ลูกสาวทานไปตัวเดียวอีกตัวเราเลยใส่กระเป๋าไว้
พอแถวเคลื่อนจุดนี้ก็เริ่มวุ่นวายอีก คือเริ่มมาเบียดมาแซง พยายามดันเพื่อที่จะไปข้างหน้า เราก็เลยดึงลูกไว้และบอกว่าไม่ต้องรีบค่อย ๆ เดิน เพราะเชื่อว่าพวกเรามาถึงจุดนี้แล้ว ยังไงก็ได้เข้าแน่นอน  แล้วเดินต่อมาอีกนิดก็มีแจกข้าวเหนียวปลาทอด กับข้าวเหนียวไข่ต้มค่ะ ต้องขอโทษที่ไม่ได้ถ่ายรูปตรงที่แจกมา เพราะแถวไม่ได้หยุดเดินเลยถ่ายไม่ทัน คนแจกพยายามส่งให้ทุกคน บางคนไม่รับเค้าก็บอกว่ารับไว้เถอะค่ะ เดี๋ยวถ้าต้องรอนานอาจจะหิว ขอบคุณทุกท่านที่แจกด้วยนะคะ
พอถึงจุดหนึ่งเจ้าหน้าที่จะแจ้งให้ตั้ง 4 แถวค่ะ เราและครอบครัวเดินเรียงกัน  4 คนและบอกให้ลูกกับแฟนอยู่แถวริมสุดเผื่อต้องยืนนานกลัวจะหายใจไม่ออก แล้วก็เดินตามกันไปเรื่อย ๆ ค่ะ



จังหวะนี้ไม่มีเบียดกันแล้วเพราะแถวเป็นระเบียบ มีหยุดเดินเป็นระยะ ด้านข้างก็มีห้องน้ำอยู่เยอะค่ะ แต่ก็ยังไม่มีใครเข้า เพราะคิดว่าไม่น่าจะนาน แล้วก็จริงค่ะ เราเดินๆ หยุด ๆ แบบไม่ใช่หยุดนาน สักประมาณ 04.45 น. ก็ได้มานั่งเก้าอี้รอเข้าพระราชวังแล้ว ตรงนี้เริ่มช้ากว่าช่วงเดิน ค่ะ นั่งอยู่ประมาณ 20 นาที

ลูกสาว 2 คนหยิบข้าวเหนียวปลาที่ได้รับแจกมากิน โดยที่ไม่มีน้ำค่ะ เราบอกลูกแล้วว่ากินได้แต่ไม่มีน้ำนะ เพราะไม่อยากถืออะไรมาให้เป็นสัมภาระวุ่นวาย ซึ่งเด็ก ๆ ก็โอเค นั่งทานไปสักพัก มีเจ้าหน้าที่ท่านนี้น่ารักมากค่ะ เห็นเด็กกินอยู่เลยเดินเข้ามาถามว่าหนูมีน้ำกินไม๊ ลูกสาวบอกไม่มีค่ะ เค้าก็เดินไปหยิบมาให้ เลยแอบถ่ายรูปเจ้าหน้าที่ท่านนั้นมา ขอบคุณมากนะคะ

พอสักประมาณ 05.05 น.เจ้าหน้าที่ก็เรียกให้ลุกแล้วเดินเข้าไปค่ะ ก่อนจะเข้าประตูจะมีเครื่องสแกน จาก 4 เป็น 2 แถว ให้เดินผ่านพอเลยเครื่องสแกน ก็ให้ปรับเป็น 4 แถวอีกครั้งค่ะ แล้วก็เดินเข้าประตูวิเศษไชยศรี  เดินตามกันไปเรื่อย ๆ แล้วก็มีหยุดแถวรอในรั้วพระราชวังพักนึงแต่ไม่นานมากค่ะ ตรงนี้มีเจ้าหน้าที่ท่านหนึ่งดุคนที่ใช้โทรศัพท์ แต่เราว่าเค้าทำถูกแล้วนะคะ เพราะเจ้าหน้าที่ข้างนอกได้แจ้งและขอความร่วมมือแล้ว ว่าให้งดถ่ายรูป งดเล่นโทรศัพท์ ขอให้สำรวม แต่ก็ยังไม่ฟังกันเลยโดนดุ ทีนี้พอเดินเข้าถึงในส่วนก่อนที่จะขึ้นพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท จะมีเจ้าหน้าที่ให้หยิบถุงดำ ใส่รองเท้ากับถุงเท้าค่ะ ขอนอกเรื่องนิดนึง ณ จุดนี้ กลิ่นเท้าแรงมากค่ะ แอบสงสารเจ้าหน้าที่ ที่ต้องยืนอยู่ตรงนั้นนาน ๆ เลยค่ะ
พอมาถึงตรงนี้แล้วจะแยกให้ขึ้น 2 บรรไดค่ะ คือด้านหน้ากับด้านหลัง เราโชคดีได้ขึ้นด้านหลังเลยได้เห็นเส้นทางที่ทุกพระองค์เสด็จเพื่อขึ้นไปข้างบน พอได้ขึ้นไปแล้ว จังหวะที่เราก้าวเท้าเข้าไป พระเริ่มสวดพอดีเลยค่ะ ระยะเวลาในนั้นไม่น่าถึง 3 นาที คือจัดแถวเสร็จเข้าไปนั่ง กราบพระบรมศพตามที่เจ้าหน้าที่บอก แล้วก็ลุก เดินออกแล้วค่ะ ช่วงระยะเวลาสั้น ๆ นี้มันดีต่อใจมากค่ะ ไม่เคยได้อยู่ใกล้พระองค์ขนาดนี้เลย เรามองไปรอบ ๆ เก็บภาพไว้ในความทรงจำให้หมด ที่นั่งของฟ้าชาย ที่นั่งของพระเทพ ที่นั่งของพระบรมวงศานุวงศ์ และมองให้ทะลุเข้าไปว่ามีพระบรมศพของพ่อหลวงอยู่ตรงนั้น น้ำตาไหลเองอัตโนมัติค่ะ เสียใจด้วย ดีใจด้วยที่ได้มากราบพระบรมศพ บอกความรู้สึกตอนนั้นไม่ได้จริง ๆ ค่ะ
พอลงจากจุดนั้นมาแล้วก็จะมีเจ้าหน้าที่รอให้คืนถุงดำใส่รองเท้าค่ะ ไม่ต้องรีบใส่รองเท้ากันก็ได้นะคะ เดินออกมาด้านนอกสักหน่อยค่อยใส่ จะได้ไม่ทำให้คนข้างหลังติดขัด พอออกมาทางด้านนอกอีกชั้นของประตูจะมีเจ้าหน้าที่ยืนแจกของที่ระลึกพระราชทานอยู่ ก็มีภาพหน้าพระบรมโกศ ข้าวพอเพียง น้ำดื่ม และไวตามิลค์ค่ะ แล้วเราก็เดินออกมาทางประตูเทวาภิรมย์ในเวลา 05.40 น. ค่ะ เป็นอันว่าเราได้เข้าไปกราบพระบรมศพพ่อหลวงเสร็จสิ้นแล้วค่ะ

ออกมานั่งด้านหน้ากะว่าจะรอรับเสด็จ สักพักเจ้าหน้าที่เดินมาบอกวันนี้ไม่มีใครเสด็จ เลยแยกย้ายกันไป

รูปนี้เป็นเวลา 7 โมงกว่า ๆ ค่ะ คนเยอะกว่าตอนเรามาหลายเท่าเลย

ตอนนั่งรถผ่านเห็นแถวยาวมาทางโรงแรมรัตนโกสินทร์ค่ะ น่าจะเกือบ ๆ 8 โมง


ข้อแบ่งปันบางจุดสำหรับท่านที่ยังไม่ได้ไปนะคะ
1.ถ้าเป็นไปได้ให้ไปวันธรรมดาค่ะ สักช่วงกลางสัปดาห์น่าจะคนน้อย ๆ และถ้าเป็นไปได้อีก ไปถึงสัก 03.30 น. เพื่อให้ได้เข้ารอบแรก ๆ จะได้ไม่รอนานค่ะ
2.เด็ก ๆ ไม่วุ่นวายเรื่องเครื่องแต่งกายค่ะ ชุดนักเรียนได้ทุกสถาบัน ชุดยุวกาชาด เนตรนารีได้หมดค่ะ แต่ถ้าฟอร์มเป็นสีสันก็หาริบบิ้นดำติดแขนหน่อยก็ได้ค่ะ
3.เรื่องเครื่องแต่งกายก็อย่างที่ทราบค่ะ
  ผู้ชายเสื้อเชิ้ต โปโลมีปก สีดำล้วน ห้ามเสื้อยืด กางเกงผ้าสีดำ ไม่ยีนส์
  ผู้หญิง เสื้อเชิ้ตมีปก จะแขนยาวหรือสั้นก็ได้ แต่ไม่แขนกุดนะคะ กระโปรงยาวคลุมเข่าเท่านั้นค่ะ กางเกงไม่ได้เลย
  เรื่องรองเท้าตรงนี้กังวลกันมาก ก่อนไปเราก็กังวล สรุปง่าย ๆคือ หุ้มส้นสีสุภาพค่ะ ผ้าใบก็ได้ ขาว ดำ เทา น้ำตาล ได้หมด ขอแค่ไม่ฉูดฉาด ของเราใส่คู่นี้  ค่ะ (ขออภัยที่ลงรูปรองเท้าค่ะ)

เพราะฉะนั้นอย่ากังวลกันค่ะ เจ้าหน้าที่พยายามให้ทุกคนได้เข้าค่ะ และท่านที่จะไปเช้ามืดอย่างเราแต่งตัวไปให้พร้อมนะคะ เพราะซุ้มที่ให้ยืมเสื้อผ้ายังไม่เปิดค่ะ
4.ห้องน้ำ มีอยู่เยอะค่ะ ถ้าทนไม่ไหวจริง ๆ ก็เข้า บอกคนข้าง ๆ ไว้ ว่าเดี๋ยวเรากลับมา เชื่อว่าทุกคนที่ไปมีน้ำใจดีค่ะ
5.ถ้าไปช่วงเช้ามืดอย่างเราแล้วกลัวหิว ไม่ต้องกลัวค่ะ มีกาแฟ โอวัลติน ปาท่องโก๋ ข้าวเหนียวปลาทอด ไข่ต้มไว้รอแจกให้คนที่ไปแต่เช้าตรู่ได้รองท้องค่ะ และถ้าหิวน้ำจริงๆ ขอเจ้าหน้าที่ที่อยู่ใกล้ๆเลยค่ะ เจ้าหน้าที่น่ารักและยินดีช่วยเหลือทุกท่านค่ะ
6.เราไปช่วงเช้ามืด และขับรถไปเองค่ะ เราไม่รู้ว่าแถวนั้นมีที่จอดบ้างรึเปล่า บวกกับไม่ค่อยชินกับเส้นทางมากนัก เลยหาเช่าที่จอดที่อพาร์ทเม้นท์แถวจรัญ แล้วต่อแท็กซี่ไปนิดนึงค่ะ บอกไว้เป็นทางเลือกเผื่อท่านใดจำเป็นต้องนำรถไปอย่างเรา
ถ้ามีอะไรสงสัยสอบถามมาได้นะคะ เราพยายามที่จะบอกในข้อที่เราเคยสงสัยแล้วหาคำตอบไม่ได้ก่อนจะไปให้เยอะที่สุดค่ะ ถ้ามีโอกาสอันเหมาะเราจะไปอีกค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ รูปไม่ชัดต้องขออภัยนะคะ รีบ ๆ ถ่ายค่ะ

“ สิ่งที่เสียใจที่สุดนอกจากการที่พ่อจากไป
คือตอนที่พ่ออยู่เราไม่เคยพยายามที่จะพาตัวเองมาอยู่ใกล้พ่อเลย
แต่ตอนนี้พ่อจากไปแล้ว ลูกขอพาตัวเองมากราบส่งพ่อเป็นครั้งสุดท้าย “
การเข้าไปนั่งอยู่จุดนั้นมันดีต่อใจมากๆค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่