ผมกับแฟน รู้จักกันมาประมาณ 10 ปี คบกันจริงๆจังๆมาประมาณ 5-6 ปีแล้วครับ
เคยคบกันครั้งนึงตอนรู้จักกันใหม่ๆ แล้วก็โดนน้องเค้าบอกเลิก เพราะว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี
แต่หลังจากเลิกกันตอนนั้นก็ตามตื๊อมาตลอด คุยกันดีบ้างสลับโดนพูดจาแย่ๆใส่บ้าง กว่าเธอจะใจอ่อนอีกรอบก็หลายปีอยู่
แฟนผมดูเป็นผู้หญิงแกร่ง ห้าวๆลุยๆนิดนึง พูดจาห้วนๆ ไม่มีออดอ้อน เธอเคยบอกว่า อ้อนไม่เป็น ถ้าอยากได้แบบนั้นให้ไปจีบคนอื่น
5-6ปีหลังที่คบกัน ช่วงแรกๆก็เหมือน promotion อะไรๆก็ดูดึนะ อะไรที่ไม่ชอบก็คิดว่าเราทนได้ มี3-4ปีหลังๆที่เริ่มรู้สึกว่า ทนไม่ค่อยไหว
- เรื่องพูดจา
คำหยาบเนี่ย พูดกับเพื่อนกันเองผมรับได้ ผมไม่เคยหยาบด้วยเลย ผมก็ไม่อยากให้ใช้ (เว่อร์ไปป่าวนะ) คำพูดทำร้ายจิตใจก็มีมา
บ่อยๆ เวลาถามเรื่องที่ผมตอบไม่ได้ ถ้าตอบแบบไม่แน่ใจ ก็ไม่เชื่อด่าว่าผมมั่วอีก ถ้าตอบว่าไม่รู้ ก็ว่าอีกว่าเคยรู้อะไรมั่งไหม เรื่องไหนที่
เราตอบได้ ช่วยได้ คำขอบคุณไม่เคยจะมี เรื่องไหนที่เราเตือนแล้วไม่ฟัง ก็หาว่าเราไม่เตือนหรือเตือนไม่หนักแน่นก็เลยไม่เชื่อ
พี่ผิดตลอด
เมื่อก่อนที่ทนได้ เพราะเข้าใจว่า แฟนผมเธอพูดจาแบบนี้กับผมคนเดียว กับคนอื่นเธอพูดดีด้วยตลอด ยิ่งคนไม่สนิทนี่ยิ่งพูดดีมาก
หลังๆมาเริ่มรู้สึกว่า มันไม่ใช่ป่าววะ เราต้องแคร์คนที่รักเรามากกว่าคนอื่นดิ ยิ่งนับวันมันก็ยิ่งเสียใจ ทนไม่ไหวขึ้นเรื่อยๆ
เคยคุยกันเรื่องนี้แล้ว เธอก็พยายามอยู่นะ แต่ซักพักก็เป็นเหมือนเดิมอีก
- เรื่องความใส่ใจ
ผมเคยรู้สึกมาตลอดว่า ผมไม่มีความสำคัญในชีวิตเธอเท่าไร คือโตแล้วต่างคนต่างมีงานทำ อันนี้ก็เข้าใจ นานๆเจอกันทีก็โอเค
แต่เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด อย่างไปหัวหิน ก็แบกงานไปทำ เธอทำงานในห้อง ผมไปเดินริมทะเลคนเดียว เหมือนเปลี่ยนที่นอนเฉยๆ
โทรไปหา ไม่รับ ไม่โทรกลับ ไลน์ไปไม่อ่าน วันเกิดห่างกันไม่กี่วันก็จำไม่ได้ (จนบางทีก็สับสนว่าเธอเป็นผู้ชาย ชั้นเป็นผู้หญิงใช่ไหม)
รู้จักกันมา 10ปี คบกันมา 5-6ปี ที่บ้านเธอไม่เคยรู้เลยว่ามีแฟน เพิ่งจะได้เจอที่บ้านปีนี้แหละ
แรกๆผมเคยคิดจะขอแต่งงานหลายครั้งแล้ว วางแฟน พาไปเที่ยวริมทะเลก็แล้ว ภูเขาก็แล้ว เราก็ป๊อดเอง ไม่กล้าพูด
เคยแอบพูดแซวๆเธอก็ยังไม่พร้อม พักหลังพอเริ่มรู้สึกเบื่อก็เลยลังเล เลยพาลไม่ได้ขอ ซะที
ไม่กี่วันก่อนไปกินข้าวกัน ผมขับรถ เธอก็บ่นเรื่องที่ผมขับตลอดเวลา ขับช้า ทำไมไม่เข้าขวา ทำไมไม่เข้าซ้าย ทำไมไม่จอดตรงนั้น
ทำไมกินร้านนี้ ผมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างเหมือนๆเดิม แต่สีหน้าคงออกแหละ เธอก็พูดว่า
"พี่เบื่อรึเรามั่งรึเปล่า ถ้าแต่งงานกันต้องเจอแบบนี้ทุกวันจะทนไหวเหรอ ถ้าเบื่อก็บอกนะ จะได้ให้พี่ไปหาคนอื่น"
ตอนนั้นก็หัวเราะกลบเกลื่อนไป แต่ก็มานั่งคิดว่า จริงๆเราก็เบื่อนะ เบื่อมาพักนึงแล้วด้วยแหละ
ในใจก็ยังอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้อยู่นะ เธอเป็นคนที่เรารักมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้จะน่าเบื่อบ้าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องอยู่กับความรู้สึกว่าเราเบื่อไปอีกนานเท่าไร ชีวิตแต่งงานจะมีความสุขไหม
ถ้าเลิกกันก็อาจจะหายเบื่อเลยไหม แต่เราจะคิดผิดรึเปล่า แล้วจะกลับมาดีกันได้ไหม
ทำยังไงดีครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แอบถามอีกนิด ผมกับแฟนบ้านอยู่คนละจังหวัดกัน ตอนที่ตกลงคบกันเธอบอกว่า
ตอนแรกเธอมองอนาคตแล้วคิดว่ายังไงก็ไม่น่าจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะต่างคนต่างมีบ้านตัวเองที่ต้องดูแล
แต่ผมเองที่เป็นคนขอโอกาส เพราะว่าอนาคตมันไม่แน่นอน เรื่องที่อยู่มันอาจจะเปลี่ยนแปลงกันได้ ฯลฯ
สรุปว่า ปัญหาเรื่องบ้านก็ยังแก้ไม่ได้ครับ ถ้าแต่งงานกัน แต่แยกกันอยู่จะโอเคไหม เจอกันแค่ทุกเสาร์อาทิตย์
ขอบคุณครับ
เริ่มรู้สึกเบื่อแฟนมาพักนึงแล้ว ทำยังไงดีครับ
เคยคบกันครั้งนึงตอนรู้จักกันใหม่ๆ แล้วก็โดนน้องเค้าบอกเลิก เพราะว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้ มีแฟนก็เหมือนไม่มี
แต่หลังจากเลิกกันตอนนั้นก็ตามตื๊อมาตลอด คุยกันดีบ้างสลับโดนพูดจาแย่ๆใส่บ้าง กว่าเธอจะใจอ่อนอีกรอบก็หลายปีอยู่
แฟนผมดูเป็นผู้หญิงแกร่ง ห้าวๆลุยๆนิดนึง พูดจาห้วนๆ ไม่มีออดอ้อน เธอเคยบอกว่า อ้อนไม่เป็น ถ้าอยากได้แบบนั้นให้ไปจีบคนอื่น
5-6ปีหลังที่คบกัน ช่วงแรกๆก็เหมือน promotion อะไรๆก็ดูดึนะ อะไรที่ไม่ชอบก็คิดว่าเราทนได้ มี3-4ปีหลังๆที่เริ่มรู้สึกว่า ทนไม่ค่อยไหว
- เรื่องพูดจา
คำหยาบเนี่ย พูดกับเพื่อนกันเองผมรับได้ ผมไม่เคยหยาบด้วยเลย ผมก็ไม่อยากให้ใช้ (เว่อร์ไปป่าวนะ) คำพูดทำร้ายจิตใจก็มีมา
บ่อยๆ เวลาถามเรื่องที่ผมตอบไม่ได้ ถ้าตอบแบบไม่แน่ใจ ก็ไม่เชื่อด่าว่าผมมั่วอีก ถ้าตอบว่าไม่รู้ ก็ว่าอีกว่าเคยรู้อะไรมั่งไหม เรื่องไหนที่
เราตอบได้ ช่วยได้ คำขอบคุณไม่เคยจะมี เรื่องไหนที่เราเตือนแล้วไม่ฟัง ก็หาว่าเราไม่เตือนหรือเตือนไม่หนักแน่นก็เลยไม่เชื่อ
พี่ผิดตลอด
เมื่อก่อนที่ทนได้ เพราะเข้าใจว่า แฟนผมเธอพูดจาแบบนี้กับผมคนเดียว กับคนอื่นเธอพูดดีด้วยตลอด ยิ่งคนไม่สนิทนี่ยิ่งพูดดีมาก
หลังๆมาเริ่มรู้สึกว่า มันไม่ใช่ป่าววะ เราต้องแคร์คนที่รักเรามากกว่าคนอื่นดิ ยิ่งนับวันมันก็ยิ่งเสียใจ ทนไม่ไหวขึ้นเรื่อยๆ
เคยคุยกันเรื่องนี้แล้ว เธอก็พยายามอยู่นะ แต่ซักพักก็เป็นเหมือนเดิมอีก
- เรื่องความใส่ใจ
ผมเคยรู้สึกมาตลอดว่า ผมไม่มีความสำคัญในชีวิตเธอเท่าไร คือโตแล้วต่างคนต่างมีงานทำ อันนี้ก็เข้าใจ นานๆเจอกันทีก็โอเค
แต่เวลาไปเที่ยวต่างจังหวัด อย่างไปหัวหิน ก็แบกงานไปทำ เธอทำงานในห้อง ผมไปเดินริมทะเลคนเดียว เหมือนเปลี่ยนที่นอนเฉยๆ
โทรไปหา ไม่รับ ไม่โทรกลับ ไลน์ไปไม่อ่าน วันเกิดห่างกันไม่กี่วันก็จำไม่ได้ (จนบางทีก็สับสนว่าเธอเป็นผู้ชาย ชั้นเป็นผู้หญิงใช่ไหม)
รู้จักกันมา 10ปี คบกันมา 5-6ปี ที่บ้านเธอไม่เคยรู้เลยว่ามีแฟน เพิ่งจะได้เจอที่บ้านปีนี้แหละ
แรกๆผมเคยคิดจะขอแต่งงานหลายครั้งแล้ว วางแฟน พาไปเที่ยวริมทะเลก็แล้ว ภูเขาก็แล้ว เราก็ป๊อดเอง ไม่กล้าพูด
เคยแอบพูดแซวๆเธอก็ยังไม่พร้อม พักหลังพอเริ่มรู้สึกเบื่อก็เลยลังเล เลยพาลไม่ได้ขอ ซะที
ไม่กี่วันก่อนไปกินข้าวกัน ผมขับรถ เธอก็บ่นเรื่องที่ผมขับตลอดเวลา ขับช้า ทำไมไม่เข้าขวา ทำไมไม่เข้าซ้าย ทำไมไม่จอดตรงนั้น
ทำไมกินร้านนี้ ผมก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างเหมือนๆเดิม แต่สีหน้าคงออกแหละ เธอก็พูดว่า
"พี่เบื่อรึเรามั่งรึเปล่า ถ้าแต่งงานกันต้องเจอแบบนี้ทุกวันจะทนไหวเหรอ ถ้าเบื่อก็บอกนะ จะได้ให้พี่ไปหาคนอื่น"
ตอนนั้นก็หัวเราะกลบเกลื่อนไป แต่ก็มานั่งคิดว่า จริงๆเราก็เบื่อนะ เบื่อมาพักนึงแล้วด้วยแหละ
ในใจก็ยังอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้อยู่นะ เธอเป็นคนที่เรารักมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้จะน่าเบื่อบ้าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องอยู่กับความรู้สึกว่าเราเบื่อไปอีกนานเท่าไร ชีวิตแต่งงานจะมีความสุขไหม
ถ้าเลิกกันก็อาจจะหายเบื่อเลยไหม แต่เราจะคิดผิดรึเปล่า แล้วจะกลับมาดีกันได้ไหม
ทำยังไงดีครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แอบถามอีกนิด ผมกับแฟนบ้านอยู่คนละจังหวัดกัน ตอนที่ตกลงคบกันเธอบอกว่า
ตอนแรกเธอมองอนาคตแล้วคิดว่ายังไงก็ไม่น่าจะได้อยู่ด้วยกัน เพราะต่างคนต่างมีบ้านตัวเองที่ต้องดูแล
แต่ผมเองที่เป็นคนขอโอกาส เพราะว่าอนาคตมันไม่แน่นอน เรื่องที่อยู่มันอาจจะเปลี่ยนแปลงกันได้ ฯลฯ
สรุปว่า ปัญหาเรื่องบ้านก็ยังแก้ไม่ได้ครับ ถ้าแต่งงานกัน แต่แยกกันอยู่จะโอเคไหม เจอกันแค่ทุกเสาร์อาทิตย์
ขอบคุณครับ