เอาเป็นว่า จากประสบการณ์ตรง คือก็คบแฟนมาได้เกือบปี เราเรียนคนละที่กัน เขาเรียนใกล้บ้าน เราเรียนไกลบ้าน จะเจอกันทีก็เสาร์อาทิตย์นี้แหละ แต่เขาไม่มีเรื่องผู้หญิงเลยนะตั้งแต่คบกันมา ส่วนเราก็ไม่มีเหมือนกัน เขาบอกเลิกเรา เขาบอก เบื่อเรา, เรางี่เง่า, น่ารำคาน, เราไม่เข้าใจเขา แต่เราก็ผิดแหละที่บางครั้งก็งี่เง่ามากไป ผู้หญิงอ่ะนะเป็นเรื่องปกติที่จะอยากอ้อนใส่แฟน อยากงี่เง่าใส่ ไม่ทำกับแฟนตัวเองแล้วจะให้ไปทำกับใครหละ! ก็เราไม่รู้ว่าเขาต้องทำงานไรบ้าง ว่างไม่ตรงกันบ้าง เขาไม่ได้บอกเราหนิ แล้วใครจะไปตรัสรู้เองได้ เขามีปัญหาอะไรก็ไม่พูดกับเราสักคำ ได้แต่อึดอัดอยู่คนเดียว เราไม่ค่อยทะเลาะกันเลย ส่วนมากเขาจะง้อเราตลอด เขาดีกับเรามาก แต่วันนั้นเราทะเลาะกัน เรื่องที่เขาไม่มาหาที่บ้าน ไม่ได้เจอกัน2อาทิตย์ก็หงิดๆนิดนึง *คิดถึงคงไม่แปลก* เราก็งอลว่า เอ้อออ!  ไม่สนใจเราหรา ไรงี้ ก็จุดประเด็นเอาเรื่องนู้นเรื่องนี้มาพูด สุดท้าย! ก็เข้าประเด็นแฟนเก่า เราปากไม่ดีเอง พูดไปว่า "ไม่มีใครรักเราเท่าแฟนเก่า" เท่านั้นแหละ หลังจากวันนั้นที่เราพูดไปจนถึงวันนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปเลย จากหน้ามือเป็นหลังมือ เรารู้นะว่าเราผิด ผิดมากๆเพียงแค่ประชดเท่านั้นเอง  เราสำนึกผิดทุกอย่างนะ และเราพยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น แต่เหมือนกลับว่า มันไม่ทันแล้ว ช่วงแรกคือ ดื่มเหล้า อยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่คนเดียวแล้วร้องไห้ ต้องอยู่กับเพื่อน เหมือนคนขาดสติ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เราทำทุกทาง เราพยายามง้อเขา คือทำทุกทางจริงๆ ที่ผู้หญิงคนนึงจะทำให้ผู้ชายคนนึงได้ แต่กลับเหมือนว่าเขารำคานเรา ไม่ว่าเราจะทำดีแค่ไหน เขาก็มองเราว่า ไร้สาระ, เยอะ,งี่เง่า,ปัญญาอ่อน คือแมร่งหมดความดีเลยอ่ะ ไม่มี....ไรดีเลย5555  สุดท้ายเราก็จับได้ว่าเขาคุยกับผู้หญิงอื่น แล้วแมร่งคุยกับคนที่เราไม่ชอบ ทั้งๆก็รู้ว่าเราไม่ชอบแต่ก็ยังไปคุย เห้ออออ!! จุดๆนั้นที่จับได้จะตบหน้าเขาแล้วนะ *แต่ยังคิดได้ว่าเรื่องนี้เราผิด* เรารักเขาเราบอกเขาว่า เราให้อภัยนะ! ก็เลยไปพูดกันดีๆแบบ ไม่เลิกนะ เรารักแกมากนะ พูดทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้มีผลอะไร เขาบอกเราว่า 2จิต2ใจ อีกใจก็อย่างเลิก อีกใจก็กลัวกลับมาแล้วเราไปพูดแบบนั้นอีก เราขอเขาว่าอย่าคุยกันได้ไหม คือเราไม่ชอบจริงๆ เขาลบผู้หญิงคนนั้นออกนะ แต่ยังไม่ได้ลบแชท เขาบอกขอห่างสักพัก เราก็โอเค! สุดท้าย เขาก็ไปคุยกันเหมือนเดิม ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นมีแฟนอยู่แล้วนะ ถามว่าห่างกันแล้วคุยกันไหม ก็คุยนะ เขาตอบเราก็ตอบ พยายามจะไม่อะไรด้วยเลย แต่ไอจีนี้สิ ตอนแรกก็มีรูปเรานี่แหละ แต่เขา2คนติดตามกันเท่านั้น รูปกูหายหมดเลยจ้าาาา!! *ทุกอย่างดูชัดเจน*  เราก็โอเคนะ ! ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ไม่ตาย! เราก็ทำหน้าที่ของเราก็คือเรียน ถือว่าที่ผ่านมาได้กำไร5555 แต่ก็เสียดาย ที่เสียคนดีๆไป แต่ทำไงได้ คนจะไปก็ต้องปล่อยเขาไป เราจะยื้อเพื่ออะไร ยื้อไปก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น มีเพียงคำพูดเดียวที่อยากบอกเขาว่า "ขอโทษจริงๆ"

เรื่องนี้มันก็สอนอะไรหลายอย่างนะ พูดไม่คิด! ประชดใส่กัน! มีอะไรไม่พูดกันตรงๆ!

แค่อยากมาเตือนสติ!! เอาใจใส่กันให้มากๆ มีอะไรก็ให้อภัยกันเถอะ อย่าทะเลาะกันข้ามวันเลย คุยกันดีๆ
*สู้ๆนะ ชีวิตมันต้องดำเนินไป หาความก้าวหน้าในชีวิต แล้วจะเจอคนดีๆเอง