สวัสดีค่ะ สำหรับกระทู้วันนี้ที่เราตั้งขึ้นเพราะว่า ในฐานะที่เราเป็นลูกครู ด้วยความที่เราเป็นคนที่ผ่านเหตุการณ์มาคิดว่ามากพอสมควร ตั้งแต่เคยเป็นคนเลวมากๆ จนไปถึงกระทั่งคนที่ต้องการที่จะอยู่แบบสันโดษ เรื่องเริ่มต้นมาจากการที่เราเป็นเด็กที่เลวมากๆคนนึงเคยมีเรื่องทะเลาะกับตบตีกันเมื่อเกิดเรื่องเราที่เป็นลูกครูจะถูกฝ่ายเพื่อนที่ทำไปทะเลาะด้วยพูดประมาณว่าเราคงไม่โดนอะไรหรอก ก็ลูกครูนิ ขอบอกไว้เลยว่าเราที่เป็นลูกครูโดนหนักกว่าที่พวกแกคิดไปเองสะอีก จริงๆคนเราก็ไม่อยากมีเรื่องทะเลาะหรอกนะ ท่ามันไม่สุดจิงๆ เรายอมรับว่าครั้งนั้นเราเป็นคนผิด เราเกิดเหตุการณ์แบบนี้2-3ครั้ง ช่วงประถม ซึ่งเราจะถูกกวนประสาทตลอด เราตอนนั้นก็เป็นคนที่แบบ เกลียดกูหรอตบเลยมั้ยหละะะ จะว่าเลวก็ยอมรับอะ555 พอเรากลับมาคิดทบทวนดูเราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่แบบเราจะต้องมาทำอะไรแบบนี้ เราเลยเปลี่ยนตัวเอง มาเป็นคนที่ไม่ยุ่งกับใครจะเรียกได้ว่าแยกตัวออกมายุแบบสันโดษก็ว่าได้ด้วยความที่เราเปลี่ยนตัวเองไม่อยากมีเรื่องกับใครแล้วนะ ยังจะมีคนตามจิกกัดตลอด คอยเหน็บทุกการกระทำ ขนาดซื้อข้าวรร.ได้กุ้งมาเยอะยังถูกเหน็บเลยว่า ก็ลูกครูนิเลยพิเศษ คืออออ เราโครตตตตเกลียดเลยยยย เขาคิดว่าคำพูดนั้นคนฟังไม่รู้สึกอะไรใช่มั้ย? "คำพูดมันทำร้ายจิตใจคนได้มากกว่าการกระทำนะ "นี้เป็นเพียงตัวอย่างที่เรายกขึ้นมาพูด แล้วคิดดูว่าเราจะต้องเจออะไรบ้างในแต่ละวัน เราก็อยากมีชีวิตเหมือนคนปรกติบ้างนะ ไม่ต้องรู้จักเราในฐานะลูกครูได้มั้ย*** แล้วรู้มั้ยการเป็นลูกครูมันอึดอัดแค่ไหนห้ะะะะ ต้องปิดบังทุกสิ่ง ระหว่างครูกับครูด้วยกัน ปิดบังการทำงานของรร.ที่ห่วยแตก และต้องเป็นเบี้ยล่างให้กับครู แค่ฉันรู้ว่าแม่ฉันไม่ถูกกับครูคนนี้ในรร.ฉันต้องทำตัวไม่รู้เรื่อง ทำตัวดีๆกับครูคนนั้น และแน่นอนว่าท่าเราไม่ปฏิบัติดีๆ เกรดของเราก็ยุแค่ปลายปากกาของเขา เขาจะทำอะไรก็ได้กับเกรดของเราอะ มันนนไม่ใช่ง่ายๆนะสำหรับการเป็นลูกครูที่ต้องมารับกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นแบบนี้ ถามว่าทำไมเราไม่ย้ายรร.เราสงสารแม่อะ ครอบครัวเราก็ไม่ใช่ครอบครัวที่ร่ำรวยอะไรมากมาย อย่างน้อยเรียนและทำงานยุที่เดียวกันก้อประหยัดค่าต่างๆได้มากพอสมควรนะ.. สุดท้ายนี้ก็ขอบคุนสำหรับคนที่เข้ามาอ่านทุกๆคนนะคะ และขอให้ปฏิบัติตัวกับลูกครูเหมือนคนปกติด้วย เขาก็คือคนๆนึงที่มีจิตใจเหมือนกันนะ...thx