สามีคุยกับผู้หญิงอื่น แต่บอกว่ามันไม่ใช่การนอกใจ เฮ้ย...มันใช่มั้ย

กระทู้คำถาม
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 1 เดือนที่แล้ว เราจับได้ว่าสามีเราคุยกับผู้หญิงอื่น วันที่เราจับได้เราก็ไม่ได้โวยวายนะ เราก็ถามเค้าตรง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมทำแบบนี้ เค้าบอกว่าเค้ามีปัญหาอยากหาเพื่อนคุยเพื่อระบาย เราก็ถามว่าเรื่องอะไร เค้าก็บอกว่าเป็นเรื่องเราเป็นเรื่องภายในครอบครัว (เรามีลูกด้วยกัน 1 คน) เหมือนคุยกันแล้วไม่เข้าใจ เค้าก็เลยต้องทำแบบนี้ ราก็ต่อว่าเค้าไปว่า เรื่องของเราเราควรคุยกันเอง ไม่ใช่เอาไปเล่าให้คนอื่นฟังเค้าไม่รู้เรื่องตื้นลึกหนาบางหรอก มีปัญหากับใครก็คุยกับคนนั้น เราเป็นครอบครัวกันแล้ว ไม่ใช่เล่นขายของแบบเด็ก ๆ มีอะไรก็ต้องคุยกันสิ เคาก็รับปากว่าต่อไปมีอะไรจะบอกกันตรง ๆ และจะไม่ทำแบบนี้อีก

    เราก็ถามว่านานรึยัง เค้าบอกเป็นปีแล้ว ก่อนหน้านี้เราระแวงเค้ามานาน แต่เราเป็นคนตรง ๆ เรารู้สึกแบบไหนเราก็ถามเค้าตรง ๆ เค้าก็บอกว่าไม่มี ไม่ได้คุยกับใคร (โกหกเราหน้าด้าน ๆ) คือตั้งแต่คบกันมาเป็นสิบปี เค้าไม่เคยนอกลู่นอกทางเลย เพิ่งจะมีครั้งนี้ครั้งแรก (หรือเพิ่งจับได้ครั้งแรกก็ไม่รู้) ที่จับได้เพราะเค้าออกต่างจังหวัดบ่อย ไม่ค่อยได้คุยกัน โทรไปก็เหมือนไม่ค่อยอยากคุย ไลน์ไปก็ไม่ค่อยอ่านไม่ค่อยตอบ แต่กลับผู้หญิงอื่น (ที่เราจับได้) คุยกันเป็นชั่วโมง บางทีที่เราโทรไปเค้าก็คุยกันอยู่ แต่ก็วางมารับสายเรา แล้วก็รีบคุยกับเรารีบวาง เพื่อไปคุยต่อ (คิดแล้วก็แค้นนะ) เค้าบอกว่าเราก็แค่คุย มันไม่ใช่การนอกใจ เค้าว่าอย่างนั้น (เพื่อน ๆ คิดเอาว่ามันคือตรรกะอะไรกัน)

    พอเกิดเรื่อง เราก็คุยกันแต่ไม่ได้ทะเลาะกัน เค้าบอกเราว่าแค่คุย นอกนั้นไม่มีอะไรเกินเลย ไม่เคยเจอกัน แค่คุยกันจริง ๆ อยากให้เชื่อใจเค้า (มันน่าเชื่อใจอีกต่อไปมั้ย) เราก็เริ่มร้องไห้ (ที่ร้องไห้เพราะเสียใจ ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้ เพราะโดยเนื้อแท้เค้าไม่ใช่คนเจ้าชู้) เค้าบอกว่าเค้าขอโทษ เค้าจะไม่ทำอีกเค้าสัญญา เค้าสาบานขอให้เค้าตายถ้าทำอีก เรายื่นคำขาดว่าขอเลิกแต่เค้าไม่ยอม เพราะเราเคยบอกเค้าแล้วว่าเราให้อภัยใครไม่เป็นโดยเฉพาะเรื่องพวกนี้ เค้าก็เหมือนตกใจที่เราตัดสินใจแบบนี้ เค้าก็ร้องไห้ขอร้องเราว่าอย่าไป เค้าก้มกราบเราที่เท้า แล้วก็บอกว่าขอโทษ จะไม่ทำอีก เค้าบอกว่าเราจะตั้งเงื่อนไขอะไรกับเค้าก็ได้ ขออย่างเดียวอย่าเลิกกับเค้า เราเป็นคนใจแข็งคำไหนคำนั้น เราถอดแหวนแต่งงานคืนเค้าไป เค้าไม่รับแต่ก็วางไว้ในห้องนอน หลังจากนั้นเค้ารู้ว่ายังไงเราก็ไม่ให้อภัยแน่ แต่เราบอกเค้าว่าเราจะยังไม่ไปไหน จะอยู่ในสถานะแม่ของลูก ให้เค้าอยู่ในสถานะพ่อของลูกแค่นั้น สถานะทางสามีภรรยาให้จบไป เค้าตกลงรับเงื่อนไข เค้าขอแค่ให้พูดกับเค้าบ้าง อย่าเฉยชากับเค้า เราไม่รับปาก หลังจากเกิดเรื่องเราไม่คุยกับเค้าหลายวัน เค้าพยายามจะคุยกับเราตลอด เราก็ถามคำตอบคำแค่นั้น กับลูกเราก็ทำปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

    เพื่อน ๆ คิดว่าเราทำถูกมั้ย หรือเราทำรุนแรงเกินไปรึเปล่า เราควรให้อภัยเค้ารึเปล่า เค้าบอกว่าพร้อมจะกลับตัว เลิกพฤติกรรมที่ไม่ดีทั้งหมด เค้ากลัวเสียเรากับลูกไป เค้าบอกว่าเค้าเลือกแล้ว เลือกคนที่ดีที่สุดแล้ว เค้ารักเรากับลูกมาก แต่สิ่งที่เค้าทำมันเกินให้อภัยจริง ๆ (สำหรับเรานะ เราบอกตรง ๆ เรารับไม่ได้เรื่องการนอกใจ) เพื่อน ๆ ว่าไง
    ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
ความรักมันไม่ได้มีอยู่แค่เฉพาะตอนเราอยู่ต่อหน้ากัน หรืออยู่ด้วยกันในบ้าน แต่ถ้าเรารักใครสักคนจริงๆ
ความรักที่เรามีต่อเขา มันอยู่กับเราตลอดเวลาไม่ว่าเราจะทำงาน ไปต่างจังหวัด ไปพบเจอใคร
แต่หากเราจีบใครใหม่ได้ ชอบใครใหม่ได้ รู้สึกดีกับใครใหม่ได้ ก็แปลว่า เราไม่ได้รักคนของเราแล้ว
ผู้ชายบางคนลงทุนง้อเมีย ยื้อเมีย แม้ตัวเองจะปันใจให้ใคร เพราะยังอยากได้คนทำกับข้าว คนทำงานบ้าน คนเลี้ยงลูก ยังไม่อยากอยู่คนเดียว
อยากมีที่ระบายอารมณ์ แต่ถามว่าเพราะรักเมียหรือเปล่า ? บางทีมันก็คนละเรื่องกันนะ

ที่พูดคือ ไม่อยากให้คิดว่า ทนแล้วดี เรื่องบางเรื่อง สมควรทน แต่บางเรื่องก็ไม่ควรทน
บางคนทนเพื่อลูก คิดแต่ว่าอยู่เพื่อลูก ลูกไม่ได้อะไรเลยนอกจากได้ดูพ่อทำตัวแปลกๆ แม่ก็ตึงๆกับพ่อ แต่สามีมีความสุขอยู่คนเดียว
กลับบ้านมาเล่นกับลูกเวลาอยากเล่น พอไม่อยากเล่นก็ไปหาเมียน้อย เมียต้องทำทุกอย่าง ความรักก็ไม่ได้ ความดีก็ไม่มีใครเห็น
ลูกก็ไม่เข้าใจ เรื่องนี้คนที่เสียที่สุดคือใคร ? ไปคิดดู
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่