สวัสดีครับ ไม่ค่อยได้โพสอะไรใน พันทิป มานานมากแล้ว ตัวผมทำงานอยู่จาการ์ต้า พอดีช่วงนี้ว่างๆ เมื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปเที่ยวสถานที่แห่งนี้ก็เลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง เผื่อมีคนสนใจอยากไปบ้าง ผิดถูกอย่างไรรบกวนมาช่วยแก้ไขและอัพเดทกันนะครับ
สถานที่แห่งนั่นก็คือ สถานีรถไฟ Sasaksaat ซึ่งบริเวณนั้นมีสถานที่น่าสนใจอยู่สองสามที่ครับ
ใครที่เคยเดินทางไปบันดุงด้วยรถไฟฯ คงเคยเห็นสะพานหอสูง Cikubung และอุโมงค์รถไฟ Sasaksaat กันมาบ้างแน่ เพราะเราต้องผ่านสองที่นี้ หรือถ้าเดินทางโดยรถยนต์ ก็ต้องเห็นสะพานหอสูง Cikubang นี้แน่นอน ถ้าไม่หลับระหว่างทางไปซะก่อน
หลายคนรวมทั้งผม คงสนใจอยากจะไปชมที่เหล่านี้ใกล้ๆ แต่จะไปยังไงหว่า นั้นคือที่มาของทริปสุดสัปดาห์นี้ของผมครับ (รายละเอียดการเดินจะลงไว้ในคอมเมนท์ 5 นะครับ)
ขอข้ามไปที่เ ริ่มเดินทางจากเมืองบันดุงด้วยรถไฟ ไปยังสถานี Sasaksaat เลยนะครับ(ขอไม่กล่าวถึงว่ามาบันดุงยังไงนะครับ น่าจะมีลงในกระทู้ท่านอื่นมากแล้ว )
ตื่นเช้ารีบมาซื้อตั๋วก่อนเจ็ดโมงครึ่ง ได้ตั๋วแล้วก็ไปนั้งรอรถไฟกันเลยครับที่ชานชลา เมืองบันดุงมีชานชลาเยอะมากเพราะเป็นเมืองใหญ่ นั้งดูบรรยากาศ กันไประหว่างรอรถไฟพอหอมปากหอมคอ
รถไฟมาถึงชานชลาก่อนเวลา ครึ่งชั่วโมง (ในใจคิดว่า สุดยอด ตรงเวลา เจ๋งกว่า เมืองไทยอีก) ขึ้นรถสิครับ รออะไรอยู่ มีที่นั่งว่างด้วย รถก็มีเครื่องปรับอากาศด้วย ถึงจะไม่เย็นก็เหอะ
ขึ้นรถได้ก็นั่งจ้อกับเพื่อนร่วมทางที่นั้งข้างๆ ด้วยภาษาบาฮาซ่า แบบรู่เรื่องมั้งไม่รู้เรื่องมั้ง (ไม่รู้เรื่องซะ 90% เออๆ ออๆ กันไป สรุปไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน) วันนี้ท่าทางจะผ่านไปด้วย นั้งอารมณ์ดี ด้วยความดีใจเพราะปกติ เคยขึ้นรถไฟที่จาการต้าจะเต็มตลอด ไม่ได้ค่อยได้นั่งอย่างนี้
แต่ว่า….ผมได้นั้งจนตะคริวกินเลย เพราะรถไฟพี่แกจอดลืม ออกช้ากว่าตารางหนึ่ง ชม. ขนาดเพื่นร่วมทางที่นั้งเบอะข้างๆ กัน ยังบ่นเลย (ฟังไม่รู้เรื่องว่าบนว่ายังไง 555) กลายเป็นว่าผมนั้งแช่บนรถไฟ ชั่วโมงครึ่ง บระเจ้า คุ้มค่าตั๋วสุดๆ 55555
(เริ่มต้นออกเดินทางก็เช้านี้ชักจะไม่เข้าท่าซะแล้ว ก็บ่นกับตัวเองไป)
รถไฟเริ่มออกเดินทางได้สักครึ่ง ชม ความซวยก็เริ่มมาเยือน ผมก็เริ่มเมารถไฟ คงเพราะนั้งซะนานที่สถานี และก็หนังหันหลังเลยออกอาการ ดีที่มีลูกอม ช่วยไว้ ไม่งั้นมี อ๊วกแน่ๆ โอ้ยตรู ซวยซ้ำ ซวยซ้อน จะรอดมั้ยวันนี้ ยังไม่ได้ครึ่งทางของวันนี้เลย
รถไฟใช้เวลาเดินทาง ชั่วโมงกว่าๆ เราก็มาถึง เป้าหมาย ที่สถานีรถไฟ Sasaksaat โดยรถไฟเที่ยวนี้พอลงรถ เห็นมีนักท่องเที่ยวร่วมขบวน สองสามกลุ่ม ประมาณสิบกว่าคนได้ ลงรถไฟมาด้วยกันที่สถานีนี้ ซึ่งเป็นคนอินโดฯ ทั้งหมด (ดีใจ มีเพื่อน มาเที่ยวด้วยไม่เหงาแล้ว)
พาเที่ยวบันดุง (ที่ไม่ใช่ตัวเมืองหรือภูเขาไฟ พร้อมข้อมูลการเดินทางครับ)
สถานที่แห่งนั่นก็คือ สถานีรถไฟ Sasaksaat ซึ่งบริเวณนั้นมีสถานที่น่าสนใจอยู่สองสามที่ครับ
ใครที่เคยเดินทางไปบันดุงด้วยรถไฟฯ คงเคยเห็นสะพานหอสูง Cikubung และอุโมงค์รถไฟ Sasaksaat กันมาบ้างแน่ เพราะเราต้องผ่านสองที่นี้ หรือถ้าเดินทางโดยรถยนต์ ก็ต้องเห็นสะพานหอสูง Cikubang นี้แน่นอน ถ้าไม่หลับระหว่างทางไปซะก่อน
หลายคนรวมทั้งผม คงสนใจอยากจะไปชมที่เหล่านี้ใกล้ๆ แต่จะไปยังไงหว่า นั้นคือที่มาของทริปสุดสัปดาห์นี้ของผมครับ (รายละเอียดการเดินจะลงไว้ในคอมเมนท์ 5 นะครับ)
ขอข้ามไปที่เ ริ่มเดินทางจากเมืองบันดุงด้วยรถไฟ ไปยังสถานี Sasaksaat เลยนะครับ(ขอไม่กล่าวถึงว่ามาบันดุงยังไงนะครับ น่าจะมีลงในกระทู้ท่านอื่นมากแล้ว )
ตื่นเช้ารีบมาซื้อตั๋วก่อนเจ็ดโมงครึ่ง ได้ตั๋วแล้วก็ไปนั้งรอรถไฟกันเลยครับที่ชานชลา เมืองบันดุงมีชานชลาเยอะมากเพราะเป็นเมืองใหญ่ นั้งดูบรรยากาศ กันไประหว่างรอรถไฟพอหอมปากหอมคอ
รถไฟมาถึงชานชลาก่อนเวลา ครึ่งชั่วโมง (ในใจคิดว่า สุดยอด ตรงเวลา เจ๋งกว่า เมืองไทยอีก) ขึ้นรถสิครับ รออะไรอยู่ มีที่นั่งว่างด้วย รถก็มีเครื่องปรับอากาศด้วย ถึงจะไม่เย็นก็เหอะ
ขึ้นรถได้ก็นั่งจ้อกับเพื่อนร่วมทางที่นั้งข้างๆ ด้วยภาษาบาฮาซ่า แบบรู่เรื่องมั้งไม่รู้เรื่องมั้ง (ไม่รู้เรื่องซะ 90% เออๆ ออๆ กันไป สรุปไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน) วันนี้ท่าทางจะผ่านไปด้วย นั้งอารมณ์ดี ด้วยความดีใจเพราะปกติ เคยขึ้นรถไฟที่จาการต้าจะเต็มตลอด ไม่ได้ค่อยได้นั่งอย่างนี้
แต่ว่า….ผมได้นั้งจนตะคริวกินเลย เพราะรถไฟพี่แกจอดลืม ออกช้ากว่าตารางหนึ่ง ชม. ขนาดเพื่นร่วมทางที่นั้งเบอะข้างๆ กัน ยังบ่นเลย (ฟังไม่รู้เรื่องว่าบนว่ายังไง 555) กลายเป็นว่าผมนั้งแช่บนรถไฟ ชั่วโมงครึ่ง บระเจ้า คุ้มค่าตั๋วสุดๆ 55555
(เริ่มต้นออกเดินทางก็เช้านี้ชักจะไม่เข้าท่าซะแล้ว ก็บ่นกับตัวเองไป)
รถไฟเริ่มออกเดินทางได้สักครึ่ง ชม ความซวยก็เริ่มมาเยือน ผมก็เริ่มเมารถไฟ คงเพราะนั้งซะนานที่สถานี และก็หนังหันหลังเลยออกอาการ ดีที่มีลูกอม ช่วยไว้ ไม่งั้นมี อ๊วกแน่ๆ โอ้ยตรู ซวยซ้ำ ซวยซ้อน จะรอดมั้ยวันนี้ ยังไม่ได้ครึ่งทางของวันนี้เลย
รถไฟใช้เวลาเดินทาง ชั่วโมงกว่าๆ เราก็มาถึง เป้าหมาย ที่สถานีรถไฟ Sasaksaat โดยรถไฟเที่ยวนี้พอลงรถ เห็นมีนักท่องเที่ยวร่วมขบวน สองสามกลุ่ม ประมาณสิบกว่าคนได้ ลงรถไฟมาด้วยกันที่สถานีนี้ ซึ่งเป็นคนอินโดฯ ทั้งหมด (ดีใจ มีเพื่อน มาเที่ยวด้วยไม่เหงาแล้ว)