[



[

























.....ข้อคิดจากชาดก



.....ในชาดกนี้ เป็นเครื่องชี้ให้เห็น ซึ่งอุบายวิธีของสตรีทุจริต ซึ่งคิดนอกใจสามี ธรรมดาสตรีเช่นนี้ย่อมมีเล่ห์เหลี่ยมหลายประการ ยากที่บุรุษจะหยั่งถึง  แม้ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ความทุจริตของเขาก็จะปรากฎขึ้นโดยทางใดทางหนึ่งจนได้ ขอเตือนเหล่าอุบาสกผู้เป็นเพศชายไว้ว่า ถ้าเห็นภรรยามีกิริยาผิดปกติขึ้นเวลาใด ให้รีบนึกหาเหตุผลในวันนั้น โดยไม่นอนใจหรือจะถือว่า บาปกรรมเป็นของมีประจำโลก ผู้ใดกระทำผู้นั้นก็ได้รับ จะถืออย่างนี้ก็ได้ จะถือว่าใครทำดีก็ได้ดี ใครทำชั่วก็ได้ชั่วอย่างนี้ก็ได้  เมื่อถือได้อย่างนี้ เป็นการดีอย่างเอก เพราะจะไม่ทำให้ใจขุ่นหมองเป็นทุกข์ หรือถือว่า เรากับภรรยาไม่ใช่คนๆเดียวกัน เวลาไปนรกหรือสวรรค์ก็ไม่ใช่จะผูกคอติดกันไป


....เมื่อใครทำบาปก็ไปนรก เมื่อใครทำบุญก็ไปสวรรค์จะถืออย่างนี้ก็ได้ อีกอย่างหนึ่ง นับแต่แต่งงานแล้วไปให้เสกคาถาปราบมารไว้เสมอๆยิ่งเป็นการดี คาถาปราบนั้นมีอยู่บทหนึ่งว่า ท่านทำดีข้าพเจ้าเลี้ยง ท่านไม่ดีข้าพเจ้าไสหัวไป ดังนั้น ถ้าเสกคาถาบทนี้อยู่เสมอ จะเป็นสิ่งบังคับให้ภรรยามีความรักใคร่เกรงกลัว ไม่กล้าประพฤติความชั่วช้าได้ ทั้งใจของตัวก็จักแข็งไม่หลงงมงายไปตามอุบายมารยาของภรรยาที่ชั่วช้า แต่ในเวลาเสกให้เสกด้วยใจ อย่าเสกด้วยปาก ถ้าผู้ใดไม่เสกคาถานี้ ผู้นั้นจักได้รับโทษหลายประการ เป็นต้นว่า จักโทมนัสขัดแค้นในเวลาภรรยาประพฤติอนาจาร ถ้าผู้ใดคิดอยู่เสมอว่า เราจักรักภรรยาของเรา จักเลี้ยงดูภรรยา