สวัสดีนิ้
เคยเป็นกันไหมเวลาเขินแล้วไม่ค่อยอยากจะเจอหน้ามันทำให้ทำตัวไม่ถูก 555
อารมณ์แบบแอบชอบรุ่นน้อง -///-
ผมเป็นคนนึงนะที่เป็นคนที่ขี้อาย เมื่อก่อนตอนน้องปีหนึ่งเข้ามาใหม่ก็ะมีกิจกรรมต่างๆให้ร่วมสนุก แล้วผมก็ไปเจอน้องเขาแหละ
มันมีกิจกรรมที่พี่กับน้องต้องคุยกัน แล้วผมก็ได้คุยกับน้องเขาแรกๆก็คุยปกติไปนะ ไม่มีอะไร ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเขา น้องเป็นคนที่ใรอารมณ์ขัน ตลก กวนๆ ผมห็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ กวนกับบ้าง แกล้งกันบ้าง จนผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆล้ะ ว่า เอ้ย นี่เราชอบน้องเขารึป่าวนะ
ผมก็เลยลองคุยๆไป แต่มันก็มีปัจจัยหลายที่ที่ผมไม่สามารถจะคิดเกินไปมากกว่านี้ พูดยากจัง ช่วงนี้ที่คุยกันผมก็ไม่รู้สึกเขินอะไรนะยิ้มบ้าง เป็นธรรมดา เวลากดโทรศัพท์ไปยิ้มไป เหมือนคนบ้าอ้ะ แต่มันก็มีบางอย่างมาขัด คือน้องเขามีแฟนแล้ว ทำให้ผมนั้นไม่สามารถคุยต่อกับน้องได้เหมือนเดิม ก็หายๆไปสักพัก น้องเขาก็ทักมาถามเกี่ยวกับการเรียนนู่นนี่นั่น ทีนี้ก็เลยคุยต่อๆไป มันก็เลยทำให้ความรู้สึกที่ผมนั้นมี ยิ่งมากขึ้นไปอีก
แล้วทีนี้พอหายๆไปสักพักแหละ ผมก็พยายามตัดใจ ที่จะไม่คุยกับน้องเขาก็หายไปเลย แล้วทีนี้เรื่องมันก็กับมาอีกแต่น้องเหมือนว่าจะเลิกกับแฟนแล้วแหละ
ผมก็คุยปลอบๆน้องเขา ก็รู้แหละว่าทำได้แค่นี้ เมื่อก่อนตอนที่เจอกันก็ความรู้สึกปกติ ไม่ได้อะไรนะ แต่พอมาตอนนี้ ใจเต้นแปลกๆ มีความรู้สึกเขินแบบบอกไม่ถูก ทีนี้ผมก็รู้ตัวว่าชอบน้องเขาจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกชอบน้องเขาหรอก ก็รู้แหละว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม แต่ผมก็คอยดูน้องเขาอยู่ห่างๆ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรไม่อยากเจอ เวลาเจอมันใจสั่น มือสั่น เขินมากๆ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว จนเมื่อเวลาผ่านไปพักใหญ่เหมือนว่าน้องเขามาบอกชอบผม ผมก็ทำตัวไม่ถูก แต่ผมดันปฏิเสธน้องเขาไปนะ ผมคงจะคิดมากไปหน่อย คิดว่าเวลามันยังไม่เหมาะสมอ้ะ ผมก็เลยบอกว่า ผมชอบคนอื่นอยู่แล้ว มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บลึกๆ ทั้งๆที่เราก็ชอบน้องเขา แต่ มันก็ต้องรอให้เวลา มันเหมาะสมก่อนที่จะคุยกันอ้ะ หรือว่าผมคิดเยอะก็ไม่รู้นะ จนผมกลัวว่าจะเสียน้องเขาไป
ผมควรทำยังไงต่อดี ?
แอบชอบรุ่นน้อง แต่ทำไรไม่ได้
เคยเป็นกันไหมเวลาเขินแล้วไม่ค่อยอยากจะเจอหน้ามันทำให้ทำตัวไม่ถูก 555
อารมณ์แบบแอบชอบรุ่นน้อง -///-
ผมเป็นคนนึงนะที่เป็นคนที่ขี้อาย เมื่อก่อนตอนน้องปีหนึ่งเข้ามาใหม่ก็ะมีกิจกรรมต่างๆให้ร่วมสนุก แล้วผมก็ไปเจอน้องเขาแหละ
มันมีกิจกรรมที่พี่กับน้องต้องคุยกัน แล้วผมก็ได้คุยกับน้องเขาแรกๆก็คุยปกติไปนะ ไม่มีอะไร ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเขา น้องเป็นคนที่ใรอารมณ์ขัน ตลก กวนๆ ผมห็คุยกับน้องไปเรื่อยๆ กวนกับบ้าง แกล้งกันบ้าง จนผมก็เริ่มรู้สึกแปลกๆล้ะ ว่า เอ้ย นี่เราชอบน้องเขารึป่าวนะ
ผมก็เลยลองคุยๆไป แต่มันก็มีปัจจัยหลายที่ที่ผมไม่สามารถจะคิดเกินไปมากกว่านี้ พูดยากจัง ช่วงนี้ที่คุยกันผมก็ไม่รู้สึกเขินอะไรนะยิ้มบ้าง เป็นธรรมดา เวลากดโทรศัพท์ไปยิ้มไป เหมือนคนบ้าอ้ะ แต่มันก็มีบางอย่างมาขัด คือน้องเขามีแฟนแล้ว ทำให้ผมนั้นไม่สามารถคุยต่อกับน้องได้เหมือนเดิม ก็หายๆไปสักพัก น้องเขาก็ทักมาถามเกี่ยวกับการเรียนนู่นนี่นั่น ทีนี้ก็เลยคุยต่อๆไป มันก็เลยทำให้ความรู้สึกที่ผมนั้นมี ยิ่งมากขึ้นไปอีก
แล้วทีนี้พอหายๆไปสักพักแหละ ผมก็พยายามตัดใจ ที่จะไม่คุยกับน้องเขาก็หายไปเลย แล้วทีนี้เรื่องมันก็กับมาอีกแต่น้องเหมือนว่าจะเลิกกับแฟนแล้วแหละ
ผมก็คุยปลอบๆน้องเขา ก็รู้แหละว่าทำได้แค่นี้ เมื่อก่อนตอนที่เจอกันก็ความรู้สึกปกติ ไม่ได้อะไรนะ แต่พอมาตอนนี้ ใจเต้นแปลกๆ มีความรู้สึกเขินแบบบอกไม่ถูก ทีนี้ผมก็รู้ตัวว่าชอบน้องเขาจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกชอบน้องเขาหรอก ก็รู้แหละว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม แต่ผมก็คอยดูน้องเขาอยู่ห่างๆ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรไม่อยากเจอ เวลาเจอมันใจสั่น มือสั่น เขินมากๆ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว จนเมื่อเวลาผ่านไปพักใหญ่เหมือนว่าน้องเขามาบอกชอบผม ผมก็ทำตัวไม่ถูก แต่ผมดันปฏิเสธน้องเขาไปนะ ผมคงจะคิดมากไปหน่อย คิดว่าเวลามันยังไม่เหมาะสมอ้ะ ผมก็เลยบอกว่า ผมชอบคนอื่นอยู่แล้ว มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บลึกๆ ทั้งๆที่เราก็ชอบน้องเขา แต่ มันก็ต้องรอให้เวลา มันเหมาะสมก่อนที่จะคุยกันอ้ะ หรือว่าผมคิดเยอะก็ไม่รู้นะ จนผมกลัวว่าจะเสียน้องเขาไป
ผมควรทำยังไงต่อดี ?