ในห้องประชุมกรณีศึกษา ถูกพี่ที่เราเคารพ(ด้วยวัยวุฒิที่มากกว่า) วิพากษ์วิจารณ์อย่างเจ็บแสบ สาดเสียเทเสีย
หลังเลิกประชุม พี่เขาเดินมาโอบไหล่ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แล้วบอกว่า "อย่าคิดมากเลยน้อง เวลางานคืองาน เวลาส่วนตัวพี่ไม่มีอะไรเลย" เราก็โอเค เข้าใจ
พอมาวันนี้ ในชั่วโมงประชุมเราวิพากษ์งานแบบตรงๆบ้าง หลังเลิกประชุมพี่คนนั้นหน้ามุ่ย เราทักทายก็ไม่ยอมพูดคุยด้วย แล้วบอกกับพี่อีกคนว่า เราเป็นเด็กไม่มีสัมมาคารวะ ผมขอยืมคำพูดพี่มาใช้นะครับ "อย่าคิดมากเลยพี่ เวลางานคืองาน เวลาส่วนตัวผมไม่มีอะไรเลย" #ไม่มีอะไรเลย
คิดอย่างไรกับคำพูดที่ว่า "อย่าคิดมากเลยน้อง เวลางานคืองาน เวลาส่วนตัวพี่ไม่มีอะไรเลย" ?
หลังเลิกประชุม พี่เขาเดินมาโอบไหล่ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แล้วบอกว่า "อย่าคิดมากเลยน้อง เวลางานคืองาน เวลาส่วนตัวพี่ไม่มีอะไรเลย" เราก็โอเค เข้าใจ
พอมาวันนี้ ในชั่วโมงประชุมเราวิพากษ์งานแบบตรงๆบ้าง หลังเลิกประชุมพี่คนนั้นหน้ามุ่ย เราทักทายก็ไม่ยอมพูดคุยด้วย แล้วบอกกับพี่อีกคนว่า เราเป็นเด็กไม่มีสัมมาคารวะ ผมขอยืมคำพูดพี่มาใช้นะครับ "อย่าคิดมากเลยพี่ เวลางานคืองาน เวลาส่วนตัวผมไม่มีอะไรเลย" #ไม่มีอะไรเลย