สวัสดีค่ะ วันนี้เราขอมาแชร์ประสบการณ์ความรักของเราบ้างนะค่ะ คือ เรื่องนี้ย้อนไปเมื่อปีที่แล้วค่ะ
เราขอแทนตัวเองว่า แอม นะคะ เป็นลูกคนโตค่ะ เรียนจบแล้ว และทำงานเป็นลูกจ้างในย่านอุตสาหกรรมค่ะ
และที่ทำงานนี่ล่ะค่ะ ทำให้เราเจอกับ เต ค่ะ (อันนี้เป็นนามสมมตินะคะ) จริงๆแล้วเรารู้จักกับเตมาหลายปีแล้วค่ะ แต่ไม่สนิท ไม่เคยคุยกัน เรารู้แค่ว่าผู้ชายคนนี้ชื่อเต เตเป็นเด็กแถวบ้านเราค่ะ เคยได้ยินเรื่องราวของเขามาบ้าง แต่เรื่องระหว่างเรามันเกิดขึ้นหลังจากนั้น####
หลังจากที่เราทำงานได้ปีหนึ่ง ก็เริ่มสนิทกับเตขึ้นมานิดนึง นิดเดียวจริงๆ คือเราเป็นคนไม่ค่อยพูด คือถ้าไม่สนิทจะไม่พูดเลย แต่เตนี้แบบเป็นพวกพูดเก่งค่ะ ชอบพูด ชอบแหย่ ชอบแซวแบบจิกกัด เพื่อให้เราตอบโต้บ่อยๆ ถึงเราจะเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ก็คงไม่นิ่งให้ใครมาจิกกัดฝ่ายเดียวแน่ๆ พอตอบโต้กันไปกันมา ก็เริ่มสนิทกันค่ะ
เต: เด็กน้อยๆๆๆ (เตชอบเรียกเราว่าเด็กน้อย นางบอกว่าเราตัวเล็ก นิสัยเหมือนเด็กๆ)
เรา:อะไร (เสียงห้วนๆ ดุ)
เต:ป๊าววว (แล้วลอยหน้า ลอยตากวนประสาทมาก)
เรา:กวน.... (แล้วเราก็แลบลิ้นใส่ แบบเด็กๆเลยค่ะ นางหมั่นเขี้ยวมาก อยากจะกระโดดหักคอเรา 5555 สะใจ)
พอเริ่มสนิทกันเรื่อยๆ เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น จนวันหนึ่ง เราป่วยค่ะ ปวดท้องผู้หญิงหนักมาก ด้วยที่ทำงานเราส่วนใหญ่เป็นผช.อ่ะนะ เขาก็เลยแตกตื่น พาเราไปโรงพยาบาลค่ะ เราตัวเล็กๆ พวกพี่เลยมองเราเป็นเด็กๆ เลยตื่นตูมกันใหญ่ แต่สำหรับผญ.นี่สบายมากกกก..
##เย็นวันนั้น###
เฟสบุ๊คที่เงียบเหงาก็มีการแจ้งเตือน
---ติ่ง -- ติ่ง---ติ่ง---
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ มีคนรอไหม ขอเม้นให้กำลังใจนิดนึง
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ แต่บทสนทนาอาจมีการแต่งเติมขึ้นมา เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ
ยัยเด็กน้อยกับนายขี้บ่น 18+ เบาๆๆ
เราขอแทนตัวเองว่า แอม นะคะ เป็นลูกคนโตค่ะ เรียนจบแล้ว และทำงานเป็นลูกจ้างในย่านอุตสาหกรรมค่ะ
และที่ทำงานนี่ล่ะค่ะ ทำให้เราเจอกับ เต ค่ะ (อันนี้เป็นนามสมมตินะคะ) จริงๆแล้วเรารู้จักกับเตมาหลายปีแล้วค่ะ แต่ไม่สนิท ไม่เคยคุยกัน เรารู้แค่ว่าผู้ชายคนนี้ชื่อเต เตเป็นเด็กแถวบ้านเราค่ะ เคยได้ยินเรื่องราวของเขามาบ้าง แต่เรื่องระหว่างเรามันเกิดขึ้นหลังจากนั้น####
หลังจากที่เราทำงานได้ปีหนึ่ง ก็เริ่มสนิทกับเตขึ้นมานิดนึง นิดเดียวจริงๆ คือเราเป็นคนไม่ค่อยพูด คือถ้าไม่สนิทจะไม่พูดเลย แต่เตนี้แบบเป็นพวกพูดเก่งค่ะ ชอบพูด ชอบแหย่ ชอบแซวแบบจิกกัด เพื่อให้เราตอบโต้บ่อยๆ ถึงเราจะเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ก็คงไม่นิ่งให้ใครมาจิกกัดฝ่ายเดียวแน่ๆ พอตอบโต้กันไปกันมา ก็เริ่มสนิทกันค่ะ
เต: เด็กน้อยๆๆๆ (เตชอบเรียกเราว่าเด็กน้อย นางบอกว่าเราตัวเล็ก นิสัยเหมือนเด็กๆ)
เรา:อะไร (เสียงห้วนๆ ดุ)
เต:ป๊าววว (แล้วลอยหน้า ลอยตากวนประสาทมาก)
เรา:กวน.... (แล้วเราก็แลบลิ้นใส่ แบบเด็กๆเลยค่ะ นางหมั่นเขี้ยวมาก อยากจะกระโดดหักคอเรา 5555 สะใจ)
พอเริ่มสนิทกันเรื่อยๆ เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น จนวันหนึ่ง เราป่วยค่ะ ปวดท้องผู้หญิงหนักมาก ด้วยที่ทำงานเราส่วนใหญ่เป็นผช.อ่ะนะ เขาก็เลยแตกตื่น พาเราไปโรงพยาบาลค่ะ เราตัวเล็กๆ พวกพี่เลยมองเราเป็นเด็กๆ เลยตื่นตูมกันใหญ่ แต่สำหรับผญ.นี่สบายมากกกก..
##เย็นวันนั้น###
เฟสบุ๊คที่เงียบเหงาก็มีการแจ้งเตือน
---ติ่ง -- ติ่ง---ติ่ง---
เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ มีคนรอไหม ขอเม้นให้กำลังใจนิดนึง
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ แต่บทสนทนาอาจมีการแต่งเติมขึ้นมา เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ