คบกับ ฝ.มาได้สักพัก ก็เริ่มมีการคุยกันถึงเรื่องอานาคต ฝ. เป็นคนเอ่ยนะคะ ซึ่งไม่ใช่จะแต่งเร็วๆนี้ เพราะ จขกท. ขอดูกันไปอีกพักใหญ่ๆ ซึ่งเท่าที่ผ่านมาก็ดีมาก ถึงแม้ฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไร

ปัญหามันอยู่ที่เรื่องสินสอด ไม่ใช่เค้าไม่เข้าใจ แต่เพราะเค้าบอกง่าไม่มีเงินสดขนาดนั้นหรอก เพราะถึงมีเงิน มันก็อยู่ในส่วนของการลงทุน ถอนออกมาก็ต้องเสียภาษีเกือบครึ่ง พาลน้อยใจไปถถึงเรื่องเค้าว่าตัวเองไม่ดีพอ

พื้นเพ จขกท นั้น ครอบครัวพ่อแม่ ถือว่ามีหน้ามีตาพอสมควร เรื่องสินสอดจึงดูเป็นเรื่องสำคัญ ถึงแม้ยังไงพ่อแม่ก็คืนให้แน่ๆ ปต่อย่างน้อยก้ต้องมี ไม่ให้ใครเค้านินทาตามแบบฉบับสังคมเล็กๆในต่างจังหวัด

จขกท. ไม่ซีเรียสในเรื่องสินสอดนะคะ อย่างที่บอกว่ายังไงพ่อแม่ก็คืนอยู่ดี

ประเด็นอยู่ที่ ครอบครัวยึดพี่สาวคนโตเป็นหลัก โดยพี่แต่งออกไป ประมาณ 7 แสน ทอง 10-20 บาท จำไม่ได้แน่นอน

ด้วยถ้าแต่งกับคนไทยกันเอง (ความคิดเห็นแต่บะครอบครัวนะคะ) สินสอนก็เป็นตัวสกรีนได้อย่างนึงว่า เค้าดูแลเราได้ และ เราก็ไม่ได้คัวปล่าวดล่าเปลือย มีสมบัติติดตัว ที่หวังว่าถ้ามีเขยก็อยากให้มาช่วยดูแล มากกง่าจะมาปอกลอก

ทีนี้ จขกท. ดันมาปิ๊งกับ ฝ. จะอธิบาย หรือหาจุดกึ่งกลาง ระหว่างครอบครัว กับ ฝ. อย่างไรให้ดูสมเหตุสมผลที่สุดดีค่ะ
อาจเขียน งง งง หน่อยนะคะ พิมพ์บนมือถือ ระหว่างนั่งรถไฟ
ขอบคุณค่ะ