เมื่อคืนได้ไปอ่านเจอบทไหว้ครู ปฐม ก.กา  จำได้ว่าเคยได้ยินพี่สาวพี่ชายชอบท่องตอนเด็กๆ  บทนี้ผมไม่ทันเรียนหรอกแต่ฟังแล้วเพราะมาก  บทที่ว่า

๏ ๏ บทไหว้ครู ปฐม ก กา ๏ ๏

• นะโมข้าจะไหว้ วระไตรระตะนา
ใส่ไว้ในเกษา วระบาทะมุนี

• คุณะวระไตร ข้าใส่ไว้ในเกษี
เดชะพระมุนี ขออย่ามีที่โทษา

• ข้าขอยอชุลี ใส่เกษีไหว้บาทา
พระเจ้าผู้กรุณา อยู่เกษาอย่ามีไภย

• ข้าไหว้พระสะธรรม ที่ลึกล้ำคำภีร์ใน
ได้ดูรู้เข้าใจ ขออย่าได้มีโรคา

• ข้าไหว้พระภิกษุ ที่ได้ลุแก่โสดา
ไหว้พระสกิทาคา อะระหาธิบดี

###  แต่มีสะดุดอยู่ประโยคหนึ่งครับ  งงกับคำศัพย์มากมาย


1.  โจ้เจ้ใจ  คืออะไร ???
2.  ตะรุณีย์  หมายถึง ดรุณี ???
3.  ฬ่อ     หมายถึงตัวล่อ (ลาผสมม้า) หรือแปลว่าอะไร?  เพราะมีคำว่า ฬ่อ ใช้ในบทนี้อีกถึง3คำ ซึ่งไม่สามารถแปลได้ว่าเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม(ตัวล่อ)  

มีใครรู้คำศัพย์พวกนี้มั๊ยครับ ขอบคุณครับ