เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบ ผญ คนนึง คบได้ไม่นานสัก1เดือน แล้วเริ่มรักเทอแล้ว แล้ววันนึงเทอได้มาบอกว่า มีแฟนอยู่แล้วแต่กำลังจะเลิกกัน เพราะเข้ากับที่บ้าน ผช คนนั้นไม่ค่อยได้ แต่คือเขาอยู่ด้วยกันคับ แรกๆก็คิดว่าแค่แฟนกันไปอยู่กันเฉยๆ ผ่านมาอีก2เดือน มารู้ว่าเขาแต่งงานกันแล้ว แต่เขาบอกว่ามันจำเป็นต้องแต่ง แล้วตอนนี้ก็จะเลิกกันแล้ว ระหว่างคบกับผม เขาบอกว่าไม่ได้ยุ่งกับคนนั้นแล้วแค่อยู่กันปรกติ ใจผมก็ไม่อยากเชื่อคนเราอยู่ด้วบกันตลอดจะอดได้หรอ แต่ด้วยความรักและเชื่อใจ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จนวันนึงคบกัน4เดือน ผญ ดันท้อง ได้1เดือน ผมก็คิดว่าจะเป็นลูกผมแน่ๆ เพราะเราเจอกันบ่อยมาก มีไรกันทุกอาทิตย์ แล้วเทอเคยบอกว่าไม่เคยยุ่งกันมาตั้งแต่มีผมเลย ผมก็บอกเขาว่า ให้มาอยู่ด้วยกันช่วยกันดูแล แต่ถึงเวลาตัดสินใจ เทอบอกว่าผมไม่ต้องยุ่ง จะให้เป็นลูกของคนนั้นเพราะที่บ้านเขาจะรับได้หรอกแต่งงานแล้วมีเรื่องแบบนี้ จึงจะให้แฟนเขาเป็นพ่อเด็ก ผมก็งงว่าทำไมเขาถึงยอมทั้งที่ไม่ได้มีไรกัน ถามไปถามมา ผญ ก็ขอโทษแล้วยอมรับว่า มีไรกับคนนั้นด้วยแต่ไม่กี่ครั้ง ผมเสียใจมากที่ไว้ใจ แต่ไม่รู้ว่าเข้าข้างตัวเองไหม ผมคิดว่าเป็นลูกผม จะทำไงดี เมื่อเขาเลือกในทางที่เขาเลือกง่ายที่สุด แต่ถ้าเป็นลูกผมล่ะ ผมอยากดูแลเขาเอง ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดี จะยอมแพ้ให้ลูกเขาไป หรือสู้ต่อไปเพื่อสร้างครอบครัวใหม่ แต่ทางนี้มันยากมากสำหรับ ผญ ทั้งหมดนี้ ผญ เขาเป็นคนตัดสินใจเราจบ คิดว่ามันถูกแล้วหรอที่เอาลูกผมไปแล้วทำเป็นไม่มีไรเกิดขึ้น ทำไรไม่ถูกแล้วคับตอนนี้ เวรกรรมใช่ไหม ที่ผมพรากแฟนของเขามา แล้ววันนี้เขากำลังจะพรากลูกผมไป