มาเเลกเปลี่ยนประเทศที่ใช้ภาษาที่3ตอนนี้เข้าเดือนที่4แล้ว
ตอนมาเเรกๆเข้ากับทุกคนในบ้านได้ดีมากรู้สึกเป็นครอบครัวเดียวกันเลย รักมากๆๆ
แต่พอน้องชายย้ายโรงเรียน นิสัยเขาก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังเท้า จากตอนเเรกคุยเล่นด้วยกันสนุกสนาน กลายเป็นวันๆไม่คุยกันสักคำ
(โฮสพ่อแม่ก็เห็นถึงความเปลี่ยนไป)
พอเราชวนเขาคุยเขาก็จะตอบเเค่พยักหน้าเเล้วก็ส่ายหน้า เหมือนรำคาญเราตลอดเวลา
โฮสเราก็เลยบอกให้น้องชายเราทำตัวให้ดีกับเรามากกว่านี้ เขาก็ทำเพิ่มนะเเค่จากพยักหน้าส่ายหน้าเป็นตอบว่า yes กับ no แทน โอโหน้ำตาไหลล
เราจึงตัดสินใจปรึกษากับโฮสพ่อแบบซีระเรียส โฮสพ่อก็บอกว่าเขาก็คุยกับลูกเขาเรื่องนี้ ลูกเขาบอกกับเขาว่า "เราไม่ยอมคุยกับเขาเอง"
อ้าววววว แต่คือเราชวนเขาคุยเเล้วเเต่เขาตอบกลับมาแบบนั้นอ่ะะะคือแบบเราก็กลัวเขารำคาญเราอ่ะ
ฮือออ เจ็บเเค้นเคืองโกรธโทษฉันใยฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น
ล่าสุดเรานั่งดูการ์ตูนเป็นเพื่อนเขาเราก็ชวนเขาคุยเขาก็ตอบเเบบเดิมๆ เราก็พยายามคิดประโยคที่เขาต้องตอบยาวๆเราก็เลยถามไปว่า"เรื่องนี้สนุกเนอะ มีเรื่องไหนแนะนำอีกไหมที่สนุกๆ ที่ยูชอบมากๆน่ะ" เเล้วเขาก็ตอบเราตั้ง สามคำ!!!
"I don't know" เเล้วก็เงียบไปเลย แต่ด้วยความหน้าด้าน เราจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาอาจจะไม่เข้าใจที่เราสื่อ เราก็อธิบายไปยาวมากเเล้วก็ได้คำตอบกลับมาว่า "I don't know" เช่นเดิม แบบ แดร๊คจุ๊ดเล๊ยจ๊า จะต้องทำยังไงแบบไหนที่เธอจะร้ากกกกก?

ยังไม่พอการที่เราเข้ากับน้องไม่ค่อยได้เเบบนี้ทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับโฮสเราแย่ไปด้วย
เวลานั่งกินข้าวเย็นเราก็ได้แต่นั่งอมข้าวฟังพ่อแม่ลูกเขาคุยกันหัวเราะสนุกสนาน บางครั้งโฮสพ่อแม่ก็จะบอกเราว่าเขาคุยเรื่องไรกันหรือบางครั้งเราฟังเข้าใจเราก็พยายามคุยร่วมกับเขา แต่น้องชายเราก็จะเงียบไปเลย เดี๋ยวนี้โฮสเราก็เลยไม่ค่อยอยากเอาเราเข้าร่วมวงเเล้วว
พอไปงานวันเกิดญาติๆ เราก็ต้องอยู่คนเดียวนั่งเเล้วเขาก็มีสังคมของเขากัน โฮสเราไม่เเม้เเต่จะเเนะนำเราให้ญาติรู้ทุกคนแบบทำหน้างงประมาณว่า อีนี่เป็นเมียน้อยใหม่ของโฮสพ่อเรารึเปล่า5555555
เเล้วเขาแบบรักลูกชายเขามากๆๆๆๆคือเรารู้สึกได้เลยว่าเราไม่ใช่คนในครอบครัวเขาเลยเขาเเบเล่นกันหยิกต่อนุ่นนี่กับลูกเขา แต่กับเราแบบ ถ้าเเตะโดนนี่คงกรี๊ดดดดดดดดดดอ่ะ ประดุจว่าเราจะสลายเป็นผงทุลี
พอไปเที่ยวกันเราก็ไม่มีความสุขเลย เพราะพ่อกับแม่ก็เอาแต่โอ๋คุยกับลูกชายที่ไม่ค่อยยุ่งกับเรา จนกลายเป็นว่าเราถึงขั้นหลงทางเลย
เราบอกว่าอยากเข้าห้องน้ำเขาก็ชี้เเล้วให้เราไปห้องน้ำคนเดียวละพอเรากลับมาเขาก็หายไปกันหมดเลยจ้าาา หายไปจากสารระบบ
เราก็วิ่งหาเลยสิคะไปไหนกันไปที่รถก็ไม่เจอ โชคดีโฮสแม่นึกได้เรียกเรา อ๋อออ เลือกของฝากกันอยู่นี่เอง555555555
เเล้วนานๆทีเขาถึงจะพาเราไปเที่ยวด้วย แต่ดันเป็นแบบนี้อีกโอโห
คือเราพยายามปรับเข้าหาน้องชายหลายอย่างเเล้วเเต่มันไม่ได้ผลเลย ส่วนใหญ่เขาก็ขึ้นห้องคุยกับเพื่อนนอนหรือไม่ก็เล่นเกม
อารมก็รุ่นเเรงบางครั้งก็ชวนพ่อแม่ทะเลาะ พ่อแม่เขาก็ยอมรับว่าตัวเขาเองสปอยลูกมากเกินไป
เวลาเขาทำอะไรให้ลูกเขา มันก็จะเเกกับเราเสมอเลย

ความจริงทุกอย่างมันก็ไม่ได้มีแต่เรื่องแย่ๆ มันก็มีวันของเราเหมือนกันเช่นวันเกิดเราที่เพิ่งผ่านมาไม่นาน เขาก็ทำเราประทับใจมากตื่นเเต่เช้าเปิดประตูห้องเราร้องเพลงวันเกิดให้เราทั้งสามคน ซื้อนาฬิการาคา3พันกว่าบาทให้เราหมวกถุงมือ(จากน้องชาย)เพราะเริ่มหนาว เครื่องสำอางต่างๆ
คือมันก็มีช่วงเวลาดีดีอ่ะ เเต่หลังจากวันเกิดมันก็ไม่มีอีกเเล้วอ่ะช่วงเวลาแบบนั้น ตอนนี้ อยากให้ทุกวันเป็นวันเกิดของเรามากๆเลยยยย

โฮสพ่อบอกว่า เขาก็ไม่รู้ว่าจะเเก้ไขปัญหาที่เราเข้ากับน้องไม่ได้แบบนี้ยังไง เขาบอกว่ามันก็ยากกับทั้งเราเเล้วก็ตัวน้องชายด้วย (ฮั่นแน่)
พ่อบอกว่า "ถ้าเราทนไม่ไหวรู้สึกอยู่บ้านนี้เเล้วไม่สบายใจอีกต่อไปให้รีบบอกเขาตรงๆเลยนะ เขาไม่โกรธไม่อะไร เพราะนี่มันเป็นปีของเรา เขาอยากให้เรามีความสุขที่สุด"แทบร้องเลยยยยยยยย

อยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดี ควรจะย้ายโฮสมั้ย หรือว่าทำไงต่อดี
เราต้องอยู่ที่นี่อีก7-8เดือน ตอนนี้เราไม่มีความสุขเลยเหงามากๆอึดอัดด้วยเหมือนไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวนี้เลย
ควรทำยังไงดี ฮือออออ
ปล.ขอโทษดูไม่ดีที่มาพูดถึงโฮสแบบนี้แต่อึดอัดจริงๆ