สวัสดีค่ะ วันนี้ก็ขอมาระบายเรื่อง " สิว " หน่อยนะคะ เนื่องจากมีคนทักเราเยอะมากแล้วก็ทักมาตลอดไม่ว่าจะอยู่บ้าน ไปข้างนอก หรือที่ไหนๆ ตอนนี้ก็เพิ่งจะเปิดเทอม คนก็ทักมาค่อนข้างเยอะ เศร้ามากกก
ขอเกริ่นก่อนนะคะว่า.. เมื่อก่อนเราก็เป็นคนคนหนึ่งที่หน้าเนียน แต่พอเริ่มโตขึ้นก็คงจะมีพวกฮอร์โมนไรงี้ ทำให้เป็นสิวนิดๆหน่อยๆเป็นปกติ ก็เป็นมาหลายปี ทาครีมของคลินิคมาเรื่อยๆ แต่แล้ววันหนึ่ง เราก็อยากให้หน้าเราหายเป็นสิวสนิท ก็เลยลองใช้สบู่ชนิดหนึ่งหน้าก็เหมือนจะดีขึ้น แต่ใช้แล้วหน้ามันก็แห้งๆ ก็เลยไปใช้เจลล้างหน้ายี่ห้อหนึ่ง เห็นเค้าใช้กันแล้วก็บอกว่าดี คนก็ใช้เยอะ เราก็รู้สึกว่าหน้าเราเริ่มสิวเห่อ คันหน้า ก็เลยไปหาครีมทาสิวใช้ หน้าก็ไม่ดีขึ้น แถมแย่กว่าเดิม เริ่มเป็นผื่น สิวเริ่มลามไปที่แก้ม ก็เลยกลับไปหาหมอที่คลินิคแล้วรักษาอยู่ สภาพหน้าเราตอนนี้ก็ แก้มจะแดงๆ มีผดผื่นขึ้นที่แก้มกับหน้าผากเป็นส่วนใหญ่ มีสิวบ้างเล็กน้อย
เอ้อออ ลืมบอก เราเป็นคนผิวค่อนข้างขาว เวลาเป็นสิวมันเห็นชัดเจนมากๆๆๆๆ
ตอนนี้หน้าเราก็ยังไม่ดีขึ้น แต่ที่เราจะมาระบายคือ " ความรู้สึก " ของคนที่เป็นสิว จากที่เมื่อก่อนหน้าใสๆ มันก็เป็นความผิดเราเองอ่ะแหละ ที่ไม่พอใจในตัวเอง แล้วผิวหน้าเราก็แพ้ง่าย เพื่อนๆ ญาติๆ หรือคนรอบข้างก็ต่างกันทัก จนเราเสียความรู้สึกมาก ขาดความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้ามองหน้าใคร เวลามีคนมาจ้องหน้าจะรู้สึกไม่ชอบ เวลาไปข้างนอกแล้วเจอคนรู้จักเค้าก็จะทักประมาณว่า " เห้ย !! หน้าไปโดนอะไรมา " " ทำไมสิวเยอะจัง " และอีกหลายๆคำ ซึ่งคนที่เป็นสิวก็คงจะรู้ เราขอบอกว่า คนที่ทักอ่ะ ไม่ผิดหรอก แค่เรารู้สึกเสียใจเวลามีคนทักเท่านั้น มันทำให้เราน้ำตาคลอตลอด แต่ก็กลั้นไว้ แล้วฝืนยิ้ม และพูดว่า " น่าจะแพ้ครีมอ่ะค่ะ " ซึ่งมันเจ็บปวดมากทุกครั้งที่ต้องพูดมันออกไป มันทำให้เราท้อ
เมื่อก่อนเราก็เคยหยอกล้อเพื่อนสนิทเราอ่ะแหละ คนที่เป็นสิว ตอนนี้เราเข้าใจความรู้สึกนั้นเลย แต่ตอนนั้นเราหยอกๆแบบเล่นๆ ฮาๆ ขำๆ ( รู้สึกเหมือนกรรมตามสนอง 555 ) แต่ตอนนี้เพื่อนคนนั้นก็ใกล้จะหายสนิทแล้ว ในขณะที่เราก็กำลังเป็นมากขึ้น..
ถ้าเทียบกับหลายๆคนแล้ว เราว่าเราอาจจะไม่ได้เป็นเยอะมาก แต่ถ้าขึ้นชื่อว่าเป็นสิว ก็คงเจ็บปวดไม่ต่างกัน
ทุกๆอย่างในชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับหน้าตาเราก็จริง แต่ไม่ว่าเราจะไปไหน เราต้องแบกหน้าแบบนี้ไปทุกที่ บางครั้งก็รู้สึกอยากใส่แมสให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย จะได้ไม่ต้องมีใครมามองหน้า = = เสียความรู้สึกชะมัด
สุดท้ายนี้ !! ~~~~~ ถ้าให้เลือกได้ก็ไม่อยากมีใครเป็นสิวหรอก ( ใช่ม่ะ 5555 ) แต่ในเมื่อมันเป็นไปแล้ว ก็ต้องยอมรับมันแล้วใช้เวลาในการรักษา ( ซึ่งจะนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ TT ) สิ่งเดียวที่เราอยากได้ตอนนี้คือ
" กำลังใจ " แล้วหวังว่าตัวเราเองและทุกคนที่เป็นสิวจะผ่านมันไปได้ด้วยดี
แค่อยากได้กำลังใจ
จากเพื่อนๆ พี่ๆ หรือถ้าใครอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ก็ได้นะ ไม่ว่ากันนนน
เอ้ออออ เราอยากจะขอถามหน่อยว่า คือหน้าเราอ่ะ จะเป็นเหมือนผดเม็ดเล็กๆตรงแก้ม แล้วก็หน้าผาก เวลาโดนแดดหรืออะไรงี้ หน้าจะแดงเป็นปื้นๆแค่ตรงเป็นผื่น มันแดงมากๆๆ ใครรู้มั่งอ่าว่ามันเกิดจากอะไร?
ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่อ่านมาจนจบ ( รึป่าววว?? 55555555 )
ระบายจากใจของคนที่เป็น " สิว "
ขอเกริ่นก่อนนะคะว่า.. เมื่อก่อนเราก็เป็นคนคนหนึ่งที่หน้าเนียน แต่พอเริ่มโตขึ้นก็คงจะมีพวกฮอร์โมนไรงี้ ทำให้เป็นสิวนิดๆหน่อยๆเป็นปกติ ก็เป็นมาหลายปี ทาครีมของคลินิคมาเรื่อยๆ แต่แล้ววันหนึ่ง เราก็อยากให้หน้าเราหายเป็นสิวสนิท ก็เลยลองใช้สบู่ชนิดหนึ่งหน้าก็เหมือนจะดีขึ้น แต่ใช้แล้วหน้ามันก็แห้งๆ ก็เลยไปใช้เจลล้างหน้ายี่ห้อหนึ่ง เห็นเค้าใช้กันแล้วก็บอกว่าดี คนก็ใช้เยอะ เราก็รู้สึกว่าหน้าเราเริ่มสิวเห่อ คันหน้า ก็เลยไปหาครีมทาสิวใช้ หน้าก็ไม่ดีขึ้น แถมแย่กว่าเดิม เริ่มเป็นผื่น สิวเริ่มลามไปที่แก้ม ก็เลยกลับไปหาหมอที่คลินิคแล้วรักษาอยู่ สภาพหน้าเราตอนนี้ก็ แก้มจะแดงๆ มีผดผื่นขึ้นที่แก้มกับหน้าผากเป็นส่วนใหญ่ มีสิวบ้างเล็กน้อย
เอ้อออ ลืมบอก เราเป็นคนผิวค่อนข้างขาว เวลาเป็นสิวมันเห็นชัดเจนมากๆๆๆๆ
ตอนนี้หน้าเราก็ยังไม่ดีขึ้น แต่ที่เราจะมาระบายคือ " ความรู้สึก " ของคนที่เป็นสิว จากที่เมื่อก่อนหน้าใสๆ มันก็เป็นความผิดเราเองอ่ะแหละ ที่ไม่พอใจในตัวเอง แล้วผิวหน้าเราก็แพ้ง่าย เพื่อนๆ ญาติๆ หรือคนรอบข้างก็ต่างกันทัก จนเราเสียความรู้สึกมาก ขาดความมั่นใจในตัวเอง ไม่กล้ามองหน้าใคร เวลามีคนมาจ้องหน้าจะรู้สึกไม่ชอบ เวลาไปข้างนอกแล้วเจอคนรู้จักเค้าก็จะทักประมาณว่า " เห้ย !! หน้าไปโดนอะไรมา " " ทำไมสิวเยอะจัง " และอีกหลายๆคำ ซึ่งคนที่เป็นสิวก็คงจะรู้ เราขอบอกว่า คนที่ทักอ่ะ ไม่ผิดหรอก แค่เรารู้สึกเสียใจเวลามีคนทักเท่านั้น มันทำให้เราน้ำตาคลอตลอด แต่ก็กลั้นไว้ แล้วฝืนยิ้ม และพูดว่า " น่าจะแพ้ครีมอ่ะค่ะ " ซึ่งมันเจ็บปวดมากทุกครั้งที่ต้องพูดมันออกไป มันทำให้เราท้อ
เมื่อก่อนเราก็เคยหยอกล้อเพื่อนสนิทเราอ่ะแหละ คนที่เป็นสิว ตอนนี้เราเข้าใจความรู้สึกนั้นเลย แต่ตอนนั้นเราหยอกๆแบบเล่นๆ ฮาๆ ขำๆ ( รู้สึกเหมือนกรรมตามสนอง 555 ) แต่ตอนนี้เพื่อนคนนั้นก็ใกล้จะหายสนิทแล้ว ในขณะที่เราก็กำลังเป็นมากขึ้น..
ถ้าเทียบกับหลายๆคนแล้ว เราว่าเราอาจจะไม่ได้เป็นเยอะมาก แต่ถ้าขึ้นชื่อว่าเป็นสิว ก็คงเจ็บปวดไม่ต่างกัน
ทุกๆอย่างในชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับหน้าตาเราก็จริง แต่ไม่ว่าเราจะไปไหน เราต้องแบกหน้าแบบนี้ไปทุกที่ บางครั้งก็รู้สึกอยากใส่แมสให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย จะได้ไม่ต้องมีใครมามองหน้า = = เสียความรู้สึกชะมัด
สุดท้ายนี้ !! ~~~~~ ถ้าให้เลือกได้ก็ไม่อยากมีใครเป็นสิวหรอก ( ใช่ม่ะ 5555 ) แต่ในเมื่อมันเป็นไปแล้ว ก็ต้องยอมรับมันแล้วใช้เวลาในการรักษา ( ซึ่งจะนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ TT ) สิ่งเดียวที่เราอยากได้ตอนนี้คือ " กำลังใจ " แล้วหวังว่าตัวเราเองและทุกคนที่เป็นสิวจะผ่านมันไปได้ด้วยดี
แค่อยากได้กำลังใจ จากเพื่อนๆ พี่ๆ หรือถ้าใครอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ก็ได้นะ ไม่ว่ากันนนน
เอ้ออออ เราอยากจะขอถามหน่อยว่า คือหน้าเราอ่ะ จะเป็นเหมือนผดเม็ดเล็กๆตรงแก้ม แล้วก็หน้าผาก เวลาโดนแดดหรืออะไรงี้ หน้าจะแดงเป็นปื้นๆแค่ตรงเป็นผื่น มันแดงมากๆๆ ใครรู้มั่งอ่าว่ามันเกิดจากอะไร?
ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่อ่านมาจนจบ ( รึป่าววว?? 55555555 )