ผมกับเพื่อนผมเราสองคนสนิทกันมาก เราจะไปไหนมาไหนด้วยกันสองคน ไม่ว่าจะกินข้าว ไปเรียน ไปธุระ หรือแม้กระทั่งตอนนอน (บางวัน) มันก็ชอบมานอนห้องผม หรือไม่ผมก็นอนห้องมัน เราสนิทกันมากก็ว่าได้ เราชอบพูดหยอกล้อกันไปมาในเชิงคนรักกัน เวลาผมเหนื่อยผมท้อ มันก็คอยเป็นกำลังตลอด คอยช่วยเหลือทุกอย่างเท่าที่มันจะช่วยได้ เราเคยโกรธกันมากอยู่ช่วงหนึ่ง ยอมรับว่าเป็นช่วงที่ทรมารมาก เหมือนขาดอะไรในชีวิตไปซักอย่าง มันก็ขาด ผมก็ขาด สุดท้ายก็คืนดีกัน วันไหนเหนื่อยๆ ก่อนนอน เราก็จะกอดกัน หอมกัน จุ๊บกัน เเละพูดปลอบให้กำลังใจ ในความรู้สึกผมมันเป็นมากกว่าเพื่อน แต่ผมก็ไม่รู้ความรู้สึกมันหมือนกัน รู้เเค่ว่ามันเอาใจใส่ผมมาก ดูแลเอาใจใส่ดีเท่าที่มันจะทำได้ มันเปิดเผยต่อผมทุกอย่าง ทั้งเรื่องในครอบครัว เรื่องสมัยเด็ก เรื่องต่างๆ (แต่ผมกลับไม่เคยบอกมันซะเท่าไหร่) บางทีมันจะขอดูแชท ดูเฟสผม ผมก็จะเเกล้งทำเป็นหวง แต่ของมันมันให้ผมดูทุกอย่างเลย (บังคับผมดูด้วยซ้ำสงสัยกลัวไม่เชื่อ) ผมไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน จะว่าเพื่อนมันก็มากไปสำหรับบางการกระทำเเละคำพูด จะบอกว่าเป็นแฟนก็ไม่ได้เพราะเราเป็นผู้ชายทั้งคู๋