เรากับแฟนคบกันมา 2 ปีแล้วค่ะ ทำงานอยู่ที่เดียวกัน เจอกันทุกวันแทบตลอดเวลา ยกเว้นเวลากลับบ้าน อยู่บ้านตัวเองกันค่ะ
เค้าอยากแต่งกันกับเรา กะว่าปีหน้าจะแต่ง แต่เราก็ยังม่พร้อมด้วยอะไรหลายอย่าง รวมถึง เราไม่แน่ใจค่ะ
เราไม่แน่ใจว่าเรากับเค้าพอแต่งงานกันไปแล้วจะอยู่ด้วยกันรอดมั้ย นิสัยเค้าบางอย่างมันทำให้เรากลัว
กลัวในที่นี้คือ กลัวว่าวันนึงระเบิดเวลาของเรามันทำงานขึ้นมา แล้วเราทนกับนิสัยของเค้าไม่ได้ เราจะต้องเลิกกัน
เราเป็นผู้หญิง เราก็ต้องการแต่งงานแค่ครั้งเดียว อยู่กันเป็นครอบครัวที่อบอุ่น เราไม่อยากแต่งแล้วก็ต้องมาเลิกกัย ยิ่งถ้าวันนึงเรามีลูกด้วยกันยิ่งคิดหนักเลยค่ะ
กลับมาที่นิสัยของแฟนเรานะคะ (ต้องบอกก่อนว่าเค้าเป็นคนดีคนนึงนะคะ ไม่ได้เป็นคนเลวอะไรเลย)
ข้อดี
- เค้ารักเราค่ะ รักเราคนเดียว ทั้งเราและเค้าไม่มีใครนอกใจใครค่ะ เค้ารักเราไม่ว่าเราจะหน้าเป็นสิว ผิวหน้าพัง ไม่สวย เค้าก็ยังรักเราค่ะ เค้าให้กำลังใจเราเสมอเรื่องหน้าเรา เค้าบอกเค้าเคยเป็นสิวหนักๆ (หนักมากจริงๆ แบบไม่น่าเบื่อว่าเค้าจะหายได้ ตอนนี้เค้าหน้าใสมาก ไม่ค่อยมีสิวขึ้นเลย) เข้าใจว่าเรารู้สึกยังไง ไมให้เราคิดมาก เราเคยคิดนะว่าแฟนเราเป็นผู้ชายที่หน้าตาก็ดีระดับหนึ่ง สูง ขาว เรายังอยากให้เค้ามีแฟนที่สวย เหมาะสมกับเค้า ควงไปไหนแล้วไม่อาย ไม่มีใครนินทา
-เค้าตามใจเรานะ เราอยากไปไหน กินอะไรเค้าก็พาไปหมด (share กันนะคะ เพราะเราคิดว่าต่างคนต่างทำงานหาเงินเหมือนกัน เราไม่อยากเอาเปรียบใคร ยกเว้นโอกาสพิเศษที่เค้าหรือเราอยากเลี้ยง เรื่องเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญของเราค่ะ)
-เค้าเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ รักครอบครัว เป็นห่วงคนในครอบครัวทั้งเค้าและเรา
ทีนี้มาถึงข้อเสีย ที่เราคิดว่ามันเกินไปนะคะ
-เค้าเป็นคนขี้หึงมากกกกกกกก ก ไก่ แปดล้านตัว เราคุยกับใครที่เป็นผู้ชายไม่ได้เลยค่ะ เค้าก็จะถามว่าใคร คุยอะไรกัน (ถ้าเป็นญาติเราก็ไม่เป็นไร) หรือแม้แต่คุยเล่น หยอกกับคนที่เป็นเพื่อนเค้าที่เป็นผู้ชายเค้าก็จะไม่ชอบ (หึงได้แบบไม่ดูหนังหน้ากุเลย) ถ้าเค้าเห็นเราคุยกับใครอยู่เค้าก็จะเดินเข้ามาเลยค่ะ บางทีเรารู้สึกอึดอัด รู้สึกเหมือนโดนจับผิดอยู่ (ปกติเราเป็นคนร่าเริงค่ะ คุยกับใครได้หมดแบบมีลิมิดไม่น่าเกลียดนะคะ แบบเป็นเพื่อนกันแซวกัน หรือคนรู้จักกันทักทายกัน ประมาณนี้ แต่พอตั้งแต่เราคบกัน เราก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบเราก็เลยเปลี่ยนแปลงตัวเองไป คนบ้างครั้งคนอื่นเค้าคงคิดว่าเราหยิ่ง แต่จริงๆ เราไม่อยากมีปัญหา
-ถ้าเค้าไม่ชอบใคร ก็เหมือนกับว่าเราต้องไม่ชอบด้วย ไม่ชอบให้เราคุยกับคนที่เค้าเกลียดหรือไม่ชอบ แล้วเค้าเกลียดเพื่อนร่วมงานเรา เวลาเราคุยก็ต้องมานั่งอธิบายว่าคุยเรื่องงาน หรือเรื่งอะไร แล้วเค้าเหมือนจะเป็นคนที่มีอคติกับคนที่เค้าไม่ชอบ เค้าไม่ชอบใครหรือเกลียดใครเค้าก็จะฝังใจมาก
-เค้าเป็นคนใจร้อน ไม่มีวุฒิภาวะความเป็นผู้นำ หรือเป็นผู้ใหญ่มากพอ
เราว่าเราอึดอัด เราเหนื่อยกับนิสัยของเค้า เราเคยคุยเรื่องนี้กันแล้ว เหมือนเราต้องเป็นฝ่ายปรับตัวให้เค้าอยู่คนเดียว เราเคยบอกเค้าว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมนะ เค้าบอกเค้าไม่ใช่สัตว์สังคม คือแบบโลกนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนป่าววะ การทำงาน การอาศัยอยู่บนโลกนี้มันต้องร่วมกับผู้อื่น ถ้าเราเดือดร้อน ก็ยังมีคนที่สามารถให้ความช่วยเหลือเราได้ เราไม่ชอบที่เค้าไม่ชอบหรือเกลียดคนโน้นคนนี้เยอะเกินไป
ถ้าจะให้เราบอกเลิกเค้าเราก็ไม่กล้า เรากลัวเค้าเสียใจ เราไม่รู้จะทำยังไงเวลาต้องเจอหน้ากัน ไม่รู้จะคุยกับพ่อแม่เค้ายังไงถ้าเราเลิกกัน เราไปมาหาสู่กันที่บ้านบ่อยค่ะ รอบครัวเค้ารู้จักเรา ครอบครัวเรารู้จักเค้า
ถ้าไม่เลิกกัน แต่เค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น มันก็จะดีมากเลย แต่เราไม่รู้จะทำไงดี
เราว่าเราเริ่มไม่โอเคกับแฟนแล้ว ทำไงดี
เค้าอยากแต่งกันกับเรา กะว่าปีหน้าจะแต่ง แต่เราก็ยังม่พร้อมด้วยอะไรหลายอย่าง รวมถึง เราไม่แน่ใจค่ะ
เราไม่แน่ใจว่าเรากับเค้าพอแต่งงานกันไปแล้วจะอยู่ด้วยกันรอดมั้ย นิสัยเค้าบางอย่างมันทำให้เรากลัว
กลัวในที่นี้คือ กลัวว่าวันนึงระเบิดเวลาของเรามันทำงานขึ้นมา แล้วเราทนกับนิสัยของเค้าไม่ได้ เราจะต้องเลิกกัน
เราเป็นผู้หญิง เราก็ต้องการแต่งงานแค่ครั้งเดียว อยู่กันเป็นครอบครัวที่อบอุ่น เราไม่อยากแต่งแล้วก็ต้องมาเลิกกัย ยิ่งถ้าวันนึงเรามีลูกด้วยกันยิ่งคิดหนักเลยค่ะ
กลับมาที่นิสัยของแฟนเรานะคะ (ต้องบอกก่อนว่าเค้าเป็นคนดีคนนึงนะคะ ไม่ได้เป็นคนเลวอะไรเลย)
ข้อดี
- เค้ารักเราค่ะ รักเราคนเดียว ทั้งเราและเค้าไม่มีใครนอกใจใครค่ะ เค้ารักเราไม่ว่าเราจะหน้าเป็นสิว ผิวหน้าพัง ไม่สวย เค้าก็ยังรักเราค่ะ เค้าให้กำลังใจเราเสมอเรื่องหน้าเรา เค้าบอกเค้าเคยเป็นสิวหนักๆ (หนักมากจริงๆ แบบไม่น่าเบื่อว่าเค้าจะหายได้ ตอนนี้เค้าหน้าใสมาก ไม่ค่อยมีสิวขึ้นเลย) เข้าใจว่าเรารู้สึกยังไง ไมให้เราคิดมาก เราเคยคิดนะว่าแฟนเราเป็นผู้ชายที่หน้าตาก็ดีระดับหนึ่ง สูง ขาว เรายังอยากให้เค้ามีแฟนที่สวย เหมาะสมกับเค้า ควงไปไหนแล้วไม่อาย ไม่มีใครนินทา
-เค้าตามใจเรานะ เราอยากไปไหน กินอะไรเค้าก็พาไปหมด (share กันนะคะ เพราะเราคิดว่าต่างคนต่างทำงานหาเงินเหมือนกัน เราไม่อยากเอาเปรียบใคร ยกเว้นโอกาสพิเศษที่เค้าหรือเราอยากเลี้ยง เรื่องเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญของเราค่ะ)
-เค้าเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ รักครอบครัว เป็นห่วงคนในครอบครัวทั้งเค้าและเรา
ทีนี้มาถึงข้อเสีย ที่เราคิดว่ามันเกินไปนะคะ
-เค้าเป็นคนขี้หึงมากกกกกกกก ก ไก่ แปดล้านตัว เราคุยกับใครที่เป็นผู้ชายไม่ได้เลยค่ะ เค้าก็จะถามว่าใคร คุยอะไรกัน (ถ้าเป็นญาติเราก็ไม่เป็นไร) หรือแม้แต่คุยเล่น หยอกกับคนที่เป็นเพื่อนเค้าที่เป็นผู้ชายเค้าก็จะไม่ชอบ (หึงได้แบบไม่ดูหนังหน้ากุเลย) ถ้าเค้าเห็นเราคุยกับใครอยู่เค้าก็จะเดินเข้ามาเลยค่ะ บางทีเรารู้สึกอึดอัด รู้สึกเหมือนโดนจับผิดอยู่ (ปกติเราเป็นคนร่าเริงค่ะ คุยกับใครได้หมดแบบมีลิมิดไม่น่าเกลียดนะคะ แบบเป็นเพื่อนกันแซวกัน หรือคนรู้จักกันทักทายกัน ประมาณนี้ แต่พอตั้งแต่เราคบกัน เราก็รู้ว่าเค้าไม่ชอบเราก็เลยเปลี่ยนแปลงตัวเองไป คนบ้างครั้งคนอื่นเค้าคงคิดว่าเราหยิ่ง แต่จริงๆ เราไม่อยากมีปัญหา
-ถ้าเค้าไม่ชอบใคร ก็เหมือนกับว่าเราต้องไม่ชอบด้วย ไม่ชอบให้เราคุยกับคนที่เค้าเกลียดหรือไม่ชอบ แล้วเค้าเกลียดเพื่อนร่วมงานเรา เวลาเราคุยก็ต้องมานั่งอธิบายว่าคุยเรื่องงาน หรือเรื่งอะไร แล้วเค้าเหมือนจะเป็นคนที่มีอคติกับคนที่เค้าไม่ชอบ เค้าไม่ชอบใครหรือเกลียดใครเค้าก็จะฝังใจมาก
-เค้าเป็นคนใจร้อน ไม่มีวุฒิภาวะความเป็นผู้นำ หรือเป็นผู้ใหญ่มากพอ
เราว่าเราอึดอัด เราเหนื่อยกับนิสัยของเค้า เราเคยคุยเรื่องนี้กันแล้ว เหมือนเราต้องเป็นฝ่ายปรับตัวให้เค้าอยู่คนเดียว เราเคยบอกเค้าว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมนะ เค้าบอกเค้าไม่ใช่สัตว์สังคม คือแบบโลกนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนป่าววะ การทำงาน การอาศัยอยู่บนโลกนี้มันต้องร่วมกับผู้อื่น ถ้าเราเดือดร้อน ก็ยังมีคนที่สามารถให้ความช่วยเหลือเราได้ เราไม่ชอบที่เค้าไม่ชอบหรือเกลียดคนโน้นคนนี้เยอะเกินไป
ถ้าจะให้เราบอกเลิกเค้าเราก็ไม่กล้า เรากลัวเค้าเสียใจ เราไม่รู้จะทำยังไงเวลาต้องเจอหน้ากัน ไม่รู้จะคุยกับพ่อแม่เค้ายังไงถ้าเราเลิกกัน เราไปมาหาสู่กันที่บ้านบ่อยค่ะ รอบครัวเค้ารู้จักเรา ครอบครัวเรารู้จักเค้า
ถ้าไม่เลิกกัน แต่เค้าเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น มันก็จะดีมากเลย แต่เราไม่รู้จะทำไงดี