วันนี้เราไปเข้าแถวแลกธนบัตรที่ระลึกที่ธนาคารใกล้บ้านสาขาหนึ่ง ซึ่งตอนไปถึงแถวยาวจนเลยเข้าไปในซอยวกไปหลังธนาคาร ตอนนั้นธนาคารยังไม่เปิดนะคะ สักพักพนักงานธนาคารออกมาบอกว่ามีให้แลกหนึ่งร้อยฉบับ ถ้าไม่อยู่ในหนึ่งร้อยคนนั้นมีอีกทางคือให้ไปเข้าแถวรอแลกที่สาขาในห้าง เพราะสาขาในห้างเปิดสิบเอ็ดโมงค่ะ เราอยู่หลังๆ รู้ตัวว่าแลกไม่ทันแน่ๆ เลยเดินออกมา แล้วเดินไปทำธุระพักหนึ่ง ก่อนจะนั่งรถไปสาขาในห้าง

เราไปถึงสาขาในห้างประมาณเก้าโมงกว่า ซึ่งคนก็เข้าแถวยาวพอสมควรแล้วค่ะ จนเวลาธนาคารเปิด คนหน้าๆ ก็แลกไปพักหนึ่งแล้ว มีคนที่ยืนเข้าแถวไม่ไกลจากเราเดินเนียนแซงคิวเข้าไปแลกด้วย พักหนึ่งก็มีคนตะโกนว่าหมดแล้ว แล้วเห็นคนไปออในธนาคาร
แถวมันก็เลื่อนไปหน้าธนาคารแล้ว พี่ยามที่ยืนเฝ้าธนาคารก็บอกธนบัตรหมดแล้วเราเลยเดินออกจากแถวเข้าไปในธนาคาร ก็มีคนยืนคุยเสียงค่อนข้างดังกับพนักงานธนาคารว่า

"เขา(คนมาแลก)ทำบัตรคิวแจกให้คนไปหนึ่งร้อยคนที่อยู่หน้าๆ นี่เพิ่งถึงคิวที่หกสิบเจ็ดเองมันจะหมดได้ไง"

ก็เสียงดังกันอยู่แบบนั้นพักหนึ่ง เราก็คิดในใจ ถ้ามันหมดแล้ว โวยไปเขาก็ไม่รู้จะไปหาจากไหนมาให้หรอก
สักพักคนที่คุยกับพนักงานธนาคารก็ให้คนที่เขาให้บัตรคิวไปเข้าแถว แล้วพนักงานธนาคารที่เดินเข้าไปด้านในก็หิ้วธนบัตรออกมาหนึ่งตะกร้าบอกว่า

"เมื่อกี้ลืมไป หิ้วออกมาแค่ตะกร้าเดียว"

อ้าว ไหงเป็นงี้ เมื่อกี้บอกหมดแล้ว แล้วคนที่รอมาตั้งนานแล้วกลับไปตอนที่เขาบอกหมดล่ะ เราเองก็เดินออกมาจากแถวแล้ว

ปวดท้องก็ทนไม่ไปเข้าสุขา ปวดขาก็ทนยืนรอจนตะคริวจะขึ้น ขาเป็นก้อนแข็งๆ ละ คือถ้ามันหมดแต่แรกจริงๆ เราก็ไม่ติดใจอะไร เพราะเข้าใจว่าของมีแค่นี้ แต่พอคนโวยแล้วพนักงานกลับหิ้วออกมาอีกตะกร้าคืออะไรคะ เราจะมั่นใจได้ยังไงกับการบริหารจัดการแบบนี้