ชีวิตในครอบครัวของแต่ละคนเป็นยังไงกันคะ มีเสียงหัวเราะมั้ย มีการคุยปรับความเข้าใจกันมั้ยคะ?
ส่วนตัวครอบครัวเราก็เหมือนๆกับครอบครัวทั่วไป มีสุข เศร้า ทะเลาะ
ปรับความเข้าใจ ดีกัน รักกัน ทั้งพ่อแม่พี่และเรา
คนนอกมาเห็นก็มองว่าน่ารัก เป็นครอบครัวธรรมดาครอบครัวหนึ่ง
แต่เรื่องที่เรายกมาตั้งคำถามคือเรื่องของครอบครัวแฟนเรา
เรามีแฟนค่ะ รักกันดี เราและแฟนต่างคนต่างแกล้งกัน คุยกันสนุกสนาน
แต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะกัน เป็นเรื่องธรรมดาเนอะ
แต่ว่าที่บ้านแฟน เงียบ เสียงหัวเราะน้อยมาก เราไปอยู่ด้วยทีไร เรารู้สึกเครียด รู้สึกโดนกดดัน
ขนาดน้องหมาที่บ้านเป็นบีเกิ้ล เราบอกเลย หมานิ่งมากกกกก ไม่มีความเป็นบีเกิ้ลเลย
คนเลี้ยงบีเกิ้ลจะรู้ค่ะว่าน้องซนแค่ไหน

เราไม่เคยถามแฟน แล้วก็ไม่เคยบอกว่าอึดอัดเลย เพราะเรากลัวแฟนคิดมากค่ะ
เรารู้สึกว่าเขาอยู่กับเราได้หัวเราะมากกว่าเขาอยู่ที่บ้าน
เขาดูมีความสุขตอนอยู่นอกบ้านมรกกว่าอยู่ที่บ้าน
แม้กระทั้งอยู่บ้านเรา เขาก็แลดูมีความสุข
เราอยู่บ้านเรา ยังรู้สึกถึงไออุ่นของความสุขและความรักมากกว่าบ้านเขาอีก
บ้านเขากว้าง หลังใหญ่ มีทุกอย่างพร้อม เครื่องทำน้ำอุ่น ห้องนอนแอร์พร้อม
แต่ว่าที่บ้านเราบ้านหลังน้อยๆ ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่มีแอร์
แต่เรารู้สึกว่าบ้านเราน่าอยู่กว่าเยอะ

"บ้าน" ที่ไม่ค่อยมีเสียงหัวเราะจากคนในครอบครัว
อยู่กันยังไงให้มีความสุขคะ ไม่รู้สึกห่อเหี่ยวจิตใจกันบ้างหรอ?
ความจรรโลงใจจากคนในครอบครัวไม่มีสักนิด ความรักต่อคนในครอบครัวที่ไม่เคยแสดงให้กันเลย
คนที่อยู่ในครอบครัวนั้นสามารถอยู่ได้แบบไม่อดอาลัยตายอยากได้หรอคะ?
เหมือนตื่นมาตอนเช้า คุยกันแค่ไม่กี่ประโยค แล้วแยกย้ายกันไปทำนู้นนี่ มีความสุขจริงๆหรอคะสถานการ์ณแบบนี้?