เราเป็นคนคิดลบมาตลอดเพราะเคยเจอเหตุการที่เค้าทำไม่ดีไว้ละมันฝังใจอยู่ในหัว ไม่ว่าเค้าทำอะไรจะระแวงจะคิดไม่ดีตลอด เวลาหายไปไหนนานๆใจเราก็เสียละ เวลาเค้าทำอะไรไม่เหมือนตอนคบกันตั้งแต่แรกเราจะรู้ตลอด เค้าไม่เคยปิดบังเค้าเริ่มบอกว่าก็ต้องมีเวลาส่วนตัวบ้าง เค้าชอบบอกโตแล้วนะอยู่คนเดียวไม่ได้หราทำไมจะไปไหนก็ต้องคอยบอกคอยจะตาม ทั้งที่เมื่อก่อนตามเราทุกอย่าง ติดแต่โทรสับแต่เค้าให้เราเล่นของเค้าได้ เวลาทะเลาะเป็นเพราะเราน้อยใจเองเราคิดมากเองละเราจะออามาบอกเค้ากลายเป็นเค้ารำคาญจนทะเลาะใหญ่โตเรากลายเป็นคนงี่เง่าขี้วีนขี้บ่นโดยไม่รู้ตัว เวลาทะเลาะเค้ามักจะออกไปหาเพื่อนละปล่อยเราร้องไห้คนเดียว  เค้าแทบไม่สนว่าเราจะรู้สึกยังไงแต่พอเวลาปกติยังกับคนละคนเค้าแทบไม่เคยขอโทษในสิ่งที่ทำเราเสียใจ เรารู้สึกแย่อะไรเราบอกเค้าตลอดเพื่อให้เค้าเข้าใจกลายเป็นเราบ่นละทะเลาะอีกทั้งที่เราแค่อยากคุยให้เค้ารับรู้นะ เวลาดีบอกไรก็ครับๆพอทะเลาะก็แบบเดิมเหมือนคนไม่รักกันเลยทำร้ายใจมาก เราเป็นผญคนหนึ่งที่รักแฟนละงี่เง่าตามปะสากลัวนู้นนี่แต่ติดตรงจะคิดลบตลอด คบกับเค้าตอนนั้นหนัก51ตอนนี้เหลือ42เราร้องไห้ง่ายบ่อน้ำตาตื้นแค่ดูหนังรึเห็นอะไรที่ไม่น่าร้องเราก็ร้อง เราควรแก้รึปรับยังไง ถ้าบอกให้หาใหม่คงไม่หาเพราะเรารักเค้า