ทุกคนล้วนเคยมีรักแรกกันทั้งนั้น แต่มันจะเป็นรักสุดท้ายไหม มันก็อีกเรื่องนึง

ผมเองมีตอน ม.2 กับน้อง ป.6 ตอนนั้นยังเด็กมากกับเรื่องความรัก ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงบ้าง
เราต้องดูแลเค้ายังไง แสดงออกว่ารู้สึกกับเค้ายัง จำไม่ได้ล่ะว่าระหว่างผมกับเธอใครเป็นฝ่ายเข้าหากันก่อน

รักแรกพอได้มี ทุกคนจะมักจะฝังใจไปเลย ผมดันห่วยแตก ทำแต่เรื่องแย่ๆเอาไว้
ไม่รู้ว่า ตอนนั้นยังเด็ก จะพอเป็นเหตุผลได้ไหม จำได้ไม่ได้เลยว่าเคยทำให้เธอยิ้มได้ถึง 10 ครั้งไหม นอกนั้นมีแต่น้ำตา มีแต่ความเสียใจระหว่างที่เราคบกันตลอด 3 ปีกว่าๆ

จนวันนึงตัดสินใจ

เอาว่ะ ให้เธอเสียใจอีกแค่ครั้งเดียว โดยการบอกเลิกเค้าไป เพราะจะได้ไม่ต้องมาเจออะไรแย่ๆกับผมอีก อาจจะเป็นเหตุผลที่เห็นแก่ตัวมากๆ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เด็กอ่ะเนอะ ไม่มีความคิด ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่แก้ไขอะไรหรอก ขอตบหัวตัวเองซักทีเหอะ!!

จนเมื่อผมโตขึ้น มีคำขอโทษมากมายจะบอกกับเค้า

พี่ขอโทษนะ ตอนนั้นคงยังเด็กเกินไป ไม่มีความคิดพอ
พี่ขอโทษนะ ที่ทำแต่เรื่องแย่ๆไว้
พี่ขอโทษนะ ที่ไม่เคยทำอะไรดีๆไว้ให้จำบ้างเลย
พี่ขอโทษนะ ที่ไม่ได้เอาใจใส่ในตอนนั้นเลย
พี่ขอโทษนะ ที่ทำให้ร้องไห้และเสียใจอยู่บ่อยๆ

มีเรื่องมากมายที่จะขอโทษกับเรื่องไม่ดีที่ทำไว้ ไม่ได้จะรื้อฟื้นหรืออะไรหรอก
แค่ความรู้สึกค้างคาจากวันนั้นแล้วไม่ได้บอก ถ้าได้เจอต่อหน้าก็จะพูดอีกว่า

"พี่ขอโทษนะ สำหรับเรื่องแย่ๆที่ทำไว้"