สวัสดีค่าา เพื่อนๆชาวพันทิป กระทู้นี้ถ้ามีผิดพลาดอะไร ขออภัยนะคะ^^
เข้าเรื่องกันดีกว่า เราเป็นนักเรียนรร.หญิงล้วนย่านบางรักค่ะ เราไปรร.เอง กลับเอง
ในช่วง ม.5 เราได้กลับบ้านตามปกติ หลังจากลง BTS เราจะต้องต่อรถอีก 1 ต่อเพื่อกลับบ้าน แต่วันนั้นเราได้เจอเด็กนร.ผู้ชายคนนึง เป็นรร.ชายล้วนใกล้ๆรร.เราเอง555 ขึ้นรถคันเดียวกัน เรามองแวบแรกละแบบ หูยใช่เลย555 หน้าตาค่อนข้างดี สูง คือใช่เลย แต่เราก็ไม่ได้อะไร แค่คิดว่าเออ หล่อดี
หลังจากนั้นเราเริ่มเจอเค้าบ่อยขึ้น เค้ากลับ BTS เหมือนเรา ลงสถานีเดียวกัน บ้านกลับทางเดียวกัน จนเราเริ่มอยากรู้จักเค้าละว่าเค้าเป็นใคร
เริ่มจากการที่เราจำเลขประจำตัวเค้าค่ะ555 (แสบมั้ยละ) จากนั้นเราเอาไปเสิร์ชกูเกิล แล้วผลคือ เจอค่ะ คุณพระ!! รอไรละค่ะ เอาเข้าไปเสิร์ชใน FB ค่ะ แห้วค่ะไม่เจอ จึงลองพิมเป็นภาษาอังกฤษ เจออออ แม่เจ้า ยังไม่แอดค่ะ กดติดตาม555 เราก็ตามเรื่อย จนจะจบเทอม1 ก็ไม่มีวี่แววเค้าอีกเลย TT เราเลยคิดว่าคงไม่ได้เจอละแหละ ตัดสินใจเข้าเฟสละกดแอดค่ะและที่สำคัญก่อนวันที่เราจะแอด เค้าพึงเล่นFBไปค่ะ ..................เวลาผ่านไป 1 เดือน
เทอม 2
ผลคือ ยังไม่รับค่ะ5555 ยังไงต่อละคะ ก็ช่างค่ะเพราะเฟสเค้าดูร้างๆ เลยคิดว่าเค้าคงไม่ได้เล่นอีก
ผ่านไปสองอาทิตย์เรากลับบ้านเร็วค่ะ เพราะไม่รู้จะทำอะไร ลงบีทีเอสมา เจอค่ะ เค้ายืนอยู่กำลังจะไปขึ้นรถ เรานี่รีบเดินเลยค่ะ จะได้ขึ้นคันเดียวกัน 5555 ก็ได้ขึ้นจริงๆ แต่เราทำนิ่ง หยิ่งมาก ไม่มองหน้า 555 (เชิดทำไม) แต่ในใจนี่ อี๊ดดดด(เสียงกรี๊ดในลำคอค่ะ) วันรุ่งขึ้นเราเลยเข้าไปส่องเฟสเค้าใหม่ ที่ไม่น่าเชื่อ คือเค้าพึ่งเล่นเฟสไปวันที่เราเจออีกแล้วค่ะ และเค้าก็ไม่รับเฟสเรา หึหึ ตัดสินใจ กดยกเลิกคำขอเลยค่ะ เฮอะ แล้วก็กดใหม่55555 กะว่า ถ้าเค้าเห็นคงรับ และผลที่ได้รับก็คือ คือ คือ ยังไม่รับ == F ไม่เข้าเฟสอีกเลยค่ะ ฮึกๆ ชีวิต เราก็เลยปล่อยค่ะ ให้มันค้างอยู่อย่างนั้นแหละ คิดว่ารับก็รับ ช่างมัน แล้วก็มีเจอ F บ้างประปรายค่ะ จนประมาณปลายเทอม เราลงBTS ค่ะ แล้วเจอเค้าเดินอยู่ข้างหน้า เลยพยายามเดินตาม F แต่ F เป็นคนที่เดินเร็วมากกก เราขาสั้นค่ะ ตามไม่ทัน เลยช่างมัน เราเลยจะลงลิฟต์ค่ะ ก็เดินไปเรื่อย ได้ยินเสียงลิฟต์จะปิด เราวิ่งเลยค่ะ ระหว่างประตูที่กำลังจะปิดนั้น เราได้ยินเสียง ปึก เหมือนมีคนกดลิฟต์ให้ เราเลยจะเงยหน้าขอบคุณ พอเงยหน้า F กดลิฟต์ให้ค่ะ นางกดให้ โห อึ้ง สตั้นไปแปบนึง ละก็ขอบคุณ F ไป แล้วคือคนเกือบเต็มลิฟต์ค่ะ เรายืนชิด F เลย ณ จุดนั้น เกร็งเลยค่ะ กลั้นหายใจด้วย ตลกตัวเองมาก แบบ กลั้นทำไม 5555 แล้วก็ลงลิฟต์เลยพยายามเดินให้ได้ขึ้นรถคันเดียวกันค่ะ แต่วันนั้น F ไม่ได้กลับทางนั้น 5555 นางเดินเลยไปไหนไม่รู้ แห้วไปค่ะ กลับบ้านไปกดแอดนางใหม่อีกรอบค่ะ นางพึ่งเล่นเฟสอีกแล้ววว แม่เจ้า แต่ไม่รับเฟสชั้น อะไรกันเนี่ยโมโหค่ะ 555 กดยกเลิกเลย (จขกท.เป็นบ้าเป็นบอค่ะ) ละก็ปล่อยไปเลยละก็ไม่ค่อยเจอกันอีกค่ะ
เวลาผ่านไป........ ม.6 เทอม 1
ใชีวิตตามเดิมค่ะ ไปเรียน กลับบ้าน ละก็ไม่ค่อยเจอ F ค่ะ รู้ว่านางอยู่ ม.3 เพราะไปแอบส่องมา5555
ระหว่างนั้น จขกท.มีเด็กผู้ชายรร.นางมาจีบค่ะ สองคน คนนึงอยู่ม.6 อีกคนม.3 แต่จขกท.ไม่ชอบค่ะ แอบเรื่องมาก555 แต่มันมีคนในใจละนี่เนอะ ตอนเราคุยกับคนที่อยู่ม.3เราเลยแอบถามว่าร็จัก F มั้ย และส่งรูปไป ปรากฏว่า อยู่ห้องเดียวกันค่ะ โอ้โห เราก็แบบ อ่อเหรอ ละนิสัยดีป่ะ นางบอกว่า ก็เด็กเรียน ติ๋มๆ เราก็อ้อออ โอเค ไม่มีไร แล้วก็ค่อยๆห่างจาก ผช.สองคนนั้นมา ต้องบอกก่อนว่า จขกท.ก็หน้าตาไม่สวย แต่ก็ไม่ขี้เหร่555 ก็มีคนมาจีบเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่เอาสักคน เคยลองเปิดใจค่ะ แต่ไม่ใช่อ่ะ เรารู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ ก็หันกลับมาเรียน จะเข้ามหาลัยไงคะ และช่วงนั้นก็ไม่เจอ F อีกเลย เพราะเรากลับ 1-2 ทุ่มเลยค่ะ ไปเรียนพิเศษ จนวันนึงเราไม่ได้ไปเรียนพิเศษ รู้สึกว่าจะสอบกลางภาคค่ะ เราก็ไปเดินห้างแถวรร.ละกลับบ้าน ก็นึกถึง F ว่าไม่ได้เจอนานละ ระหว่างประตู BTS กำลังจะปิดค่ะ ติ้ดๆๆๆๆๆ ก็มีเด็กผู้ชายคนนึง พุ่งเข้ามาค่ะ ละประตูก็ปิด เราก็ไม่สนใจค่ะ เปิดเพลงฟัง เราเป็นคนชอบฟังเพลงมากๆค่ะ เราก็ฟังเพลงไปเรื่อย ทีนี้เริ่มสังเกตว่า เด็กผช.คนนี้ ใส่กางเกงสีเดียวกะ F เราก็คิดเล่นว่าถ้าเป็น F ก็เงยหน้าค่ะ ใช่ค่ะ F เลยค่ะ ตรงหน้าค่ะ อึ้งสิคะ ก้มหน้าต่อค่ะ5555 ทำอะไรไม่ถูก เลยแอบถ่ายรูป F ไว้ ถ่ายขาอย่างเดียวค่ะ55555 พอกลับบ้าน ใจอ่อนค่ะ กดแอดเฟสนางไปอีกที คราวนี้ ส่องด้วยค่ะ
ส่องไปเรื่อยๆ ก็เจอนางโพสต์ไอจีตัวเอง ไปฟอลเลยค่ะ ไม่สนใจแล้ว อะไรก็ได้ อยากติดตาม5555
และเนื่องจากเป็นช่วงสอบกลางภาคเลยไม่ไปเรียนพิเศษ เจอนางบ่อยขึ้นค่ะ ละจำว่านางลงที่ไหน อะไรยังไง โรคจิตมาก555
พอตอนเช้า มา BTS เจอนางรอ BTS อยู่ค่ะ เราก็รีบเดินไปจะขึ้นขบวนเดียวกัน ก็ได้ขึ้นค่ะ โบกี้เดียวกันด้วยแต่คนละฝั่ง แค่นี้เราก็ยิ้มทั้งวันละ
ทีนี้ก็เจอบ่อยเลยค่ะ ส่วนมากจะตอนเย็น ทีนี้ รร.นางปิดเทอมค่ะอดเจอ จนวันนึงไอจีเราเด้งค่ะ เราก็เปิดดูF ฟอลกลับค่ะ โห เกือบกรี๊ด เขินมากก เราก็ส่องนางเรื่อยๆคือแค่นี้ก็พอใจแล้วอ่ะ ผ่านไปสองวัน เราไม่ได้สนใจละคือเราก็ทำงานของตัวเองมีแอบส่องไอจีนางบ้างปกติ คือมีช่วงนึงพอเฟสแจ้งเตือน เราก็จะรีบดูว่า F รับเฟสรึเปล่า แต่ก็ไม่ จนเราปลง555 แบบ ช่างมันเถอะ วันนั้นเราทำงานจนมืด วางโทรศัพท์ไว้ข้างๆมีแจ้งเตือนแต่เรา ขี้เกียจเปิด ก็ปล่อยไว้งั้น จนทำการบ้านเสร็จ เลยเปิดโทรศัพท์ F รับคุณเป็นเพื่อนแล้ว 3 ชั่วโมงที่แล้ว ละมีแจ้งเตือนเดียว คุณพระ ดีใจมากกก ยิ้มค่ะ ปริ่มมากกกเวลาผ่านไปประมาณ2อาทิตย์ นางก็มีมาไลค์ไอจีบ้าง FB บ้าง วันนึงเราเลยไปส่องไอจีนาง รุ่นน้องเราบอกว่าให้ทักเฟสไปเลยย เราแบบ ไม่เอาอ่ะ555 เขิน ตอนกลับบ้านเรา เปิดไอจีไดเรคไว้ คิดว่าจะทักไปดีมั้ย แต่ก็ไม่ทัก ที่นี้เราต้องลงรถ เลยเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเสื้อ พอเราเข้าบ้านปุ๊บ ด้วยความที่ กระเป๋าเสื้อมีเหรียญ หรืออะไรก็ไม่รู้ มันส่งข้อความไปหา F เป็นภาษาต่างด้าว แบบนี้ @#%#$^&$*^WWQ#W เราแบบ
ละ เอาไงดีวะ เลยขอโทษนางไป แบบ ขอโทษนะคะ เหรียญในเสื้อมันไปโดน เราก็ปล่อยไปคิดว่านางคงอ่านไม่ได้ตอบอะไรหรอก
.
.
เที่ยงคืน เราทำการบ้านยังไม่เสร็จ อยู่ดีๆ โทรศัพท์สั่น เราเลยเปิดดู F ตอบมาว่า อะไรเหรอครับ
โอ้โห อึ้งค่ะ เอาหัวทุบโต๊ะคอม555 นึกว่าทำงานดึกแล้วเบลอ ของจริงค่ะ เราเลยตอบไปว่าไม่มีไรค่ะ แค่เหรียญมันไปโดน
นางก็ อ่าๆค้าบๆ
เอาละสิคะ โอกาสแบบนี้พลาดไปได้ไง ลองชวนคุยดิวะ
เรา:ใช่น้องคนที่ลงBTS สถานี XX ป่ะ
F:ใช่คับ
F:มีไรเหรอ เราเคยเหยียบเท้าพี่เหรอ
นาทีนั้น กวนทรีนนวะ หืมม กวนทรีนมาก
เรา:เปล่า เห็นหน้าคุ้นๆ พี่เจอบ่อย น้องเคยกดลิฟต์ให้พี่พี่จำได้(สตอเบอรรี่มาก แกอ่ะตามเลยไม่ได้เจอบ่อย)
F:อ่ออ เราจำไม่ได้อ่ะ5555 เราเดินคนที่เร็วๆอ่ะ
เรา:อ่อออ (เออแกเดินเร็วมากรู้ตัวด้วยเหรอ)
บทสนทนาหลังจากนี้ไม่ขอกล่าว5555
เราได้คุยกับ F จนตี 1 นางชวนคุยด้วย คุยเก่งมาก แต่ยังดูซื่อๆอยู่นะ เราให้ไลน์นางไปเว้ย ละก็คุยกันต่ออีกสักพัก เรามีสรรพนามเรียกกันละอ่ะ แต่ไม่บอกละกันนะ5555 คือไม่เหมือนใครจริงๆ บอกไปเดี๋ยวนางมาอ่านแล้วรู้
วันรุ่งขึ้นก็ไลน์คุยกันเรื่อยๆนางตอบเร็วมาก บางทีตอบช้าบ้างก็มีนะ แต่เราไม่ค่อยจู้จี้ไง คือคนเราต้องมีเวลาทำอย่างอื่นบ้าง อีกอย่างคือเรามีอดีตกับการที่เราไปจู้จี้อีกฝ่ายจนเค้ารำคาญ แล้วตัวเราเองก็ไม่ชอบให้คนมาวุ่นวาย เราเลยคิดว่าคนอื่นคงไม่ชอบเหมือนกัน
ทีนี้นางขายของแบบทำขาย ละมันเป็นสิ่งที่เราอยากได้พอดี เราเลยสั่งซื้อ แล้วไปรับของตอนเลิกเรียนที่ห้างแถวบ้าน เพราะบ้านใกล้กัน นางให้เบอร์เรามา แบบ ให้มาเองเลยเพื่อความสะดวก เราเขินมากก แต่พยายามไม่รุกหนัก คุยกันแบบเพื่อน แหม่อย่าพึ่งเบะปากค่ะ จขกท.ม.6 ละนะคะ ก็มีสกิลพวกนี้ติดตัวบ้างสิคะ555 แต่กับคนนี้ จขกท.ชิลมากค่ะ หมายถึง คุยสบาย ไม่ต้องพยายามอะไรเลยอ่ะ คือมันดีจริงๆ555 แล้วก็ได้เจอกันค่ะ ได้คุยกันแบบจริงจัง F ดูสบายมาก แต่เราคือเกร็งอ่ะ5555 แต่ก็คุยได้ปกตินะแต่ไม่กล้ามองหน้า เรานิสัยแมนๆแอบกลัวนางจะไม่ชอบ แต่เราก็ช่างมัน ไม่อยากพยายาม วันรุ่งนึ้น รร.เราหยุด F ชวนเราไปเสาชิงช้า เราต้องไปทำงานห้องที่รร.เลยตกลงไป พอเราทำงานห้องเสร็จ ก็เจอกันที่หน้ารร.เรา Fเดินมาจากรร.F เรานั่งรถเมล์ไป F จะพาราไปกินข้าวมันไก่ เสาชิงช้า555 สรุปคือไม่ขาย เราแบบ กินไรก็ได้ เลยได้กินชายสี่บะหมี่เกี๊ยว 5555 คือกินง่ายมาก เราก็เป็นคนกินง่าย เลยชิลไป
กินเสร็จไปเดินปากคลองตลาดต่อ F บอกว่าเราเป็นเพื่อนผญ.คนแรกที่คุยด้วย เพราะ F ไม่ชอบนิสัยผญ. มันจุกจิก แต่เราไม่เป็น คือสนุกมาก ละมีความสุขมาก เราไม่ได้คิดว่าจะได้คุยกับ F ด้วยซ้ำ หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวัน คอลคุยกัน โทรบ้าง คือแฮปปี้ กับชีวิตมาก จนมาถึงสอบปลายภาค ก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ จนมาถึงสอบวันที่ 2 เราก็ยังคุยกันปกติ ละนัดกันวันนั้นว่า จะเจอกันตอนเย็นที่ห้างแถวรร. เราคิดว่าเราจะบอกชอบนางวันนั้นค่ะ แค่อยากบอกให้รู้ไรงี้ ว่าพี่ชอบน้องนะ555 สรุปตอนเย็นF โทรมาบอกว่า มาไม่ได้ เราก็โอเคไม่ได้ว่าอะไร นางบอกว่าอยู่ห้าง XX เราก็อ่ออ เราเลยถามว่าอยู่ถึงกี่โมง F ก็บอกเวลามา Fถามเราว่าแบบจะมาหาเหรอ เราเลยก็ได้นะไปได้ F ก็พูดว่า เย้ๆ ดีๆๆ เดี๋ยวเจอกันครับ เราเลยถามว่าตอนนี้อยู่กับใคร นางบอกเพื่อน เราก็โอเค
พอทีนี้ไปเจอ ก็รู้จักกับเพื่อน F แล้วไปไหว้พระกันทั้ง3คน เราเริ่มรู้สึกแปลกๆ ว่าสองคนนี้ดูเล่นกันเกินเพื่อน แต่เราคิดว่าเราคิดมาก555 พอขากลับนั่งแท๊กซี่ กลับ เราเห็นF เอาแหวนให้เพื่อน เรารู้ละว่าใช่แน่ๆ ละเพื่อน F ให้ตุ๊กตา คือเราไม่โง่ไง ก็เข้าใจ ว่าอะไรเป็นอะไร เรานั่งเงียบตลอดทาง จนถึง BTS F เดินไปลงเพื่นที่บีข้างบน ละบอกให้เรารอ ไปไม่ถึงห้านาที ก็รีบวิ่งลงมา Fบอกว่ากลัวเรารอนาน เราก็โอเคๆ ละอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาว่า นั่นแฟนเราเองแหละ โอ้ โหฟ้าถล่มเลย ตอนนั่งรถกลับบ้านสองคนเราฟังเพลงละเงียบเลยอ่ะพูดไม่ออก กลัวร้องไห้ F ก็ดูออกนะ ถามว่าเป็นไรรึเปล่า เราก็บอกว่าไม่มีไร พอถึงบ้าน เราเอาหวนที่จะให้ F ทิ้งเลยอ่ะ คือมานั่งคิด แฟนF ก็เป็นคนน่ารัก นิสัยดีเลย ไม่รู้จะโกรธทำไมเราก็เลยไลน์คุยกันปกติ จนเราคิดว่าต้องพูดละ ก่อนที่จะสาย เลยบอกF ว่า ทุ่มนึงเรามีเรื่องจะบอก F ก็ตกลง จนทุ่มนึง เราบอกทุกอย่างหมดเลย เล่าตั้งแต่วันแรกที่เจอ คือเราร้องไห้แรงมาก เสียใจมากๆ แล้ว F ก็โทรมา ขอโทษเรา F บอกว่า เค้าเองก็ชอบเรา แต่เค้าไม่รู้ว่าเราชอบ พึ่งตกลงเป็นแฟนกับอีกคนตอน 5 ชั่วโมงที่ผ่านมา Fบอกว่าเราเป็น ผญ.คนแรกที่ชอบ แต่เค้ารู้ว่าเค้าเป็นยังไงเลยกลัวเรารับไม่ได้ F ขอโทษเรา แต่เราไม่ได้โกรธเลยอ่ะ แต่คือเรากดวางสายเพราะเราร้องไห้เรากลัวเค้าได้ยินอ่ะ แล้วเราก็โทรไปใหม่ บอกเค้าว่าไม่เป็นไร F บอกว่าไม่อยากทำร้ายอีกคน เราเองก็เข้าใจเค้านะ แต่ก็ยังเสียใจอยู่แหละ ตอนแรกมันเป็นความรู้สึกแพ้เลยอ่ะ แพ้แบบ หมดทางสู้ ไม่ได้แพ้ผญ.ด้วย เจ็บมากกก แต่วันรุ่งขึ้นเราก็ตื่นมาใช้ชีวิตตามปกตินะ อ่านหนังสือสอบ กินข้าว อย่าเอาความรู้สึกพวกนี้มาทำลายชีวิตนะคะทุกๆคน จนถึงตอนนี้ก็ยังเจ็บนะ ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ทั้งF และแฟน F นี่ละค่ะเรื่องราวของเรา
สิ่งที่เราอยากจะบอกคือ ต่อให้เค้าเป็นเพศที่สาม เค้าก็มีหัวใจเหมือนพวกเราทุกคนนะคะ ไม่ว่าเราจะอกหักเพราะเค้าหรือเพราะ อะไร อย่าเอาความรู้สึกพวกนั้นมาทำลายชีวิตตัวเองนะคะ เอามาเป็นแรงฮึดให้เราพัฒนาตัวเอง รักตัวเองให้มาก หากวันนึงเราจะเจอคนที่ใช่ ทุกอย่างมันจะพอดีค่ะ บางคนไม่รักกัน แต่ต้องอยู่ด้วยกัน บางคนรักกันแต่ก็มีเหตุการณ์ทำให้แยกกันไป
รักตัวเอง รักครอบครัว เพิกเฉยต่อศัตรู คนเราควรเกิดมาโลกสวยนะคะ อย่าให้อะไรร้ายๆมาทำลายโลกสวยๆของเราค่ะ ^^
เมื่อคนที่แอบชอบไม่ใช่ผู้ชาย TT
เข้าเรื่องกันดีกว่า เราเป็นนักเรียนรร.หญิงล้วนย่านบางรักค่ะ เราไปรร.เอง กลับเอง
ในช่วง ม.5 เราได้กลับบ้านตามปกติ หลังจากลง BTS เราจะต้องต่อรถอีก 1 ต่อเพื่อกลับบ้าน แต่วันนั้นเราได้เจอเด็กนร.ผู้ชายคนนึง เป็นรร.ชายล้วนใกล้ๆรร.เราเอง555 ขึ้นรถคันเดียวกัน เรามองแวบแรกละแบบ หูยใช่เลย555 หน้าตาค่อนข้างดี สูง คือใช่เลย แต่เราก็ไม่ได้อะไร แค่คิดว่าเออ หล่อดี
หลังจากนั้นเราเริ่มเจอเค้าบ่อยขึ้น เค้ากลับ BTS เหมือนเรา ลงสถานีเดียวกัน บ้านกลับทางเดียวกัน จนเราเริ่มอยากรู้จักเค้าละว่าเค้าเป็นใคร
เริ่มจากการที่เราจำเลขประจำตัวเค้าค่ะ555 (แสบมั้ยละ) จากนั้นเราเอาไปเสิร์ชกูเกิล แล้วผลคือ เจอค่ะ คุณพระ!! รอไรละค่ะ เอาเข้าไปเสิร์ชใน FB ค่ะ แห้วค่ะไม่เจอ จึงลองพิมเป็นภาษาอังกฤษ เจออออ แม่เจ้า ยังไม่แอดค่ะ กดติดตาม555 เราก็ตามเรื่อย จนจะจบเทอม1 ก็ไม่มีวี่แววเค้าอีกเลย TT เราเลยคิดว่าคงไม่ได้เจอละแหละ ตัดสินใจเข้าเฟสละกดแอดค่ะและที่สำคัญก่อนวันที่เราจะแอด เค้าพึงเล่นFBไปค่ะ ..................เวลาผ่านไป 1 เดือน
เทอม 2
ผลคือ ยังไม่รับค่ะ5555 ยังไงต่อละคะ ก็ช่างค่ะเพราะเฟสเค้าดูร้างๆ เลยคิดว่าเค้าคงไม่ได้เล่นอีก
ผ่านไปสองอาทิตย์เรากลับบ้านเร็วค่ะ เพราะไม่รู้จะทำอะไร ลงบีทีเอสมา เจอค่ะ เค้ายืนอยู่กำลังจะไปขึ้นรถ เรานี่รีบเดินเลยค่ะ จะได้ขึ้นคันเดียวกัน 5555 ก็ได้ขึ้นจริงๆ แต่เราทำนิ่ง หยิ่งมาก ไม่มองหน้า 555 (เชิดทำไม) แต่ในใจนี่ อี๊ดดดด(เสียงกรี๊ดในลำคอค่ะ) วันรุ่งขึ้นเราเลยเข้าไปส่องเฟสเค้าใหม่ ที่ไม่น่าเชื่อ คือเค้าพึ่งเล่นเฟสไปวันที่เราเจออีกแล้วค่ะ และเค้าก็ไม่รับเฟสเรา หึหึ ตัดสินใจ กดยกเลิกคำขอเลยค่ะ เฮอะ แล้วก็กดใหม่55555 กะว่า ถ้าเค้าเห็นคงรับ และผลที่ได้รับก็คือ คือ คือ ยังไม่รับ == F ไม่เข้าเฟสอีกเลยค่ะ ฮึกๆ ชีวิต เราก็เลยปล่อยค่ะ ให้มันค้างอยู่อย่างนั้นแหละ คิดว่ารับก็รับ ช่างมัน แล้วก็มีเจอ F บ้างประปรายค่ะ จนประมาณปลายเทอม เราลงBTS ค่ะ แล้วเจอเค้าเดินอยู่ข้างหน้า เลยพยายามเดินตาม F แต่ F เป็นคนที่เดินเร็วมากกก เราขาสั้นค่ะ ตามไม่ทัน เลยช่างมัน เราเลยจะลงลิฟต์ค่ะ ก็เดินไปเรื่อย ได้ยินเสียงลิฟต์จะปิด เราวิ่งเลยค่ะ ระหว่างประตูที่กำลังจะปิดนั้น เราได้ยินเสียง ปึก เหมือนมีคนกดลิฟต์ให้ เราเลยจะเงยหน้าขอบคุณ พอเงยหน้า F กดลิฟต์ให้ค่ะ นางกดให้ โห อึ้ง สตั้นไปแปบนึง ละก็ขอบคุณ F ไป แล้วคือคนเกือบเต็มลิฟต์ค่ะ เรายืนชิด F เลย ณ จุดนั้น เกร็งเลยค่ะ กลั้นหายใจด้วย ตลกตัวเองมาก แบบ กลั้นทำไม 5555 แล้วก็ลงลิฟต์เลยพยายามเดินให้ได้ขึ้นรถคันเดียวกันค่ะ แต่วันนั้น F ไม่ได้กลับทางนั้น 5555 นางเดินเลยไปไหนไม่รู้ แห้วไปค่ะ กลับบ้านไปกดแอดนางใหม่อีกรอบค่ะ นางพึ่งเล่นเฟสอีกแล้ววว แม่เจ้า แต่ไม่รับเฟสชั้น อะไรกันเนี่ยโมโหค่ะ 555 กดยกเลิกเลย (จขกท.เป็นบ้าเป็นบอค่ะ) ละก็ปล่อยไปเลยละก็ไม่ค่อยเจอกันอีกค่ะ
เวลาผ่านไป........ ม.6 เทอม 1
ใชีวิตตามเดิมค่ะ ไปเรียน กลับบ้าน ละก็ไม่ค่อยเจอ F ค่ะ รู้ว่านางอยู่ ม.3 เพราะไปแอบส่องมา5555
ระหว่างนั้น จขกท.มีเด็กผู้ชายรร.นางมาจีบค่ะ สองคน คนนึงอยู่ม.6 อีกคนม.3 แต่จขกท.ไม่ชอบค่ะ แอบเรื่องมาก555 แต่มันมีคนในใจละนี่เนอะ ตอนเราคุยกับคนที่อยู่ม.3เราเลยแอบถามว่าร็จัก F มั้ย และส่งรูปไป ปรากฏว่า อยู่ห้องเดียวกันค่ะ โอ้โห เราก็แบบ อ่อเหรอ ละนิสัยดีป่ะ นางบอกว่า ก็เด็กเรียน ติ๋มๆ เราก็อ้อออ โอเค ไม่มีไร แล้วก็ค่อยๆห่างจาก ผช.สองคนนั้นมา ต้องบอกก่อนว่า จขกท.ก็หน้าตาไม่สวย แต่ก็ไม่ขี้เหร่555 ก็มีคนมาจีบเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่เอาสักคน เคยลองเปิดใจค่ะ แต่ไม่ใช่อ่ะ เรารู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ ก็หันกลับมาเรียน จะเข้ามหาลัยไงคะ และช่วงนั้นก็ไม่เจอ F อีกเลย เพราะเรากลับ 1-2 ทุ่มเลยค่ะ ไปเรียนพิเศษ จนวันนึงเราไม่ได้ไปเรียนพิเศษ รู้สึกว่าจะสอบกลางภาคค่ะ เราก็ไปเดินห้างแถวรร.ละกลับบ้าน ก็นึกถึง F ว่าไม่ได้เจอนานละ ระหว่างประตู BTS กำลังจะปิดค่ะ ติ้ดๆๆๆๆๆ ก็มีเด็กผู้ชายคนนึง พุ่งเข้ามาค่ะ ละประตูก็ปิด เราก็ไม่สนใจค่ะ เปิดเพลงฟัง เราเป็นคนชอบฟังเพลงมากๆค่ะ เราก็ฟังเพลงไปเรื่อย ทีนี้เริ่มสังเกตว่า เด็กผช.คนนี้ ใส่กางเกงสีเดียวกะ F เราก็คิดเล่นว่าถ้าเป็น F ก็เงยหน้าค่ะ ใช่ค่ะ F เลยค่ะ ตรงหน้าค่ะ อึ้งสิคะ ก้มหน้าต่อค่ะ5555 ทำอะไรไม่ถูก เลยแอบถ่ายรูป F ไว้ ถ่ายขาอย่างเดียวค่ะ55555 พอกลับบ้าน ใจอ่อนค่ะ กดแอดเฟสนางไปอีกที คราวนี้ ส่องด้วยค่ะ
ส่องไปเรื่อยๆ ก็เจอนางโพสต์ไอจีตัวเอง ไปฟอลเลยค่ะ ไม่สนใจแล้ว อะไรก็ได้ อยากติดตาม5555
และเนื่องจากเป็นช่วงสอบกลางภาคเลยไม่ไปเรียนพิเศษ เจอนางบ่อยขึ้นค่ะ ละจำว่านางลงที่ไหน อะไรยังไง โรคจิตมาก555
พอตอนเช้า มา BTS เจอนางรอ BTS อยู่ค่ะ เราก็รีบเดินไปจะขึ้นขบวนเดียวกัน ก็ได้ขึ้นค่ะ โบกี้เดียวกันด้วยแต่คนละฝั่ง แค่นี้เราก็ยิ้มทั้งวันละ
ทีนี้ก็เจอบ่อยเลยค่ะ ส่วนมากจะตอนเย็น ทีนี้ รร.นางปิดเทอมค่ะอดเจอ จนวันนึงไอจีเราเด้งค่ะ เราก็เปิดดูF ฟอลกลับค่ะ โห เกือบกรี๊ด เขินมากก เราก็ส่องนางเรื่อยๆคือแค่นี้ก็พอใจแล้วอ่ะ ผ่านไปสองวัน เราไม่ได้สนใจละคือเราก็ทำงานของตัวเองมีแอบส่องไอจีนางบ้างปกติ คือมีช่วงนึงพอเฟสแจ้งเตือน เราก็จะรีบดูว่า F รับเฟสรึเปล่า แต่ก็ไม่ จนเราปลง555 แบบ ช่างมันเถอะ วันนั้นเราทำงานจนมืด วางโทรศัพท์ไว้ข้างๆมีแจ้งเตือนแต่เรา ขี้เกียจเปิด ก็ปล่อยไว้งั้น จนทำการบ้านเสร็จ เลยเปิดโทรศัพท์ F รับคุณเป็นเพื่อนแล้ว 3 ชั่วโมงที่แล้ว ละมีแจ้งเตือนเดียว คุณพระ ดีใจมากกก ยิ้มค่ะ ปริ่มมากกกเวลาผ่านไปประมาณ2อาทิตย์ นางก็มีมาไลค์ไอจีบ้าง FB บ้าง วันนึงเราเลยไปส่องไอจีนาง รุ่นน้องเราบอกว่าให้ทักเฟสไปเลยย เราแบบ ไม่เอาอ่ะ555 เขิน ตอนกลับบ้านเรา เปิดไอจีไดเรคไว้ คิดว่าจะทักไปดีมั้ย แต่ก็ไม่ทัก ที่นี้เราต้องลงรถ เลยเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเสื้อ พอเราเข้าบ้านปุ๊บ ด้วยความที่ กระเป๋าเสื้อมีเหรียญ หรืออะไรก็ไม่รู้ มันส่งข้อความไปหา F เป็นภาษาต่างด้าว แบบนี้ @#%#$^&$*^WWQ#W เราแบบ
.
.
เที่ยงคืน เราทำการบ้านยังไม่เสร็จ อยู่ดีๆ โทรศัพท์สั่น เราเลยเปิดดู F ตอบมาว่า อะไรเหรอครับ
โอ้โห อึ้งค่ะ เอาหัวทุบโต๊ะคอม555 นึกว่าทำงานดึกแล้วเบลอ ของจริงค่ะ เราเลยตอบไปว่าไม่มีไรค่ะ แค่เหรียญมันไปโดน
นางก็ อ่าๆค้าบๆ
เอาละสิคะ โอกาสแบบนี้พลาดไปได้ไง ลองชวนคุยดิวะ
เรา:ใช่น้องคนที่ลงBTS สถานี XX ป่ะ
F:ใช่คับ
F:มีไรเหรอ เราเคยเหยียบเท้าพี่เหรอ
นาทีนั้น กวนทรีนนวะ หืมม กวนทรีนมาก
เรา:เปล่า เห็นหน้าคุ้นๆ พี่เจอบ่อย น้องเคยกดลิฟต์ให้พี่พี่จำได้(สตอเบอรรี่มาก แกอ่ะตามเลยไม่ได้เจอบ่อย)
F:อ่ออ เราจำไม่ได้อ่ะ5555 เราเดินคนที่เร็วๆอ่ะ
เรา:อ่อออ (เออแกเดินเร็วมากรู้ตัวด้วยเหรอ)
บทสนทนาหลังจากนี้ไม่ขอกล่าว5555
เราได้คุยกับ F จนตี 1 นางชวนคุยด้วย คุยเก่งมาก แต่ยังดูซื่อๆอยู่นะ เราให้ไลน์นางไปเว้ย ละก็คุยกันต่ออีกสักพัก เรามีสรรพนามเรียกกันละอ่ะ แต่ไม่บอกละกันนะ5555 คือไม่เหมือนใครจริงๆ บอกไปเดี๋ยวนางมาอ่านแล้วรู้
วันรุ่งขึ้นก็ไลน์คุยกันเรื่อยๆนางตอบเร็วมาก บางทีตอบช้าบ้างก็มีนะ แต่เราไม่ค่อยจู้จี้ไง คือคนเราต้องมีเวลาทำอย่างอื่นบ้าง อีกอย่างคือเรามีอดีตกับการที่เราไปจู้จี้อีกฝ่ายจนเค้ารำคาญ แล้วตัวเราเองก็ไม่ชอบให้คนมาวุ่นวาย เราเลยคิดว่าคนอื่นคงไม่ชอบเหมือนกัน
ทีนี้นางขายของแบบทำขาย ละมันเป็นสิ่งที่เราอยากได้พอดี เราเลยสั่งซื้อ แล้วไปรับของตอนเลิกเรียนที่ห้างแถวบ้าน เพราะบ้านใกล้กัน นางให้เบอร์เรามา แบบ ให้มาเองเลยเพื่อความสะดวก เราเขินมากก แต่พยายามไม่รุกหนัก คุยกันแบบเพื่อน แหม่อย่าพึ่งเบะปากค่ะ จขกท.ม.6 ละนะคะ ก็มีสกิลพวกนี้ติดตัวบ้างสิคะ555 แต่กับคนนี้ จขกท.ชิลมากค่ะ หมายถึง คุยสบาย ไม่ต้องพยายามอะไรเลยอ่ะ คือมันดีจริงๆ555 แล้วก็ได้เจอกันค่ะ ได้คุยกันแบบจริงจัง F ดูสบายมาก แต่เราคือเกร็งอ่ะ5555 แต่ก็คุยได้ปกตินะแต่ไม่กล้ามองหน้า เรานิสัยแมนๆแอบกลัวนางจะไม่ชอบ แต่เราก็ช่างมัน ไม่อยากพยายาม วันรุ่งนึ้น รร.เราหยุด F ชวนเราไปเสาชิงช้า เราต้องไปทำงานห้องที่รร.เลยตกลงไป พอเราทำงานห้องเสร็จ ก็เจอกันที่หน้ารร.เรา Fเดินมาจากรร.F เรานั่งรถเมล์ไป F จะพาราไปกินข้าวมันไก่ เสาชิงช้า555 สรุปคือไม่ขาย เราแบบ กินไรก็ได้ เลยได้กินชายสี่บะหมี่เกี๊ยว 5555 คือกินง่ายมาก เราก็เป็นคนกินง่าย เลยชิลไป
กินเสร็จไปเดินปากคลองตลาดต่อ F บอกว่าเราเป็นเพื่อนผญ.คนแรกที่คุยด้วย เพราะ F ไม่ชอบนิสัยผญ. มันจุกจิก แต่เราไม่เป็น คือสนุกมาก ละมีความสุขมาก เราไม่ได้คิดว่าจะได้คุยกับ F ด้วยซ้ำ หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวัน คอลคุยกัน โทรบ้าง คือแฮปปี้ กับชีวิตมาก จนมาถึงสอบปลายภาค ก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆ จนมาถึงสอบวันที่ 2 เราก็ยังคุยกันปกติ ละนัดกันวันนั้นว่า จะเจอกันตอนเย็นที่ห้างแถวรร. เราคิดว่าเราจะบอกชอบนางวันนั้นค่ะ แค่อยากบอกให้รู้ไรงี้ ว่าพี่ชอบน้องนะ555 สรุปตอนเย็นF โทรมาบอกว่า มาไม่ได้ เราก็โอเคไม่ได้ว่าอะไร นางบอกว่าอยู่ห้าง XX เราก็อ่ออ เราเลยถามว่าอยู่ถึงกี่โมง F ก็บอกเวลามา Fถามเราว่าแบบจะมาหาเหรอ เราเลยก็ได้นะไปได้ F ก็พูดว่า เย้ๆ ดีๆๆ เดี๋ยวเจอกันครับ เราเลยถามว่าตอนนี้อยู่กับใคร นางบอกเพื่อน เราก็โอเค
พอทีนี้ไปเจอ ก็รู้จักกับเพื่อน F แล้วไปไหว้พระกันทั้ง3คน เราเริ่มรู้สึกแปลกๆ ว่าสองคนนี้ดูเล่นกันเกินเพื่อน แต่เราคิดว่าเราคิดมาก555 พอขากลับนั่งแท๊กซี่ กลับ เราเห็นF เอาแหวนให้เพื่อน เรารู้ละว่าใช่แน่ๆ ละเพื่อน F ให้ตุ๊กตา คือเราไม่โง่ไง ก็เข้าใจ ว่าอะไรเป็นอะไร เรานั่งเงียบตลอดทาง จนถึง BTS F เดินไปลงเพื่นที่บีข้างบน ละบอกให้เรารอ ไปไม่ถึงห้านาที ก็รีบวิ่งลงมา Fบอกว่ากลัวเรารอนาน เราก็โอเคๆ ละอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาว่า นั่นแฟนเราเองแหละ โอ้ โหฟ้าถล่มเลย ตอนนั่งรถกลับบ้านสองคนเราฟังเพลงละเงียบเลยอ่ะพูดไม่ออก กลัวร้องไห้ F ก็ดูออกนะ ถามว่าเป็นไรรึเปล่า เราก็บอกว่าไม่มีไร พอถึงบ้าน เราเอาหวนที่จะให้ F ทิ้งเลยอ่ะ คือมานั่งคิด แฟนF ก็เป็นคนน่ารัก นิสัยดีเลย ไม่รู้จะโกรธทำไมเราก็เลยไลน์คุยกันปกติ จนเราคิดว่าต้องพูดละ ก่อนที่จะสาย เลยบอกF ว่า ทุ่มนึงเรามีเรื่องจะบอก F ก็ตกลง จนทุ่มนึง เราบอกทุกอย่างหมดเลย เล่าตั้งแต่วันแรกที่เจอ คือเราร้องไห้แรงมาก เสียใจมากๆ แล้ว F ก็โทรมา ขอโทษเรา F บอกว่า เค้าเองก็ชอบเรา แต่เค้าไม่รู้ว่าเราชอบ พึ่งตกลงเป็นแฟนกับอีกคนตอน 5 ชั่วโมงที่ผ่านมา Fบอกว่าเราเป็น ผญ.คนแรกที่ชอบ แต่เค้ารู้ว่าเค้าเป็นยังไงเลยกลัวเรารับไม่ได้ F ขอโทษเรา แต่เราไม่ได้โกรธเลยอ่ะ แต่คือเรากดวางสายเพราะเราร้องไห้เรากลัวเค้าได้ยินอ่ะ แล้วเราก็โทรไปใหม่ บอกเค้าว่าไม่เป็นไร F บอกว่าไม่อยากทำร้ายอีกคน เราเองก็เข้าใจเค้านะ แต่ก็ยังเสียใจอยู่แหละ ตอนแรกมันเป็นความรู้สึกแพ้เลยอ่ะ แพ้แบบ หมดทางสู้ ไม่ได้แพ้ผญ.ด้วย เจ็บมากกก แต่วันรุ่งขึ้นเราก็ตื่นมาใช้ชีวิตตามปกตินะ อ่านหนังสือสอบ กินข้าว อย่าเอาความรู้สึกพวกนี้มาทำลายชีวิตนะคะทุกๆคน จนถึงตอนนี้ก็ยังเจ็บนะ ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ทั้งF และแฟน F นี่ละค่ะเรื่องราวของเรา
สิ่งที่เราอยากจะบอกคือ ต่อให้เค้าเป็นเพศที่สาม เค้าก็มีหัวใจเหมือนพวกเราทุกคนนะคะ ไม่ว่าเราจะอกหักเพราะเค้าหรือเพราะ อะไร อย่าเอาความรู้สึกพวกนั้นมาทำลายชีวิตตัวเองนะคะ เอามาเป็นแรงฮึดให้เราพัฒนาตัวเอง รักตัวเองให้มาก หากวันนึงเราจะเจอคนที่ใช่ ทุกอย่างมันจะพอดีค่ะ บางคนไม่รักกัน แต่ต้องอยู่ด้วยกัน บางคนรักกันแต่ก็มีเหตุการณ์ทำให้แยกกันไป
รักตัวเอง รักครอบครัว เพิกเฉยต่อศัตรู คนเราควรเกิดมาโลกสวยนะคะ อย่าให้อะไรร้ายๆมาทำลายโลกสวยๆของเราค่ะ ^^