แฟนเราอายุ 25
ครอบครัวไมไ่ด้ร่ำรวยมากมาย
แต่ครอบครัวเขาก็พยายามหาทุกอย่างให้เขามาตลอด
โดยที่เขาไม่ต้องดิ้นรนอะไรเลย

เรียนจบ ทำงาน
เปลี่ยนงานมาตลอด
และสุดท้าย อยู่ในสถานะตกงาน

เพิ่งตกงานมาได้ 2 เดือน
แต่ก็อยู่เฉยๆ ไมไ่ด้พยายามหางาน..
ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ
อยู่บ้านเล่นเกมส์ ทั้งวันทั้งคืน
ติดเพื่อน กินเหล้าเมายา

ไม่ว่าจะเล่นเกมส์ หรือเมากับเพื่อน
ก็จะอยุ่ในโลกของเขา ไม่สนใจเรา
ไม่โทรหา ไม่ตอบไลน์
ไม่เคยห่วงใย
ไม่เคยมีแม้แต่คำถาม กินข้าวหรือยัง
เสียใจ ร้องไห้ ไม่เว้นแต่ละวัน
รักเขานะ แต่ก็เหนื่อยมากเหลือเกิน
บางครั้งพยายามหาคำตอบว่าทำไมเรายังรัก
"ไม่มีคำตอบ รู้แค่รักและผูกพัน"
เราคบกับเขาได้ 2 ปี

บางทีก็คิดนะว่า
นอกจากจะไม่เอาใจใส่เราแล้ว
ยังติดเกมส์ ติดเพื่อน ไม่คิดเรื่องอนาคตเลย
ใช้ชีวิตเลื่อนลอยอีก
เหมือนใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ หาความสุขไปวันๆ
แต่สำหรับผู้หญิงอย่างเรา มันไม่คิดอย่างนั้น
มันใฝ่ฝันมีอนาคต มีครอบครัวที่อบอุ่น

อยากเลิก แต่กลัวจะหาว่าทิ้งเขาในวันที่เขามีปัญหา
และติดที่คำว่า "รัก"
แต่ถ้าคบต่อ เราก็เสียใจจนจะเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้ว
ถ้าเขามีงานทำ คิดเรื่องอนาคต พยายามทำตัวเองให้ดี เราก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาเหมือนเดิม
แต่ถ้า รอ หากเขาเป็นอยู่อย่างนี้เหมือนเดิม
เราอายุ 30 + แล้ว
เราควรทำยังไงดี