เราเป็นคนบ้านนอก บ้านเราอยู่ในเขาเลยแหละ กว่าจะออกมาในตัวอำเภอได้ลำบากมาก แล้วอย่าพูดถึงตัวเมืองเลย นับครั้งที่ไปได้เลยมั้ง กว่าจะออกมาตัวอำเภอได้ ใช้ระยะเวลา1ชั่วโมง ทางมีแต่ป่าและหุบเขาน่ากลัว ตอนที่เราเรียนมหาลัยในต่างจังหวัด เราก็อยู่หอพักไม่มีปัญหาอะไร ทุกอย่างราบรื่นดี แต่อยู่มาวันหนึ่งเราต้องออกฝึกงาน ต้องมาอาศัยบ้านญาติอยู่ ซึ่งเค้าไม่ชอบเรารึเกลียดเลยก็ว่าได้ เราก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้เขา แต่เราก็ไม่เคยบอกพ่อแม่เลย เพราะไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจ วันๆก็ค่อยแต่ว่าด่าเราสารพัด หาว่าเราใส่ความเขาบ้าง หาว่าเรายุให้คนอื่นเกลียดเขา หาว่าเราบ้าง ไรบ้าง เราก็เอาแต่ทำหน้าเฉย สงบอารมณ์โกรธไว้ แต่ในใจอยากพูดออกไปว่า อีแก่ (ขออภัยในคำไม่สุภาพค่ะ) วันนั้นแม่เราได้ยินกับหูตัวเองเลย ว่านางว่าเรายังไง แม่เลยให้เราย้ายไปอยู่อีกบ้านนึง นางก็ตามไปว่าไปรังควานเราตลอด จนมาถึงตอนนี้วันนี้ เรากลับจากทำงาน เหนื่อยมากเลยเข้ามานอนในห้อง แต่ป้าเรียกเรากินข้าว แต่พอดีนางดันนั่งอยู่นั้น นางเลยตะโกนมาว่า "จะเรียกทำไม คนอะไรอยากกินไม่มาหากินเอง ต้องให้เชิญรึไง มาถึงก็อยู่แต่ในห้อง ยายไม่ชอบเลย !!" เราก็เงียบแล้วก็นึกในใจ เราไปทำอะไรให้เขาเจ็บชำ้ใจหนักหนาเขาถึงเกลียดเราขนาดนี้ .....ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี