สวัสดีค่ะนี่เป็นครั้งแรกที่จขกท.ลงกระทู้ เข้าประเด็นเลยจขกท.ได้ประสบพบเจอเรื่องซวยสุดๆไม่นานมานี้ ในวันที่เกิดเหตุ เหตุเกิดในตอนเช้าประมาณเจ็ดโมงจขกท.นั่งวินไปรร.ตามปกติเพราะเรานั่งไปรร.ประจำอยู่แล้วและเราก็ชินกับการแว๊นของพี่วิน แต่วันนี้น่าจะดวงตก ด้วยความที่ถนนย่านนี้ประชา...ขึ้นชื่อว่ารถติดหนึบ พี่วินก็เลยพาเราขับรถย้อนศรไปอีกเลนนึงด้วยความเร็วค่อนข้างมาก ประจวบกับมีรถมอเตอร์ไซด์คันนึงขอไฟเลี้ยวแล้วกำลังเลี้ยวเข้าซอยพี่แกไม่ทันมองด้วยความที่ขับเร็วก็เบรก เลยตัดสินใจหักเลี้ยวให้พ้นหัวรถคันนั้นแต่พี่เค้าอะพ้นไม่เป็นไรแต่เจ้ากรรมคนซ้อนอย่างเราดันเป็น คือแฮนด์รรถมอเตอร์ไซด์อีกคันมันหัก ก็เลยบาดขาช่วงเข่าเราเป็นแผลลึกมาก แบบเนื้อเหวอะไขมันนงเนื้อข้างในเห็นหมด แว็บแรกที่เห็นจขกท.นี่หน้ามืดเลยคือแผลแบบนี้มันไม่เจ็บนะเพราะมันชา แต่ใจจขกท.อะไปแล้วกลัวกลับไปใช้ชีวิตไม่เหมือนปกติ กลัวเดินไม่ได้ กระดูกหักเอ็นขาด แล้วที่พีคสุดวันนั้นจขกท.มีสอบปลายภาคกรรมและเวรแท้ๆ พี่วินเค้าเห็นแล้วก็ตกใจบอกเรื่องใหญ่แระ ในใจก็คิด (กูมีสอบ4วัน พึ่งสอบวันที่2 โอ้ววชีวิตที่แสนจะโหดร้าย😂)  พี่เค้าก็ถามเราเดินได้มั้ย พยุงไปนั่งริมฟุตปาธ ไอ้เราก็บอกว่ามันเป็นแผลตรงเข่าไม่รู้โดนกระดูกมั้ย ไม่อยากจะขยับกลัวมันเป็นหนักกว่าเดิม พี่แกก็จับพยุงยกขึ้นเฉย แว๊บแรกคือรู้สึกเข่าอ่อน เสียวๆในกระดูกแต่เราก็ทนๆเดินมาถึงฟุตปาธ แล้วนั่งลง แล้วก็โทรหาพ่อแม่ พ่อแม่เราก็มาแม่เห็นแผลแม่หน้ามืดเลย คนก็เริ่มมามุงช่วยเหลือเรา มีคนมาขอถ่ายรูปแผล ซึ่งเราก็ขอบใจมากๆเลยที่มาช่วย มีคนโทรเรียกกู้ภัยให้ แต่พ่อเรากลัวเรารอไม่ไหวเลยพาไปเอง
       เล่าข้ามไปคนที่ขับมอไซจะเลี้ยวเข้าซอยเค้าก็หักหลบจนหมอไซด์ล้มหัวท้ายทอยฟาดพื้นแต่แกตกใจเห็นแผลเราลืมไปว่าตัวเองล้มหัวฟาดพื้นก็ลุกขึ้นเข้ามาช่วยเรามากุ้มมือให้กำลังใจ นั่งรถไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนเรา ซึ่งเราก็นับถือน้ำใจมากๆ ว่าคนดีจริงๆ เราเป็นคนที่กลัวเข็มมากจนร้องไห้ระหว่างทางเพระรู้ตัวว่าแผลขนาดนี้เย็บแน่ๆ นางก็พูดปลอบใจเราว่าตอนเย็บไม่ค่อยเจ็บหรอกอย่ากลัวเลย มันก็เป็นอย่างที่นางพูดตอนเย็บไม่เจ็บ แต่เจ็บตอนฉีดยาชาไป3เข็ม กับกันบาดทะยักอีกเข็ม 😭 เอ็กซเรย์แล้วไม่เป็นไรเพราะมีก้อนไขมันบังไว้(ประโยชน์ของไขมัน)หมอก็เย็บไปเบาๆ16เข็มพร้อมใส่ท่อระบายน้ำเหลืองระบายเลือดที่คั่งในแผล (เป็นครั้งแรกที่เย็บแผลมันไม่เจ็บเพราะยาชาแต่ภาพมันน่ากลัวมากแต่เราก็แอบดู)เบ็ดเสร็จแม่เราออกก่อนไป1700
หมอก็ให้กลับบ้านได้แล้วต้องล้างแผลทุกวันห้ามล้างเอง ห้ามโดนน้ำ. ห้ามงอเข่า
     ประเด็นคืองอเข่าไม่ได้ วันแรกเดินคือเจ็บมาก เข้าห้องน้ำจะลุกจะนั่งจะนอนคือต้องมีคนช่วยตลอด เป็นครั้งแรกที่เรากลัวการปวดห้องน้ำ ใส่กางเกงเพราะมันต้องลุกยืน ต้องยกขาค่อยๆใส่จนเรารู้สึกทรมานเหมือนพิการชั่วขณะที่ทำไรเองไม่ได้  ไหนจะเรื่องพลาดสอบอีกคือท้อใจ มันยังไม่จบพอยาชาหมดคืออยู่นิ่งก็ทั้งปวด. ทั้งตึง ต้องไปหาหมอทุกวันล้างแผลเสียครั้งละ130บาท มันก็ไม่แพงหรอกแต่กว่าจะหายก็ปาไปหลายพัน
ไหนพอแผลดีขึ้นก็ต้องshort drain อีกคือค่อยๆตัดท่อทีละเซนแล้วยัดกลับไปใหม่บอกเลยว่าเจ็บสุดๆอาจเพราะพยาบาลมือหนักหรืออะไรเราทำจนหมดคือทำไป5-6วัน ตอนแรกกลัวล้างแผลแต่พอshort drain มันดูเบสิคไปเลย
พอแผลเริ่มดี ท่อหมดแล้ว ความกังวลนึงก็เข้ามา คือเราเริ่มๆงอเข่าได้แต่ไม่100เปอร์เซ็นต์  เราก็เริ่มๆหาทางเข้าเน็ตดูพยาบาลก็แนะนำมาต้องหัดเดี๋ยวข้อยึด พอเปิดเน็ตเรื่องหดหู่ก็มาเต็มเริ่มจากในพันทิป เราดันไปเจอผ่านมาหลายปีนั่งคุกเข่าไม่ได้ เดินเสียศูนย์บาง แผลเป็นคีรอยด์  ข้อติด แผล 3เดือนกว่าจะหาย. เราตัดสินใจทนเจ็บฝืนกายภาพเองเจ็บมากแต่ท่องในใจ เพื่อความปกติๆเหมือนเดิมของเรา ทนมาหลายวันมากจนเรางอเข่าได้100เปอร์เซ็นต์แต่ก็ยังปวดๆอยู่แผลเราก็แห้งดีทำใจเรื่องแผลเป็นแล้ว😰จนวันนี้ เรากลับมาใช้ชีวิตปกติได้ด้วยตนเอง  เราก็นึกขึ้นได้ว่าพี่วินพาเราเจ็บนี่นา ก็ไปถามแม่ แม่บอกแม่ ตอนแรกก็โทรถี่ถามเป็นไงบ้าง แม่เราไปแจ้งร้อยเวรแล้ว ก็บอกพอเราหายเค้าค่อยว่ากัน แล้วก็หายเงียบไปเลยคือไม่มาเยี่ยมไม่มาถามไถ่ไรเลย จนถึงปัจจุบันนี้  ปาไป20กว่าวัน จนแม่เราต้องโทรตามไปบอกว่าเราหายแล้วนะ ให้เอาใบค่ายาค่าหมอไปยื่นพรบ.ให้หน่อย พอผ่านไปหลายวันคือเงียบกริบ แม่เราเลยโทรตาม กลับบอกไม่ว่างเลยน่าจะได้ไปวันอังคารหน้า คือพี่ชิวไปมั้ยค่ะพี่บอกพี่ไม่ว่างไป ความรับผิดชอบอยู่ไหนอะ ถ้าจะเอาตามแต่ตัวเองสะดวกไปทำเคยคิดมั้ยว่าคนอื่นเค้าต้องรอด้วย เคยคิดมั้ยว่าพ่อแม่เราก็ต้องทำงานแต่ต้องเสียเวลาพาไปหาหมอต้องเสียรายได้ส่วนนี้ไป. มันก็ลำบากเหมือนกันอะค่ะ
      บ้านเราคงดีเกินไปที่เห็นใจว่าเค้าก็ทำงานหาเช้ากินค่ำ นอกจากค่ารักษาก็ไม่อยากเรียกมากไป. อุบัติเหตุก็ไม่มีใครอยากให้มันเกิด แต่เมื่อมันเกิดคนผิดก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่โทรไปก็ตอบแค่ อะหรอๆ พี่คงไม่รู้สินะคะว่าตอนไปขึ้นโรงพัก ตำรวจถามมันมีผลแล้วเราคงไม่สงสารคุณอีก เหตุการณ์นี้ทำเราไม่กล้านั่งมอไซด์ไปอีกนาน
      คนที่หัวฟาดพื้นไปสแกนแล้วไม่เป็นไรค่ะ เราเป็นห่วงมากเพราะมันอันตรายกว่าเราอีก นางเค้าสปิริตสูงจริงๆขอชื่นชม
จบแล้วจ้าขอขอบคุณนะจ้ะที่ทนฟังมา
ขอคำแนะนำด้านกฎหมายหน่อยนะคะ
ขอคำแนะนำเรื่องแผลเป็นด้วยจ้า