สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากจะมาระบาย อยากได้ทำปรึกษา คือ..เรากับแฟนคบกันได้ 1ปีกว่าๆ เค้าเป็นคนที่เรียนเก่ง ฉลาด เอาตรงๆเราโง่ค่ะ เค้าความจำดี แต่เราไม่ค่ะสักพักก็ลืมจนเค้าบ่นว่าเราชอบลืมในสิ่งที่เค้าเคยบอก เคยสอน ความคิดเค้าเป็นผู้ใหญ่มากกเอาตรงๆต่างกับเราราวฟ้ากับดิน 5555 เวลายิ้มเค้ายิ้มเราจะชอบว่าเค้ายิ้มน่ากลัว 555555 แต่จริงๆเราชอบรอยยิ้มเค้านะ เราเรียนที่เดียวกัน ห้องเดียวกันค่ะ เข้าใจนะคะว่ามันเป็นรักในวัยเรียน รักในวัยรุ่น แต่เรารักเค้ามากรักจนค่อยๆกลายเป็นคำว่าผูกผัน บางทีเค้าก็มาหาเราที่บ้านบ้าง ไปเที่ยวบ้าง แต่เราก็ไปบ้านเค้านะคะ ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายรับรู้ ว่าเราคบกัน มีอะไรกัน เวลาทะเลาะผู้ใหญ่เค้าก็รับรู้ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า เราไปทำบางเรื่องให้เค้าหมดความเชื่อใจ (ขอไม่บอกนะคะว่าเรื่องอะไร) มันเป็นเรื่องใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยทำมาเลย เราไปโกหกเค้าเรื่องบลาๆๆๆ.. เก็บไว้เป็นความลับนานมาก (ไม่ได้นอกใจนะคะอย่าคิดแบบนั้น) เรารักเค้าคนเดียว จนตอนนั้นเราทะเลาะกันหนักมากแล้วก็เลิกลากันไป ร้องไห้ เราเสียใจมากร้องไห้ กินอะไรไม่ลเลย ถ้าได้กินก็จะกินแค่คำสองคำและกินไปพร้อมกับน้ำตาหลายๆคนคงเข้าใจโมเม้นนี้ 5555 เราพยายามขอโทษทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ากลับมา แต่เค้าก็ไม่กลับมาหาเราจนเราท้อ.. แต่เรากับเค้าก็ลำบากใจไม่แพ้กันเลย ที่เคยไปตอนแรกว่าเราเรียนที่เดียวกัน ห้องเดียวกัน มันเลยลำบากใจที่ ถ้าจะถามว่าเเล้วเพื่อนร่วมห้องล่ะ เรากับเพื่อนเข้ากันไม่ค่อยได้ค่ะ เราอยู่คนละสังคมเหมือนอยู่คนละโลกแล้วมาคุยกันเราพยายามปรับตัวนะต่เราทำไม่ได้จริงๆ มาต่อดีกว่าค่ะ เราคิดที่จะไปย้ายไปเรียนที่อื่นเพื่อความสบายใจ หรือจะเรียกว่าหนีปัญหาก็ได้ เราสู้หน้าเค้าไม่ติดค่ะ ถึงจะเคยเลิกกันไปหลายรอบแต่ทุกครั้งก็ทำได้ แต่ศึกครั้งนี้มันใหญ่หลวงมากกกๆๆๆๆ แต่พ่อกับแม่ไม่ ok เราเลยคิดว่าถ้าอยู่กันแบบเดิมทุกทีคงไม่ได้ ก่อนหน้านั้น เราก็ทักแชทเฟสเค้าไปนะว่า เรา: ยังจะเป็นเพื่อนกันได้มั้ย เค้า : ก็ได้นะ แต่ไม่ต้องมายุ่งกันเลยจะดีกว่า เราท้อมาก เราหมดหวัง เราจะทำยังไงดีจะง้อเค้ายังไงดี ถ้าไม่ง้อเค้าไม่กลับมาเเน่ๆ เพราะความผิดเรามันใหญ่มาก จะไปง้อถึงที่บ้านเค้าไม่ออกมาหาเราหรอกค่ะ จะโทรกกลัวเค้าจะบล๊อกตัดการสื่อสารทุกอย่าง กลัวจะติดต่อไม่ได้เเละไม่ได้เจอ ไม่คุยกันอีก หนักใจมากเลยยย ทำไงดีคะ? ช่วยหน่อยค่ะ