ถ้าไปเทียบกับรายได้ ก็คงไม่ต้องตอบกระทู้นี้แล้วหล่ะ

ปัญหาของกระทู้นี้คือ การให้เด็กใช้เงินมากเกินไป
มันสร้างนิสัย การใช้เงินแบบไม่ยั้งคิด

ส่วนใครที่คิดว่า พ่อแม่เป็นโคตรเศรษฐี ก็ปล่อยเค้าเถอะครับ ถ้าจะให้ลูกเท่าไหร่ คนเราเลี้ยงลูกไม่เหมือนกัน
รุ่นพี่ผม เป็นเจ้าของ บริษัท ออแกไนซ์ ทำรายได้ปีละ 10 กว่าล้าน
ให้หลานเดินไปโรงเรียน(อันนี้คือส่วนดีที่ รร.อยู่ใกล้บ้าน) กินข้าวโรงเรียน ใช้ของเท่าที่จำเป็น
มันเป็นเรื่องของการสร้างนิสัย และการคิดก่อนจะใช้

สำหรับผม ให้รวยแค่ไหน เด็ก ม.ต้น 12000 ถือว่าเยอะมาก นี่พูดถึงตัวเงินที่เด็กวัยนี้ใช้นะ ไม่ได้เอาไปเทียบกับรายได้

ฟุ่มเฟือย และไม่คิดว่าเป็นการไปยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวเขานะครับ

บางทีการแสดงความเห็นทำนองห่วงใยสังคมมันจะมีประโยชน์กว่าการต่างคนต่างอยู่ครับ พ่อแม่บางคนหาเงินเก่งแต่เลี้ยงลูกไม่เป็น ใช้เงินเลี้ยงลูก สุดท้ายลูกจมไม่ลงให้มากเท่าไรก็ไม่พอ แต่ตัวเองไม่มีปัญหาที่จะหาเงินได้มันก็ง่ายที่จะใช้วิธีสิ้นคิดหาเงินใช้ฟุ่มเฟือยครับ

สังคมไทยเป็นสังคมที่ต่างคนต่างอยุ่จนเกินไป เวลาใครติงใครท้วงอะไรก็มักจะโดนสวนกลับหน้าหงายจนไม่มีใครอยากจะทักท้วงอยากจะแย้งอะไรแล้ว อย่างบางห้องมีคนถามเรื่องอุปกรณ์ของใช้ไฟฟ้า ซึ่งคนถามรายได้ก็ไม่มากมายอะไรและมีของเดิมอยู่ แต่ใจมันอยากจะได้ของใหม่เพราะสังคมรอบข้างมันกระตู้นให้อยากได้ เป้นการซื้อเกินฐานะตัวเองเกินไป พอมีคนไปทักท้วงว่าอย่าซื้อเลยใช้ของเดิม ก็จะโดนสวนกลับไปว่าเงินใครเงินมันอย่าไปยุ่ง คนท้วงก็จ๋อยไป

ผลเสียมันก็ออกมาคือคนไทยติดหนี้มาก เพราะไม่มีใครช่วยห้ามปรามให้รู้จักคิด ต่างคนต่างอยู่ ผลเสียมันออกมาในภาพรวมแน่นอนครับ หรือถ้ามองในแง่ร้ายหน่อยพอรายได้ไม่พอใช้ก็จะประกอบอาชญากรรมหรือประกอบอาชีพในทางต่ำ ในเรื่องเด็กนี้ก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะครอบครัวรวยแค่ไหน ก็ควรจะจำกัดการใช้เงินในอยู่ในระดับต่ำ ให้เท่าที่จำเป็นให้เด็กรู้จักเก็บอดออม อยากได้อะไรให้เก็บเงินซื้อเองไม่ใช่เอ่ยปากขอก็ได้มาง่ายๆ มันจะเป็นผลดีกับอนาคตของเด็กไทยมากกว่า เด็กเหล่านี้จะมีความฉลาดทางการเงินมากกว่าแน่นอนครับ

มันเรื่องครอบครัวของเขา ไม่ควรเสียมารยาทไปยุ่ง ไปวิจารณ์ครับ