รู้สึกว่าเวลาพิมพ์บางตัวอักษรที่ใช้บ่อยๆ อย่าง ซ หรือสระ อู แล้วต้องกด shift นี่ บางทีก็เมื่อยนิ้วเหมือนกัน
แล้วพอไปดู layout ตัวอักษรบางตัวที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆ อย่าง ผ ฝ ก็ไปอยู่ข้างล่างอีก หรือ ฌ ที่แทบไม่ได้ใช้ ก็ไปอยู่ตรงสระ เอ มองควรให้อักษรที่ใช้บ่อยกว่านี้อยู่
แถมก็ยังมีตัวอักษรที่ไม่ใช้แล้วอย่าง ฃ ฅ ฦ อยู่ด้วย รวมถึงปุ่ม ฿ ที่มีไว้ทำไม ปกติเราก็พิมพ์ว่า บาท กัน เสียดายตำแหน่งเปล่าๆ
นอกจากนี้การวางตำแหน่งเครื่องหมายวรรคตอนไม่เหมือนชาวบ้านเขา ทั้งที่ภาษาอื่นตั้งตำแหน่งเดียวกันหมด
เช่น ? ภาษาไทยอยู่บนปุ่ม ท หรือ N ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ฝ
วงเล็บ ( ) ภาษาไทยอยู่ปุ่ม ผ กับ ป (หรือ Z,X) ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ต กับ จ
อัญประกาศ " ภาษาไทยอยู่ปุ่ม ไ หรือ W ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ง
ขนาดผมพิมพ์สัมผัสจนคล่องแล้วยังรู้สึกว่าการพิมพ์มันติดขัดอยู่ดี
ทำไมตอนที่ออกแบบคีย์บอร์ดไม่ออกแบบให้มันดีกว่านี้
ยกตัวอย่างภาษาเกาหลี ปุ่มพยัญชนะอยู่ด้านซ้าย สระอยู่ขวา ฝึกไม่กี่วันพิมพ์คล่องแล้ว (แต่อันนั้นตัวอักษรน้อยด้วย ดีของเขาไป)
รู้สึกว่าคีย์บอร์ดภาษาไทยพิมพ์ยาก
แล้วพอไปดู layout ตัวอักษรบางตัวที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆ อย่าง ผ ฝ ก็ไปอยู่ข้างล่างอีก หรือ ฌ ที่แทบไม่ได้ใช้ ก็ไปอยู่ตรงสระ เอ มองควรให้อักษรที่ใช้บ่อยกว่านี้อยู่
แถมก็ยังมีตัวอักษรที่ไม่ใช้แล้วอย่าง ฃ ฅ ฦ อยู่ด้วย รวมถึงปุ่ม ฿ ที่มีไว้ทำไม ปกติเราก็พิมพ์ว่า บาท กัน เสียดายตำแหน่งเปล่าๆ
นอกจากนี้การวางตำแหน่งเครื่องหมายวรรคตอนไม่เหมือนชาวบ้านเขา ทั้งที่ภาษาอื่นตั้งตำแหน่งเดียวกันหมด
เช่น ? ภาษาไทยอยู่บนปุ่ม ท หรือ N ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ฝ
วงเล็บ ( ) ภาษาไทยอยู่ปุ่ม ผ กับ ป (หรือ Z,X) ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ต กับ จ
อัญประกาศ " ภาษาไทยอยู่ปุ่ม ไ หรือ W ส่วนภาษาอังกฤษอยู่ปุ่ม ง
ขนาดผมพิมพ์สัมผัสจนคล่องแล้วยังรู้สึกว่าการพิมพ์มันติดขัดอยู่ดี
ทำไมตอนที่ออกแบบคีย์บอร์ดไม่ออกแบบให้มันดีกว่านี้
ยกตัวอย่างภาษาเกาหลี ปุ่มพยัญชนะอยู่ด้านซ้าย สระอยู่ขวา ฝึกไม่กี่วันพิมพ์คล่องแล้ว (แต่อันนั้นตัวอักษรน้อยด้วย ดีของเขาไป)