ครบกันมา ตั้งแต่ม.4 คับผมไปชอบเขามา1เดือนกว่าจะได้เป็นแฟน ผมก็เริ่มรักเขาขึ้นมาเรื่อยตั้งแต่ยังไม่น่ารัก ผมเป็นคนรักใครรักจิงถ้าวันหนึ่งถึงจุดที่สุดก็จะรักจนหลงไปเลย เวลาก็ผ่านไปเรื่อย เราก็เริ่มทะเลาะกันเล็กน้อย ผมก็ตามง้อตลอด พอมาม.6ผมเริ่มไปคุยกับผู้หญิงคนอื่น เขาก็จับได้ เขาก็ยอมผมตลอดพอจับได้ผมก็เลิกคุย มีครั้งหนึ่งผมจับเขาได้ว่าคุยกับ ผช ผมเลยทำร้ายร่างกายเขา ผมบอกเขาว่าจะเลิกก็เลิกเพราะสิ่งที่ผมทำมันร้ายแรงจิงๆ แต่เขาก็ไม่เลิกจับได้ครั้งแล้วครั้งเล้า เขาก็ยังตามผม จนม.6ผ่านไป เราขึ้นมหาลัย เราก็เริ่มอยู่ด้วยกันมากขึ้นเราอยู่กินด้วยกันมากว่าเขาอยู่กับพ่อแม่เขาอีก เขายอมผมทุกอย่างเวลาอยากได้อะไรเขาก็จะหามาให้ตลอด แต่เขาอยากไปไหนผมก็พาไปนะ ถึงไม่รู้ไปไงแต่ก็พาไป เราคบกันจนถึง ปี 3 เขาต้องไปเรียนต่อที่จีน เขาให้ผมไปส่งเขาผมก็ไปส่ง ผมร้องให้จนผมบอกเขาว่าพอเดียวเราค่อยคุยกันถ้าคุยตอนนั้นผมก็ร้องหนักเขาไปอีก ผมก็กลับบ้านกับพ่อแม่เขา พ่อแม่เขามาส่งผมที่บ้านอีกประมาณ 3 วันเขาติดต่อกลับมา ผมคุยกับเขาร้องตลอดเลยจนผ่านไป อาทิตกว่าเริ่มปรับตัวได้ ผมเริ่มคุยกับเขาน้อยลงเพราะอยากให้เขาอยู๋กับเพื่อนบ้างผมพยายามแบ่งเวลาให้เขาได้อยู่กับเพื่อน แต่สิ่งที่ผมทำกลับผิด เขาบอกผมไม่สนใจเขา ผมเปลี่ยนไป ถามผมก็เปลี่ยนไปนะ เพราะผมเริ่มเที่ยว คุยกับเขาน้อยลง แต่ผมก็รักเขาคนเดียวไม่เคยคิดนอกใจ เขาก็บอกว่าจะคุยกับเขาก็ต่อเมื่อขอไปเที่ยวแต่จิงเวลาว่างผมก็คุยตลอด จนวันหนึ่งเริ่มมี ผช เข้ามาหาเขาเพื่อนที่ไปเรียนด้วยกัน ผมเริ่มไม่มีคุณค่าแล้ว เขาเริ่มเอาเรื่องเก่าๆสมัยก่อนๆมาพูดถึง เริ่มตีตัวออกห้างจนผมจับได้ว่า ผช คนนี้เข้ามาจีบผมโทรไปหา ผช ถาม ผช ว่าจีบแฟนผมหรอเขาบอกว่าจีบผมถามอยู่กับแฟนผมหรอขอคุยกับแฟนหน่อยเขาให้ผนคุยกับแฟน คำแรกที่แฟนผมบอกขึ้นมาเลย เลิกกันแล้วจะมาอะไรอีก ผมโครดสะตั้น ไป5 วิ ผมงงมากทำไมต้องปิดบังผมหลอกผมตลอด ผมไปขอร้อง ผช ให้เลิกยุ่งกับ แฟน แต่ผมไปขอโอกาสแฟน แฟนผมบอกว่ามันพังหมดแล้วใจเขาพังหมดแล้ว ผมงงเข้าไปอีกผมทำไรผิดทำไมต้องทำกับผมยังงี้ไล่ผมหาว่าผมงี้เง่าทั้งที่ไม่เคยไล่ผมผมก็ตามง้อมาเรื่อย เขาไม่สนใจไม่ตอบ ไม่รับโทรสับเลยจนผมต้องไปอ้อนวอน ผช ให้เลิกยุ่งแต่มันผู้กับผมดีมาก แต่ก็ยังไม่เลิกคุยกัน แฟนผมกลับไปปกป้องมันมาก จนวันหนึ่งแฟนผมบล๊อกเฟส วีแชท ผมทุกอย่าง ละไปรับมันเป็นเพื่อนในเฟส ไปไหนมาไหนด้วยกันที่จีน ส่วนผมอยู่ที่ไทยก็ได้แต่รอเวลาเขาทำไรกันก็ไม่รู้ผมก็ยังยอมเขาทุกอย่าง ขอแค่คุยเห็นหน้าหน่อยได้ไหม คำตอบที่เขาตอบกลับคือ พอเหอะ เลิกตามเขาเหอะ คำพูดเขาทุกวันนี้ทำให้ผมยิ่งเสียใจเขาไปเรื่อยๆ ละวันนี้เขาบอกไปจีนเพื่อทำใจผมเลยถามเขาไปว่าละถ้าคิดว่าจะไปทำใจอะ ทำไมถึงต้องให้ผมไปส่งที่สนามบินให้ผมรอทำไมผมยิ่งฟังเขาพูดยิ่งทำให้ผมเจ็บเขาไปเรื่อยตอนนี้ทำไงเขาก็คงไม่กลับมาแล้ว ผมควรทำยังไงพอมีวิธีให้เขากลับมาได้ไหม ขอความคิดเห็นละกำลังใจให้ผมหน่อยคับ...รักแรกมันแยกอยาก รักมากมันยากแยกรักเธอเป็นคนแรก ถ้าจะแยกมันคงยาก [ความสุขที่หายไป]