สวัสดีครับ^_________^
คืออยากถามทุกท่านว่ามีใครอยู่ในสถานะการณ์เดียวกันกับผมมั้ย แบบว่าคุยกันทุกวันรอเค้าเลิกงาน5ทุ่มเหมือนใจจะขาด ผมเริ่มคลอหาเค้าได้ประมาณ2เดือนแล้วแต่ไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าเลย5555 ผมใส่ใจในทุกๆอย่าง แคร์เค้ามาเหมือนโดนมนต์สะกด(เวอร์) หลงรักเค้าตั้งแต่แรกๆที่ได้คุยกันพอดีไปเจอกันในบีทอล์คแบบว่าไม่ได้ตั้งใจเค้าตรงสเป็คผมเลยทุกๆอย่างพอมาเริ่มคุยเฮ้ยยยนิสัยดีว่ะคุยตลกเป็นกันเอง ยิ่งหลงรักเค้าเข้าไปใหญ่เลยทีนี้ แต่เหมือนเค้าจะสวนทางกับผม
เค้าเป็นคนใจแข็งมากผมตามตื้อเค้ามาตลอดหยอดแล้วหยอดอีก(เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยหน้าตาดีมากเท่าไหร่ลืมบอก)แต่นิสัยนี่สุดๆทำให้คนหลงรักอย่างรวดเร็วก็ว่าได้ หลังจากคุยกันได้3เดือนเค้าก็ชวนผมไปนั่นไปนี่แบบว่าก็ชวนบ่อยนะแต่ผมไม่กล้าไปกับเค้าเพราะผมอาย(แหม๋ทั้งๆที่ผมตามจีบเค้าเอง555555) หลังจากนั้นความสัมพันธ์เริ่มแน่นขึ้นแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนนะเพราะเค้าบอกว่ายังไม่พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ อ้าว. . ผมก็เลยงงนะว่าที่ชวนไปนั่นนี่คืออะไร5555555ผมกำลังสับสนว่าอยู่เขาคิดอะไรกันอยู่ให้ความหวังผมมากถึงมากที่สุดแต่กลับบอกว่ายังไม่พร้อม  เค้าคนนี้ยังมีอะไรให้ผมค้นหาอีกเยอะและอยากจะให้เป็นแม่ของลูกเล้ยยยย. . . บางทีผมก็ท้อและก็มีความหวังในเวลาเดียวกัน #ดั่งคำเขาว่าอะไรที่ได้มายากๆมักมีค่าเสมอ

#มีใครเป็นแบบนี้มั้ยความสัมพันธ์ที่ไม่ใช่เพื่อนและไม่ใช่แฟน