คือเรามีเรื่องที่ต้องการให้เพื่อนๆช่วยนะคะ คือเรื่องโกรธกับพ่อแม่ก้ถือเป็นเรื่องปกติในครอบครัว แต่ครั้งนี้ที่เราทะเลาะกับแม่ รู้สึกว่ามันแรงที่สุดเลยล่ะ
เรื่องนี้คือเรื่องที่ไม่นาจะโกรธได้ คือ ตอนเที่ยงเราจะเก็บกรงสุนัขแต่มันดันไปชนกับตู้หลายครั้งแม่ก้บอกให้ระวังแต่เราก้ซุ่มซามน่ะ แม่ก้ว่า สักพักเราเล่นมือถืออยู่แม่ก้ตะโกนว่า วันๆไม่ทำอะไรซักอย่างเลย เรางง พอพูดแบบนี้ก้เริ่มขึ้นกู วันรุ่งขึ้น เราไม่กล้าลงไปข้างล่าง ไม่กินข้าวจนกว่าแม่จะกินเสร็จแล้วขึ้นมานอน เราถึงจะลงไปกิน วันถัดไปอีก แม่ขึ้นมาพร้อมกับไม้แขวนเสื้อ เรียกเราว่า อีนาง..... แล้วไล่เราลงไปล้างจาน พูดว่าเคยรู้มั้ยว่ากุเหนื่อย แล้วก้บอกว่าต่อไปนี้ค่าขนมเหลือ แล้วมีอะไรไม่ต้องมาขอ พี่เราเข้ามาบอกว่า โดนด่าเป็นชุดเลย หัวเราะใส่ เราบอไปว่า
ไร ปกติเรารักพี่ไม่พูดจาหยาบกับพี่แต่ครั้งนี้เราทนไม่ไหวจิงๆอะ พี่เราทั้งขี้เกียจ เล่แต่เกม แม่ไม่ว่า กับแค่เราทำกรงหมาชนแม่ด่าอย่างกับว่าอีนี่ไม่ใช่ลูก ทีพี่เราด่าแม่ว่ารำคาญแม่ไม่ว่า เราแบบ
เรากลัวแม่มากๆๆๆๆจนไม่กล้าคุยด้วย ปกติที่เราทะเลาะเราก้คิดว่าเดี๋ยวก้คืนดีกันเองแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเก่า แม่เราโกรธจัดขึ้นกู แต่สอนพี่ว่า ถ้าเราไม่ทำตั้งแต่ตอนนี้แล้วอนาคตจะเปนยังไง เรารู้สึกว่าแม่ลำเอียงไปแล้ว เราเคยถามแม่ว่าแม่รักลูกเท่ากันมั้ย แม่ตอบว่าเท่าแต่ห่วงไม่เท่า เรารู้สึกผิดที่ทำให็แม่โกธขนาดนี้ แต่ก้ไม่กล้าเพราะครั้งนี้แม่เราเอาจริง ขนาดผ้าอนามัยยังให้ไปซื้อเองแล้วเซเวนต้องข้ามถนน แม่ไม่คิดเลยหรอว่าเราจะเปนยังไง
เอาตรงๆนะกุโคตรเกลียดความลำเอียงของแม่เลยว่ะ ถ้าเปนไปได้แม่ก้ไม่ควรให้กุเกิดมานะเพราะดูแล้วแม่กุคงรักพี่กุมากกว่า ขอโทษนะที่ใช้กู
แม่รักลูกไม่เท่ากันหรือเราคิดไปเอง
เรื่องนี้คือเรื่องที่ไม่นาจะโกรธได้ คือ ตอนเที่ยงเราจะเก็บกรงสุนัขแต่มันดันไปชนกับตู้หลายครั้งแม่ก้บอกให้ระวังแต่เราก้ซุ่มซามน่ะ แม่ก้ว่า สักพักเราเล่นมือถืออยู่แม่ก้ตะโกนว่า วันๆไม่ทำอะไรซักอย่างเลย เรางง พอพูดแบบนี้ก้เริ่มขึ้นกู วันรุ่งขึ้น เราไม่กล้าลงไปข้างล่าง ไม่กินข้าวจนกว่าแม่จะกินเสร็จแล้วขึ้นมานอน เราถึงจะลงไปกิน วันถัดไปอีก แม่ขึ้นมาพร้อมกับไม้แขวนเสื้อ เรียกเราว่า อีนาง..... แล้วไล่เราลงไปล้างจาน พูดว่าเคยรู้มั้ยว่ากุเหนื่อย แล้วก้บอกว่าต่อไปนี้ค่าขนมเหลือ แล้วมีอะไรไม่ต้องมาขอ พี่เราเข้ามาบอกว่า โดนด่าเป็นชุดเลย หัวเราะใส่ เราบอไปว่าไร ปกติเรารักพี่ไม่พูดจาหยาบกับพี่แต่ครั้งนี้เราทนไม่ไหวจิงๆอะ พี่เราทั้งขี้เกียจ เล่แต่เกม แม่ไม่ว่า กับแค่เราทำกรงหมาชนแม่ด่าอย่างกับว่าอีนี่ไม่ใช่ลูก ทีพี่เราด่าแม่ว่ารำคาญแม่ไม่ว่า เราแบบ
เรากลัวแม่มากๆๆๆๆจนไม่กล้าคุยด้วย ปกติที่เราทะเลาะเราก้คิดว่าเดี๋ยวก้คืนดีกันเองแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเก่า แม่เราโกรธจัดขึ้นกู แต่สอนพี่ว่า ถ้าเราไม่ทำตั้งแต่ตอนนี้แล้วอนาคตจะเปนยังไง เรารู้สึกว่าแม่ลำเอียงไปแล้ว เราเคยถามแม่ว่าแม่รักลูกเท่ากันมั้ย แม่ตอบว่าเท่าแต่ห่วงไม่เท่า เรารู้สึกผิดที่ทำให็แม่โกธขนาดนี้ แต่ก้ไม่กล้าเพราะครั้งนี้แม่เราเอาจริง ขนาดผ้าอนามัยยังให้ไปซื้อเองแล้วเซเวนต้องข้ามถนน แม่ไม่คิดเลยหรอว่าเราจะเปนยังไง
เอาตรงๆนะกุโคตรเกลียดความลำเอียงของแม่เลยว่ะ ถ้าเปนไปได้แม่ก้ไม่ควรให้กุเกิดมานะเพราะดูแล้วแม่กุคงรักพี่กุมากกว่า ขอโทษนะที่ใช้กู