สวัสดีทุกคนคะ มีเรื่องจะมาระบาย😭
คือเรามีแฟนอยู่แล้วตอนนี้คบกันมาจะปีนึงแล้วแหละ เรารักแฟนเรามากรักแบบชนิดที่ว่ายอมได้ทุกอย่าง. เขาก็ดีนะแต่ข้อเสียก็เยอะอยู่ซึ่งเราก็รับได้ส่วนจ้อเสียบางข้ออาจจะรับไม่ได้แต่ก็ทนเพราะรักและคิดว่าถึงจะไม่ดียังไงแค่ไม่นอกใจกันก็พอ. จนมาวันหนึ่งได้รู้ว่าเค้านอกใจและจับได้ว่าเค้าไปคุยกับแฟนเก่าสองสามรอบสองสามคนแต่สุดท้ายเค้าก้อเลิกคุย เราก็คบกันปกติแค่ความเชื่อใจที่เรามีให้มันลดลงแต่ความรีกเรายังเท่าเดิม. จนมาช่วงนี้เราได้เจอกับเพื่อนสมัยประถมนู้นเค้าก็ทักมาคุยและทำดีกับเราสาระพัด คือตอนประถมอยู่คนละห้องเลยไม่ได้รู้จักแบบสนิทไม่เคยคุยกันเลยยด้วยซ้ำ พึ่งมาได้คุยกันตอนขึ้นปีหนึ่งซึ่งพอเราได้รู้จักตัวตนเค้าจริงๆเรารู้สึกว่ามันใช่เค้าดีมากดีเกือบทุกอย่างทั้งหน้าตาและนิสัย. เลยทำให้เราหวั่นไหวมาชอบเพื่อนตัวเอง ทั้งๆที่เรามีแฟนอยู่แล้ว เมื่อก่อนเราไม่เคยคิดจะนอกใจไม่เคยจะหวั่นไหวกับใครเลย เพราะรักแฟนมากแต่มาตอนี้เรากลับหวั่นไหวกับผช คนอื่น เพราะเราคิดว่าเค้าเคยทำแบบนี้เคยไม่ซื่อสัตย์กับเราก่อน ตอนนี้เรารู้สึกสับสนและไม่รู้ว่าเรายังรักแฟนเราอยู่มั้ย เค้าไม่ดีแต่เราทนมาตลอดจนมาตอนนีทำไมเราถึงความอดทนลดลง เพราะหวั่นไหว หรือเพราอารมชั่ววูบ ?  แล้วเราควรทำไงต่อไป (เพื่อนคนนี้ก็มาทำเหมือนชอบเรามาทำดีกับเราทั้งๆที่รู้ว่าเรามีแฟนแล้วแต่มันไม่เคยเรียกร้องให้เราเลิกกับแฟนเหมือนมันระบได้ที่จะแอบคุยมันอาจจะไม่จริงจังแต่เราหวั่นไหวไปแล้ว. หยุดรักครั้งนี้ต้องทำยังไงT^T)
#ด่าได้นะด่าแรงก็ได้เผื่ิทำให้เราคิดได้ แต่ทั้งหมดนี้เราจะไม่กล้าทำเลยถ้าเค้าไม่ทำกับเราก่อน หลายครั้งแล้วด้วยซึ่งเราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าเจ็บมำไมไมหยุดทำไมต้องมาทำตัวแย่ๆแบบที่เค้าทำเด้วย เราเองก้อชั่วไม่ต่างจากเค้าเลย ทีตอนแรกเจ็บมำไมต้องทนจะบอกว่ารักก็ไม่แน่ใจแล้วเพราะถ้ารักจริงทำไมตอนนี้ความอดทนน้อยลง