ตอนทำธุรกิจส่วนตัว ( 2 บริษัท) ไม่มีบัตรพวกนี้เลย เงินก้อนใหญ่ๆนิ่งๆไม่เคยมี อยู่ในเงินหมุนและสต๊อกมหาศาล พอเหลือเงินส่วนเกินออกมานิ่งๆสักไม่กี่ล้านก็เอาไปซื้อดาวน์ตึกอาคารใหม่เพิ่มสาขา แล้วก็ผ่อนให้หมดเร็วที่สุด

ตอนนี้เลิกทำทุกอย่างแล้ว เกษียญในวัยหลักสี่ เคลียร์สต็อกขายหมด เลยเหลือเงินมาฝากแบงค์เป็นก้อนใหญ่พอ หลังจากนั้นแป๊บ ธนาคารเชิญให้เปิดบัตรฯ

ของผมทิ้งไว้ในธนาคารราวๆ 10 m จึงได้บัตรมา ก้อนนี้จะเป็นก้อนที่ไม่อยากเสี่ยงมาก ที่เหลือไปเล่นหุ้นและซื้อหุ้นกู้ แต่ทรัพย์สินจริงๆส่วนใหญ่ไปจมอยู่ในอาคารพาณิชย์ต่างๆที่เคยเปิดทำกิจการ ที่ซื้อผ่อนมาเรื่อยๆ จนหมด อาคารพวกนี้ปล่อยเช่าทำรายได้หลักแสนต่อเดือนมาหลายปีแล้วดังที่เขาเรีบกกันว่า passive income กันมั่ง ถ้าใช้เงินแบบคนทั่วไปก็เหลือๆอยู่ ไม่ลำบากละ ตอนนี้พาครอบครัวเที่ยว ตปท ปีละ 2 ครั้ง ครั้งละ 2-4 สัปดาห์ ปีที่แล้วหมดไป ห้าแสนกว่า คิดว่าน่าจะคงงบไว้ราวๆนี้ ทุกปี ก็สบายพอประมาณ อย่างอื่นก๋ไม่รู้จะทำไรที่ใช้เงินมากๆยกเว้นซื่อรถทีละหลายล้าน แต่ก็ 7-8 ปีสักคัน หรือสองคัน  

คือแค่นี้ผมก็โอเคแล้วล่ะ แต่ส่วนใหญ่คนอื่นจะไม่หยุดนะ อยากรวยมากก็ต้องทำงานมาก สุดท้ายจะมีสักกี่คนในนั้นได้ใช้เงินคุ้มกับเวลาชีวิตที่เสียไป ผมมักน้อยขอพักก่อน เที่ยวก่อน ใช้ก่อน เวลาตายจะได้ไม่เสีบดายหาเงินมาเยอะแยะทำไม แต่ได้ใช้จริงไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ ว่าแล้วก็เที่ยวต่อไป ตอนนี้ก็นอนพิมพ์ตอบอยู่ที่จีน เที่ยวอาทิตย์หนึ่ง แล้วไปขึ้นเรือสำราญไปแวะตาม ปท เกาหลี ญี่ปุ่นสักสัปดาห์ถึงบินกลับ

เล่าเสียเยอะเลย นอกเรื่องบ้างแต่อารมณ์มันพาไป คงไม่เป็นไรนะ จขกท จะได้เห็นวิธีคิดหลากหลายขึ้น