**บทเรียน เรื่องเตือนใจ สำหรับผู้ที่รักหมาแมวยิ่งชีพ**
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เป็นห่วงเรื่อง "น้องตัวไหนที่เข้าผ่าตัดฉุกเฉินเมื่อคืนนะคะ"
น้องชื่อ "ตะแง้ว" เป็นลูกชายตัวใหม่ของบ้านพึ่งรับน้องมาเพราะถูกชะตาล้วนๆ ไม่กะเอามาทำพ่อพันธุ์หรือใดๆ
เรื่องมีอยู่ว่า..เราโอนจองน้องไปกับฟาร์มหนึ่งตอนต้นเดือน และตกลงกันว่าช่วงสิ้นเดือนเราต้องออกงานที่เชียงใหม่พอดี ขากลับเดี๋ยวเราขอไปรับเองเพราะผ่านจังหวัดที่น้องอยู่พอดี (ด้วยเหตุผลลึกๆจิงๆแล้วเราก้อยากเจอน้องก่อนรับมา ว่าเค้าเคมีตรงกับเรามั้ย ยังติดเจ้าของเก่ามากๆอยู่รึป่าว เพราะเจ้าของเก่าก้บอกว่าโลเลไม่อยากขายและรักน้องตัวนี้มากๆกันทั้งบ้าน...ถึงเวลานั้นถ้าดูแล้วแมวไม่ตอบสนองกับเราและดูติดเจ้าของเค้าจิงๆเราจะยอมตัดใจและให้เงินมัดจำไปฟรีๆเลยแล้วไม่เอาน้องมา ประมานนั้น...)
และก่อนน่านั้น1วันที่เรากำลังจะไปรับน้อง เจ้าของฟาร์มมาบอกเราว่า น้องเจ็บตา เนื่องจากโดนเท้าแมวเบบี๋ที่ฟาร์มที่น่าจะพยายามเล่นด้วยปีนป่ายตามตัว แต่ไปหาหมอแล้วไม่เป็นไรมาก เจ็บตาปกติ มียาหยอด1ตัว ไม่ต้องเป็นห่วง... เราก้โอเค...คงเป็นแมวตาเจ็บปกติ
วันรุ่งขึ้นเราได้เจอน้อง คงมัวแต่ตื่นเต้นมากไปหน่อย ไม่ค่อยสนใจอะไร เพราะน้องน่ารัก ดูแข็งแรงดี สังเกตุดูตาเค้าหลี่ๆจิง ลูกตาดำมีรอยจิงๆนั่นแหล่ะ แต่วินาทีนั้นก้ไม่แน่ใจว่า มันขี้ตาหรือแผลกันแน่ แต่ไม่เป็นไรถึงบ้านค่อยดู ค่อยเช็ดค่อยหยอดตาค่อยหายาที่บ้านเพิ่มบลาๆๆ...คงไม่มีอะไรน่าห่วงเพราะอย่างน้อยน้องก้ไปตรวจกับหมอมาแล้ว.....แล้วเราก้ขับรถออกมาพร้อมน้องที่นอนอยู่ในตะกร้า...
30-40นาที ผ่านไป...ระหว่างทางกลับกรุงเทพ...เรานึกขึ้นได้ว่าลืมขอสมุดวัคซีนได้ไงวะ!! เรารีบติดต่อถามเจ้าของฟาร์ม
แต่เจ้าของฟาร์มกลับพูดว่า "สมุดหาย"
เราถามต่อ "แต่น้อง6-7เดือนแล้ว วัคซีนครบแล้วใช่มั้ย"
เค้าตอบ"ยัง..ขาดการฉีดมานานแล้ว แต่เดี๋ยวเค้าไปถามประวัติกับหมอเค้าให้"
ปรากฎว่า..ขาดไปนานแล้วจิงๆ เราต้องเริ่มเข็ม1ใหม่ทั้งหมด
(วินาทีนั้น เราหัวเสียมากนะ แต่ก้อดทน ใจเย็นๆ เรารับน้องมาละ เราจะต้องดูแลเค้าแล้วต่อจากนี้ เราดูแลเองได้ ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวฉีดใหม่)...
พอถึงบ้าน ลองพาตะแง้วเข้าห้องแมวสิ้ เจอพี่ใหญ่สุดอาเตียวและตินๆ เจอพี่ๆน้องๆสิ้ เอ้อะ!!ดูไม่เครียดเลย อาจมีบางตัวที่มีขู่มีปฏิกิริยาต่อตะแง้วบ้าง แต่ก็เข้ากันได้เร็วกับพี่น้องส่วนใหญ่ดีจัง^^..... และดูตาน้องอีกที หลี่มากๆแทบปิดสนิท
(ซึ่งมันคืออาการเจ็บที่ไม่น่าเบาเลยนะ ตาถึงปิด)
แต่คืนนี้ดึกแล้ว ออกไปหาหมอก้คงไม่ทัน..งั้นพรุ่งนี้ละกัน..ค่อยรีบไป..
เช้าวันต่อมา..เราพาน้องไปหาหมอ แต่เป็นหมอแมวปกติตรวจประจำบ้านเรา เค้าทำได้แค่ส่องไฟ ย้อมสีตาดูอาการเท่านั้น..
และหันกลับมาพูดกับเราว่า
"อาการไม่น่าใช่เรื่องเล็กๆ ดูน่ากลัวอยู่เหมือนกันนะ แผลดูลึกเข้าไปข้างใน แต่หมอตอบมากกว่านี้ไม่ได้เพราะไม่ได้เซียนเรื่องลูกตา ต้องให้หมอเฉพาะทางรีบดูดีกว่า"
หลังจากที่หมอพูดจบ ก้เกิดการรวมพลหมอประชุมในห้องยืนล้อมรอบตัวตะแง้ว...โดยเราจะเจอหมอเฉพาะทางได้อีกทีคือประมาน5-6วัน
วันนั้นหมอจ่ายยาหยอดตาปฏิชีวนะมาให้ตะแง้ว3ตัว และให้ดูแลใกล้ชิด หยอดยาถี่ๆ และห้ามถอดคอล่าเด็ดขาด...
เรากลับบ้าน..มาหยอดตาให้น้อง ทุกครั้งที่หยอดน้องดูเจ็บปวดมาก ทั้งร้องทั้งพ่นน้ำลาย ทั้งอ้วก และเราต้อง...สู้ๆเว้ยย!! หยอดต่อไป..
(ทุกครั้งที่หยอดยาให้รู้สึกเจ็บปวดตาม เพราะไม่รู้ว่าจิงๆตะแง้วจะเจ็บขนาดไหน? ถึงมีแอ็คชั่นที่มากมายขนาดนี้)
พอถึงวันที่จะได้เจอหมอตา...ก้รีบไปรอ...
หมอแหวกตาดู ส่องไฟฉายนิดนึง........
หมอถาม"ทำไมถึงไม่หาหมอตั้งแต่1-2วันแรก เรื่องแบบนี้พอเข้าวันที่3ขึ้นไปอาการจะออกชัดเจน แล้วถ้าตัวที่ไม่แข็งแรงไม่สู้มันตายได้เลยนะ!!"
ทันใดนั้น..หมอรีบหันไปหาเพื่อนหมอคนอื่นอย่างรวดเร็วและน่าตกใจมากว่า ห้องผ่าตัดที่นี่พร้อมใช้สำหรับเคสนี้มั้ย!?..มีเครื่องมือ..@!#%*+]&~มั้ย??
คำตอบคือ"ไม่พร้อม"
โอเค!! คุณหมอหันมาบอกเราว่า เดี๋ยวหมอจะเขียนจม.ส่งตัวผ่าตัดฉุกเฉินให้เดี๋ยวนี้!! รีบไปตอนนี้!! เข้าไปห้องฉุกเฉินเท่านั้นแล้วไปบอกเค้าว่าหมอส่งตัวมาให้ผ่าตัดด่วนเดี๋ยวนี้!! พร้อมให้ยาหยอดขวดใหม่อีก1ขวด ระหว่างเดินทางให้หยดยานี้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราถามหมอต่อ"เหมือนจำได้ว่ารพ.เกษตรปิดรับเคสใหญ่ๆเร็ว" หมอตอบกลับมาทันควัญ"ไม่ต้องห่วงรีบไปให้เร็วที่สุด..วันนี้หมอผ่าตัดจะผ่าตัดให้ถึง4ทุ่ม!!!"
ทุกอย่างเสร็จสิ้นแยกจากหมอโดยใช้เวลาไม่ถึง10นาทีด้วยซ้ำ และออกเดินทางต่อไปยังรพ.เกษตรทันที!!!!!!!
ถึงรพ.ปุ้ปไปที่ห้องฉุกเฉินพร้อมจม.
อีคนรับเคสถามว่าก้ดูแข็งแรงกินข้าวได้อยู่นี่..ไม่ต้องฉุกเฉินหรอก..ไปลงทะเบียนให้หมอตรวจปกติก่อน..
เราเสียเวลาอีกเกือบ2ชม.เพราะคิวเยอะซึ่งก้กลัวว่าแผนกผ่าตัดใหญ่แบบนี้ปิดแน่ๆ พอเราได้เจอหมออีกคน หมอเปิดจม.ดู เราเล่าทุกอย่างให้ฟัง หมอก้...."อืมนี่หมออะไรส่งมา ตอนนี้ห้องผ่ากำลังปิด คิวเต็ม ได้อีกทีคงอาทิตย์น่า แถมก่อนผ่าต้องรอผลเลือดอีกตั้ง1ชม.ไม่มีทางได้ผ่าวันนี้แน่ๆ.....แต่รายมือหมอคนนี้คุ้นๆนะ".....
.........ขณะนั้นเวลา1ทุ่มเศษๆ..และหมอก้คุยโทสับเพียงแค่แป้ปเดียวกับใครซักคน และกลับมาพร้อมหมอเพิ่มอีก1คนท่าทีรีบเร่ง และทำอะไรกับตะแง้วซักอย่าง และหันมาบอกเราว่า โอเค!! พาน้องไปที่ห้องตรวจเลือดด่วน เจาะเลือดเสร็จให้เอาน้องขึ้นห้องผ่าตัดที่ชั้น2เลยทันที ออกจากลิฟฟ์ซ้ายมือจะเจอหมอรอรับน้องอยู่ เคสตะแง้วจะเป็นเคสพิเศษตัวสุดท้ายของวันนี้หมอจะต้องทำการผ่าตัดล่วงเวลา....และแล้วตะแง้วก้เข้าห้องผ่าตัดไป.....
แล้วก้นั่งรอน่าห้องผ่าตัด....
ระหว่างนั้น..ทางฟาร์มก้ติดต่อมาเรื่อยๆ.....
ใจความสำคัญทั้งหมดที่ได้คุยกันคือ เค้าขอโทษและรับผิดอะไรที่เค้าพลาดเช่นเรื่องตา อันนี้เค้าไม่รู้จิงๆ พาไปหาหมอ ได้คำตอบมาแค่ตาเจ็บเฉยๆกับยาหยด1หลอด ก้ทำตามหมอสั่ง เรื่องนี้เราเข้าใจ
และเรื่องไม่ฉีดวัคซีน เหตุผลคือภาระเยอะทำฟาร์มแมว40-50ตัว จ่ายไม่ไหว ฉีดครบแค่พ่อแม่พันธุ์ทุกตัว อันนี้สำหรับเรา เราว่ามันอาจไม่ถูกทั้งหมด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก้ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน
แต่ก้ยังพยายามยื่นความช่วยเหลือในหลายๆรูปแบบให้ ไม่ว่าจะขอซื้อคืน ช่วยค่ารักษาต่างๆ ถึงแม้ปากอาจจะบอกว่า ภาระค่าใช้จ่ายเยอะ ไม่สะดวกกับเรื่องการเงินเท่าไหร่ก้ตาม เราก้ขอบคุณจิงๆถ้านั่นคือความจิงใจทั้งหมดที่พยายามยื่นให้เรามา
(แต่เราก้ยืนยันตามเดิม ไม่เป็นไรลูกเรา เราดูแลเองได้ ขอบคุณมาก) เราก้คิดแบบนั้นจิงๆ
ณ.หน้าห้องผ่าตัด....
ไฟภายในตึกเริ่มปิดมืดลงเรื่อยๆ..4ทุ่มกว่าก้แล้วตะแง้วก้ยังไม่ออก มือถือ2เครื่องเหลือ1% ทันใดนั้น!! มีเบอแปลกโทเข้ามา!!!!...นั่นคือเสียงของหมอปริศนาคนนั้น!! ที่ส่งตัวตะแง้วมา และช่วยตะแง้วให้ได้ผ่าตัดในคืนนี้ "ฮัลโล๋ว..เป็นไงบ้างแล้ว ตะแง้วออกจากห้องผ่าตัดรึยางง...? หมอให้เค้าจัดยานี้ๆๆ...เค้าจัดมาให้ครบมั้ยลองอ่านน่าซองดูสิ้ มียากิน2 ยาหยอดจะเป็น4ตัวหยอดให้ได้ทุก1-2ชม.เลยนะ ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด แล้วเดี๋ยวอีก7วัน เรามาเจอกัน.." นางโทมาเช็คทุกรายละเอียดและวางสายไป และหมอผ่าตัดก้ออกมาพอดี บอกว่าผ่าเรียบร้อยแล้วแต่รอก่อนนะหมอจะ&฿%#+*^@!!#€หน่อย
สุดท้ายตะแง้วได้ออกมาช่วงตอนตีๆ(จำเวลาแน่ชัดไม่ได้)...ตะแง้วดูเหมือนเดิมดูแข็งแรงดี แต่น่าโดนไถขนไปครึ่งนึง และคำพูดหมออีกคนที่เอาตะแง้วออกมาให้คือ "ยังบอกไม่ได้นะว่าจะกลับมามองเห็นได้ปกติเหมือนเดิมมั้ย"
ต้องรอลุ้นกันต่อไป....
หลังจากนั้น..อาม๊ามันก้ต้องตั้งนาฬิกาปลุกทุกๆ2ชม.เพื่อหยดตาให้ตะแง้ว แค่เห็นตะแง้วปลอดภัยก้พอ สู้ๆนะเจ้าลูกชาย^^
ปล. ต้องขอบคุณสำหรับผู้ที่ให้ความสนใจกับลูกๆสมาชิกบ้านเราที่ถามกันเข้ามาในทุกๆช่องทางมากนะคะ และต้องขอโทษสำหรับข้อความและคอมเม้นที่ไม่ได้พิมตอบไปเมื่อคืนด้วยค่ะ เพราะเมื่อคืนพวกเรากำลังรนรานทำอะไรไม่ถูกแหล่ะ 5555555
ปลล. ต้องขอบคุณพี่หมอปริศนาคนนั้น และคุณหมอคนอื่นอีก6-7คนมากๆด้วยนะคะ ที่ช่วยผ่าตัดให้ตะแง้วจนดึกดื่น
บทสรุปเรื่องนี้...ควรดูแลแมวเด็กอย่างใกล้ชิดและรอบคอบ หรือควรจะแยกระหว่างแมววัยเด็กและวัยกำลังซน อย่าละเลยอาการเจ็บป่วยหรือไว้ใจอะไรที่เรายังไม่แน่ใจดี เพราะหมาแมวก้มีชีวิตความรู้สึกเหมือนๆกับเรา
สุดท้ายๆ ถึงฟาร์ม..
ขอบคุณที่มีลูกชายที่อึด ถึก แข็งแรง และสู้ฟัดได้ขนาดนี้
ขอให้ต่อจากนี้ตรวจโรคก้อย่าเจอโรคร้ายๆอะไรเลยเพี้ยงง!!
จะอัพเดทอาการน้องเรื่อยๆในเพจนะคะ munch-maew
https://www.facebook.com/munchmaew/
**บทเรียน เรื่องเตือนใจ สำหรับผู้ที่รักหมาแมวยิ่งชีพ**
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่เป็นห่วงเรื่อง "น้องตัวไหนที่เข้าผ่าตัดฉุกเฉินเมื่อคืนนะคะ"
น้องชื่อ "ตะแง้ว" เป็นลูกชายตัวใหม่ของบ้านพึ่งรับน้องมาเพราะถูกชะตาล้วนๆ ไม่กะเอามาทำพ่อพันธุ์หรือใดๆ
เรื่องมีอยู่ว่า..เราโอนจองน้องไปกับฟาร์มหนึ่งตอนต้นเดือน และตกลงกันว่าช่วงสิ้นเดือนเราต้องออกงานที่เชียงใหม่พอดี ขากลับเดี๋ยวเราขอไปรับเองเพราะผ่านจังหวัดที่น้องอยู่พอดี (ด้วยเหตุผลลึกๆจิงๆแล้วเราก้อยากเจอน้องก่อนรับมา ว่าเค้าเคมีตรงกับเรามั้ย ยังติดเจ้าของเก่ามากๆอยู่รึป่าว เพราะเจ้าของเก่าก้บอกว่าโลเลไม่อยากขายและรักน้องตัวนี้มากๆกันทั้งบ้าน...ถึงเวลานั้นถ้าดูแล้วแมวไม่ตอบสนองกับเราและดูติดเจ้าของเค้าจิงๆเราจะยอมตัดใจและให้เงินมัดจำไปฟรีๆเลยแล้วไม่เอาน้องมา ประมานนั้น...)
และก่อนน่านั้น1วันที่เรากำลังจะไปรับน้อง เจ้าของฟาร์มมาบอกเราว่า น้องเจ็บตา เนื่องจากโดนเท้าแมวเบบี๋ที่ฟาร์มที่น่าจะพยายามเล่นด้วยปีนป่ายตามตัว แต่ไปหาหมอแล้วไม่เป็นไรมาก เจ็บตาปกติ มียาหยอด1ตัว ไม่ต้องเป็นห่วง... เราก้โอเค...คงเป็นแมวตาเจ็บปกติ
วันรุ่งขึ้นเราได้เจอน้อง คงมัวแต่ตื่นเต้นมากไปหน่อย ไม่ค่อยสนใจอะไร เพราะน้องน่ารัก ดูแข็งแรงดี สังเกตุดูตาเค้าหลี่ๆจิง ลูกตาดำมีรอยจิงๆนั่นแหล่ะ แต่วินาทีนั้นก้ไม่แน่ใจว่า มันขี้ตาหรือแผลกันแน่ แต่ไม่เป็นไรถึงบ้านค่อยดู ค่อยเช็ดค่อยหยอดตาค่อยหายาที่บ้านเพิ่มบลาๆๆ...คงไม่มีอะไรน่าห่วงเพราะอย่างน้อยน้องก้ไปตรวจกับหมอมาแล้ว.....แล้วเราก้ขับรถออกมาพร้อมน้องที่นอนอยู่ในตะกร้า...
30-40นาที ผ่านไป...ระหว่างทางกลับกรุงเทพ...เรานึกขึ้นได้ว่าลืมขอสมุดวัคซีนได้ไงวะ!! เรารีบติดต่อถามเจ้าของฟาร์ม
แต่เจ้าของฟาร์มกลับพูดว่า "สมุดหาย"
เราถามต่อ "แต่น้อง6-7เดือนแล้ว วัคซีนครบแล้วใช่มั้ย"
เค้าตอบ"ยัง..ขาดการฉีดมานานแล้ว แต่เดี๋ยวเค้าไปถามประวัติกับหมอเค้าให้"
ปรากฎว่า..ขาดไปนานแล้วจิงๆ เราต้องเริ่มเข็ม1ใหม่ทั้งหมด
(วินาทีนั้น เราหัวเสียมากนะ แต่ก้อดทน ใจเย็นๆ เรารับน้องมาละ เราจะต้องดูแลเค้าแล้วต่อจากนี้ เราดูแลเองได้ ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวฉีดใหม่)...
พอถึงบ้าน ลองพาตะแง้วเข้าห้องแมวสิ้ เจอพี่ใหญ่สุดอาเตียวและตินๆ เจอพี่ๆน้องๆสิ้ เอ้อะ!!ดูไม่เครียดเลย อาจมีบางตัวที่มีขู่มีปฏิกิริยาต่อตะแง้วบ้าง แต่ก็เข้ากันได้เร็วกับพี่น้องส่วนใหญ่ดีจัง^^..... และดูตาน้องอีกที หลี่มากๆแทบปิดสนิท
(ซึ่งมันคืออาการเจ็บที่ไม่น่าเบาเลยนะ ตาถึงปิด)
แต่คืนนี้ดึกแล้ว ออกไปหาหมอก้คงไม่ทัน..งั้นพรุ่งนี้ละกัน..ค่อยรีบไป..
เช้าวันต่อมา..เราพาน้องไปหาหมอ แต่เป็นหมอแมวปกติตรวจประจำบ้านเรา เค้าทำได้แค่ส่องไฟ ย้อมสีตาดูอาการเท่านั้น..
และหันกลับมาพูดกับเราว่า
"อาการไม่น่าใช่เรื่องเล็กๆ ดูน่ากลัวอยู่เหมือนกันนะ แผลดูลึกเข้าไปข้างใน แต่หมอตอบมากกว่านี้ไม่ได้เพราะไม่ได้เซียนเรื่องลูกตา ต้องให้หมอเฉพาะทางรีบดูดีกว่า"
หลังจากที่หมอพูดจบ ก้เกิดการรวมพลหมอประชุมในห้องยืนล้อมรอบตัวตะแง้ว...โดยเราจะเจอหมอเฉพาะทางได้อีกทีคือประมาน5-6วัน
วันนั้นหมอจ่ายยาหยอดตาปฏิชีวนะมาให้ตะแง้ว3ตัว และให้ดูแลใกล้ชิด หยอดยาถี่ๆ และห้ามถอดคอล่าเด็ดขาด...
เรากลับบ้าน..มาหยอดตาให้น้อง ทุกครั้งที่หยอดน้องดูเจ็บปวดมาก ทั้งร้องทั้งพ่นน้ำลาย ทั้งอ้วก และเราต้อง...สู้ๆเว้ยย!! หยอดต่อไป..
(ทุกครั้งที่หยอดยาให้รู้สึกเจ็บปวดตาม เพราะไม่รู้ว่าจิงๆตะแง้วจะเจ็บขนาดไหน? ถึงมีแอ็คชั่นที่มากมายขนาดนี้)
พอถึงวันที่จะได้เจอหมอตา...ก้รีบไปรอ...
หมอแหวกตาดู ส่องไฟฉายนิดนึง........
หมอถาม"ทำไมถึงไม่หาหมอตั้งแต่1-2วันแรก เรื่องแบบนี้พอเข้าวันที่3ขึ้นไปอาการจะออกชัดเจน แล้วถ้าตัวที่ไม่แข็งแรงไม่สู้มันตายได้เลยนะ!!"
ทันใดนั้น..หมอรีบหันไปหาเพื่อนหมอคนอื่นอย่างรวดเร็วและน่าตกใจมากว่า ห้องผ่าตัดที่นี่พร้อมใช้สำหรับเคสนี้มั้ย!?..มีเครื่องมือ..@!#%*+]&~มั้ย??
คำตอบคือ"ไม่พร้อม"
โอเค!! คุณหมอหันมาบอกเราว่า เดี๋ยวหมอจะเขียนจม.ส่งตัวผ่าตัดฉุกเฉินให้เดี๋ยวนี้!! รีบไปตอนนี้!! เข้าไปห้องฉุกเฉินเท่านั้นแล้วไปบอกเค้าว่าหมอส่งตัวมาให้ผ่าตัดด่วนเดี๋ยวนี้!! พร้อมให้ยาหยอดขวดใหม่อีก1ขวด ระหว่างเดินทางให้หยดยานี้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราถามหมอต่อ"เหมือนจำได้ว่ารพ.เกษตรปิดรับเคสใหญ่ๆเร็ว" หมอตอบกลับมาทันควัญ"ไม่ต้องห่วงรีบไปให้เร็วที่สุด..วันนี้หมอผ่าตัดจะผ่าตัดให้ถึง4ทุ่ม!!!"
ทุกอย่างเสร็จสิ้นแยกจากหมอโดยใช้เวลาไม่ถึง10นาทีด้วยซ้ำ และออกเดินทางต่อไปยังรพ.เกษตรทันที!!!!!!!
ถึงรพ.ปุ้ปไปที่ห้องฉุกเฉินพร้อมจม.
อีคนรับเคสถามว่าก้ดูแข็งแรงกินข้าวได้อยู่นี่..ไม่ต้องฉุกเฉินหรอก..ไปลงทะเบียนให้หมอตรวจปกติก่อน..
เราเสียเวลาอีกเกือบ2ชม.เพราะคิวเยอะซึ่งก้กลัวว่าแผนกผ่าตัดใหญ่แบบนี้ปิดแน่ๆ พอเราได้เจอหมออีกคน หมอเปิดจม.ดู เราเล่าทุกอย่างให้ฟัง หมอก้...."อืมนี่หมออะไรส่งมา ตอนนี้ห้องผ่ากำลังปิด คิวเต็ม ได้อีกทีคงอาทิตย์น่า แถมก่อนผ่าต้องรอผลเลือดอีกตั้ง1ชม.ไม่มีทางได้ผ่าวันนี้แน่ๆ.....แต่รายมือหมอคนนี้คุ้นๆนะ".....
.........ขณะนั้นเวลา1ทุ่มเศษๆ..และหมอก้คุยโทสับเพียงแค่แป้ปเดียวกับใครซักคน และกลับมาพร้อมหมอเพิ่มอีก1คนท่าทีรีบเร่ง และทำอะไรกับตะแง้วซักอย่าง และหันมาบอกเราว่า โอเค!! พาน้องไปที่ห้องตรวจเลือดด่วน เจาะเลือดเสร็จให้เอาน้องขึ้นห้องผ่าตัดที่ชั้น2เลยทันที ออกจากลิฟฟ์ซ้ายมือจะเจอหมอรอรับน้องอยู่ เคสตะแง้วจะเป็นเคสพิเศษตัวสุดท้ายของวันนี้หมอจะต้องทำการผ่าตัดล่วงเวลา....และแล้วตะแง้วก้เข้าห้องผ่าตัดไป.....
แล้วก้นั่งรอน่าห้องผ่าตัด....
ระหว่างนั้น..ทางฟาร์มก้ติดต่อมาเรื่อยๆ.....
ใจความสำคัญทั้งหมดที่ได้คุยกันคือ เค้าขอโทษและรับผิดอะไรที่เค้าพลาดเช่นเรื่องตา อันนี้เค้าไม่รู้จิงๆ พาไปหาหมอ ได้คำตอบมาแค่ตาเจ็บเฉยๆกับยาหยด1หลอด ก้ทำตามหมอสั่ง เรื่องนี้เราเข้าใจ
และเรื่องไม่ฉีดวัคซีน เหตุผลคือภาระเยอะทำฟาร์มแมว40-50ตัว จ่ายไม่ไหว ฉีดครบแค่พ่อแม่พันธุ์ทุกตัว อันนี้สำหรับเรา เราว่ามันอาจไม่ถูกทั้งหมด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก้ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน
แต่ก้ยังพยายามยื่นความช่วยเหลือในหลายๆรูปแบบให้ ไม่ว่าจะขอซื้อคืน ช่วยค่ารักษาต่างๆ ถึงแม้ปากอาจจะบอกว่า ภาระค่าใช้จ่ายเยอะ ไม่สะดวกกับเรื่องการเงินเท่าไหร่ก้ตาม เราก้ขอบคุณจิงๆถ้านั่นคือความจิงใจทั้งหมดที่พยายามยื่นให้เรามา
(แต่เราก้ยืนยันตามเดิม ไม่เป็นไรลูกเรา เราดูแลเองได้ ขอบคุณมาก) เราก้คิดแบบนั้นจิงๆ
ณ.หน้าห้องผ่าตัด....
ไฟภายในตึกเริ่มปิดมืดลงเรื่อยๆ..4ทุ่มกว่าก้แล้วตะแง้วก้ยังไม่ออก มือถือ2เครื่องเหลือ1% ทันใดนั้น!! มีเบอแปลกโทเข้ามา!!!!...นั่นคือเสียงของหมอปริศนาคนนั้น!! ที่ส่งตัวตะแง้วมา และช่วยตะแง้วให้ได้ผ่าตัดในคืนนี้ "ฮัลโล๋ว..เป็นไงบ้างแล้ว ตะแง้วออกจากห้องผ่าตัดรึยางง...? หมอให้เค้าจัดยานี้ๆๆ...เค้าจัดมาให้ครบมั้ยลองอ่านน่าซองดูสิ้ มียากิน2 ยาหยอดจะเป็น4ตัวหยอดให้ได้ทุก1-2ชม.เลยนะ ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด แล้วเดี๋ยวอีก7วัน เรามาเจอกัน.." นางโทมาเช็คทุกรายละเอียดและวางสายไป และหมอผ่าตัดก้ออกมาพอดี บอกว่าผ่าเรียบร้อยแล้วแต่รอก่อนนะหมอจะ&฿%#+*^@!!#€หน่อย
สุดท้ายตะแง้วได้ออกมาช่วงตอนตีๆ(จำเวลาแน่ชัดไม่ได้)...ตะแง้วดูเหมือนเดิมดูแข็งแรงดี แต่น่าโดนไถขนไปครึ่งนึง และคำพูดหมออีกคนที่เอาตะแง้วออกมาให้คือ "ยังบอกไม่ได้นะว่าจะกลับมามองเห็นได้ปกติเหมือนเดิมมั้ย"
ต้องรอลุ้นกันต่อไป....
หลังจากนั้น..อาม๊ามันก้ต้องตั้งนาฬิกาปลุกทุกๆ2ชม.เพื่อหยดตาให้ตะแง้ว แค่เห็นตะแง้วปลอดภัยก้พอ สู้ๆนะเจ้าลูกชาย^^
ปล. ต้องขอบคุณสำหรับผู้ที่ให้ความสนใจกับลูกๆสมาชิกบ้านเราที่ถามกันเข้ามาในทุกๆช่องทางมากนะคะ และต้องขอโทษสำหรับข้อความและคอมเม้นที่ไม่ได้พิมตอบไปเมื่อคืนด้วยค่ะ เพราะเมื่อคืนพวกเรากำลังรนรานทำอะไรไม่ถูกแหล่ะ 5555555
ปลล. ต้องขอบคุณพี่หมอปริศนาคนนั้น และคุณหมอคนอื่นอีก6-7คนมากๆด้วยนะคะ ที่ช่วยผ่าตัดให้ตะแง้วจนดึกดื่น
บทสรุปเรื่องนี้...ควรดูแลแมวเด็กอย่างใกล้ชิดและรอบคอบ หรือควรจะแยกระหว่างแมววัยเด็กและวัยกำลังซน อย่าละเลยอาการเจ็บป่วยหรือไว้ใจอะไรที่เรายังไม่แน่ใจดี เพราะหมาแมวก้มีชีวิตความรู้สึกเหมือนๆกับเรา
สุดท้ายๆ ถึงฟาร์ม..
ขอบคุณที่มีลูกชายที่อึด ถึก แข็งแรง และสู้ฟัดได้ขนาดนี้
ขอให้ต่อจากนี้ตรวจโรคก้อย่าเจอโรคร้ายๆอะไรเลยเพี้ยงง!!
จะอัพเดทอาการน้องเรื่อยๆในเพจนะคะ munch-maew
https://www.facebook.com/munchmaew/