เรื่องมีนมีอยู่ว่า เรามีปัญหากับในเพื่อนกลุ่ม เราไม่ไหวแล้วจริงๆกับปัญหานั้นๆ เลยออกจากกลุ่มมาเล่นกับเพื่อนใหม่
ซึ่งเพื่อนใหม่ของเรา ก็มีปัญหาเหมือนกับเราเลย ออกจากกลุ่มเพื่อนเหมือนกัน ก่อนหน้าเราอีก และเพื่อนใหม่จะเข้าใจความรู้สึกเรามากๆเลย
เรามีความสุขกับเพื่อนใหม่มาก รักกันดีทุกอย่าง แต่ปัญหามันมีอยู่ว่าเพื่อนกลุ่มเก่าของเราจะไม่ชอบเพื่อนใหม่เราและคงจะโกธรเกลียดเราด้วย
เราไม่รู้ว่าเพื่อนเก่าไปพูดว่าเรายังไงบ้างกับคนอื่น เพราะสายตาเพื่อนที่มองเรามันเปลี่ยนไปมากๆ แต่เพื่อนส่วนน้อยนะที่มาถามว่าเราเป็นอะไรกับกลุ่มเก่า แต่ส่วนมากเราจะไม่พูดถึงเลย ส่วนเพื่อนกลุ่มเก่าของเพื่อนใหม่เราก็ดูเหมือนจะเกลียดเราไปด้วยเลย เราไม่มีความสุขเวลาไปเรียนเลย ไม่อยากเจอหน้าเพื่อนๆ
เพื่อนมองเราแปลกๆ เหมือนกับว่าเราเข้ากับสังคมไม่ได้ ทั้งๆที่จริงแล้วเราเป็นคนเพื่อนเยอะ ร่าเริง แต่ด้วยบุคลิกเราเป็นคนหน้านิ่ง
แต่ดันเจอเพื่อนไม่ดี ไท่ตรงนิสัย เราเลยรับไม่ได้
เหนื่อยใจมากๆเลย ไม่สบายใจ ทำอะไรก็คอดถึงแต่เรื่องพวกนี้ตลอดเลย เหนื่อยใจ เรียนไม่รู้เรื่องเลย ไม่อยากทำอะไรสักอย่างเลย

มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง เราก็อยากที่จะเป็นคนที่ไม่แคร์อะไรนะ แต่เราทำไม่ได้จริงๆ
พอเห็นสายตาที่เพื่อนๆมองเราแล้ว เราจะร้องไห้