สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเนอะ เป็นเรื่องเมื่อ1ปีกว่าๆแล้ว คือว่าเราแอบชอบรุ่นน้องคนนึงเป็นรุ่นน้องเราหนึ่งปี เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน ตอนเข้าแถวหน้าเสาธงจะมองเห็นกันได้เพราะเราจะมองๆน้องเค้าตลอด ยืดคอบ้าง พยายามยืนตรงที่มองเห็นน้องเค้าบ้างอะไรบ้าง น้องเขาตัวสูง ขาว หล่อ ดูดีเลยอ่ะ ฉลาดด้วย เป็นคนที่แบบเงียบมากกกกกก แต่เราตัวเตี้ย(น้องน่าจะสูงประมาณ165-167 เราสูง158 ห่างกันตั้งเกือบ10เซนแน่ะ)
ตอนที่เจอกันครั้งแรกก็ไม่น่าจะปลื้มใจเท่าไหร่ ตอนนั้นเราไปห้องสมุด(ห้องสมุดที่โรงเรียนจะแบ่งเป็น3ห้อง จะมีข้างหน้า ข้างใน และข้างนอก) เราเจอน้องกำลังวิ่งไล่แปะกับเพื่อนอยู่ข้างนอกและน้องก็มาหลบตรงเสาห้องที่3 คือมันก็ใกล้อยู่นะ ครั้งแรกที่เจอก็ไม่ได้ชอบหรอก คิดว่าจะเป็นคนที่เฮฮา เม้าท์มอยซอย9ไรงี้ แต่พอนางไม่เล่นนางจะเงียบเว่อร์ คือที่บอกว่าไม่ได้ปลื้มใจเท่าก็ตรงที่ว่าตอนเราจะเอาหนังสือไปเก็บนางเดินชนเราแล้วไม่ขอโทษเว่ยย(หรือไม่ได้ยินเอง? ตอนนี้ยังสงสัยอยู่) ชนแล้วก็เดินไปเลย ในใจคิดว่าแบบ เห้ยถึงจะเป็นพี่ปีเดียวก็เถอะ ชนแล้วขอโทษหน่อยก็ดีมั้ยแก แล้วก็ชั่งมันไป พอถึงโต๊ะเท่านั้นแหละ..! คุณเพื่อนๆก็แซวกันเลยจ้าาา A:เห้ยยย เด็กหล่อเนาะว่ามะ
B:หล่อดิ สูง ขาว คือดีอ่ะ><
C:พวกแกอย่าไปแย่งของเพื่อนดิ ไม่เอามันไม่ดีๆ
เรา:อะไร เด็กไหน แย่งของใคร?
C:ก็เด็กที่พึ่งเดินชนแกอ่ะ ตอนมองนี่ล่องลอยเลยนะ
เรา:ล่องลอยบ้าอะไร เดินชนแล้วยังไม่ขอโทษเลย
A:เอ้าเขินๆ เขินเข้าไป
เรา:เขินบ้าไร ไม่ได้ชอบซะหน่อย
B:ชอบแน่ๆ อาการนี้ชอบชัวร์ๆ
และตลอดทางที่เดินออกจากห้องสมุดเพื่อนเราก็แซวอยู่ทั้งบ่ายจนกลับบ้าน- -
นานๆผ่านไป....~ น่าจะประมาณ2-3อาทิตย์นี่แหละ เราเริ่มไม่แน่ใจว่าชอบน้องหรือเปล่า ชอบเองหรือเพื่อนแซว พอเจอหน้าเราก็ยิ้มแบบไม่รู้ตัว แต่น้องเขาเดินไปเหมือนเห็นเราเป็นธาตุอากาศ(ร้องไห้หนักมากㅠㅠ) จนวันนึงเราได้ยินเสียงน้อง ได้ยินเสียงนางแล้วเว่ยแกกก>< นึกว่าจะเสียงเหมือนเด็กกำลังหนุ่มทั่วๆไปแต่ไม่เลย....คือนางเสียงใหญ่มากกกกก เสียงใหญ่จนแทบจะไม่ได้ยิน ตอนนั้นเรากำลังสั่งก๋วยเตี๋ยวแล้วน้องมายืนต่อหลัง เราได้ยินน้องสั่งอยู่แต่ฟังไรู้เรื่องหรอกนะ(ป้าฟังออกได้ไงก็ไม่รู้○□○) เรายืนอยู่นานจนเพื่อนมันแซว(เบื่อที่เพื่อนแซวนี่แหละ- -)
B:จะกินก๋วยเตี๋ยวตรงนั้นหรอ หรือรอใคร?
เรา:ก็ไปสิๆ รอจ่ายตังอยู่เหอะ
C:จ่ายตังไม่ต้องรอป้ะ?
A:พอแล้วๆ เด็กเขินแล้วมั้ง (แล้วนางทั้งสามก็หัวเรากัน- -)
เราหันไปมองน้อง คือน้องมันเขินหรือรำคาญก็ไม่รู้ เดินผ่านเราแบบลมเย็นๆพัดเข้าตัวเลย(ตัวห๊อมหอม~//ไม่ใช่ละแก- -) แล้วตอนพักเที่ยงถ้าเจอน้องเพื่อนเราจะพยายามหาโต๊ะนั่งที่ใกล้กลุ่มน้องมากที่สุด(กลุ่มน้องมี7คน) บางครั้งเราก็คิดว่าเพื่อนมันชอบหรือเราชอบก็ไม่รู้ แต่ดูจากสถานการณ์แล้วคิดว่าเพื่อนมันจะทำให้เราชอบน้องให้ได้(ลงทุนมากค่ะคุณเพื่อน)
ได้ยินเสียงแล้วก็อะไรต่อนะ...ก็แชทน่ะสิ!
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราไปเรียนคอมแต่แอบเล่นเฟซบุ๊ค(อาจารย์ยังไม่เข้า) และเราก็ไปเจอเฟซของน้อง!! เราคิดอยู่นานสองนานว่าจะแอดไปดีหรือเปล่า ถ้าแอดแล้วน้องไม่รับล่ะ? แต่ถ้ารับล่ะ? และแล้วก็.....
A:เห้ยแกทำไรอยู่!!(นางทำให้เราตกใจมือก็เลยลั่นกดแอดเพื่อนไปเลย.....)
เรา:ทำงานไง ทำงานๆ
A:ทำงานบ้าไร งานส่องหรอจ้ะ
เรา:เออ งานส่องนี่แหละ
A:เฟซใครอ่ะ หน้าคุ้นๆนะ
เรา:รุ่นน้องมั้ง
A:เออใช่! นึกออกละๆ แกๆๆๆ มันเจอเฟซน้องแล้วเว่ย ตอนนี้มันแอดแล้วด้วยยยย(เราสี่คนนั่งใกล้กัน)
B:ไหนๆๆๆ ไหนบอกว่าไม่ชอบๆไง แล้วนี่อะไรห้ะ แอบมาส่องเฟซอยู่ได้
เรา:บ้า พึ่งเจอเหอะ ยังไม่ได้ส่องด้วย
C:ก็ส่องดิ อยากรู้ชื่อละเนี่ย
เรา:เออใช่ จะเป็นเดือนละยังไม่รู้ชื่อเลย
A:นี่ละนะคนที่บอกว่าไม่ได้ชอบ
เรา:ตอนนี้คงชอบแล้วมั้ง-//-
ABC:แน่ะๆๆ
เรา:จะส่องก็รีบส่องดิ เดี๋ยวอาจารย์มาจะอดส่อง
และเราก็ส่องไปจนเจอชื่อน้อง>< เราจะสมมติว่าน้องชื่อDละกันเค้าล้อเล่น พอเราเจอชื่อน้องทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับน้องเราก็เริ่มรู้ รู้ว่าพ่อแม่ทำงานอะไร ชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน มีพี่ชายหนึ่งคน เป็นลูกคนที่2 คือพี่ของน้องตอนนั้นเป็นรุ่นพี่ม.6 เราเคยรู้จักกับพี่เค้านะ แต่เราไม่เอะใจเรื่องนามสกุลว่าเหมือนกันเลย จริงๆก็จำไม่ได้แหละ55555 เย็นวันนั้นประมาณสองทุ่มกว่าๆ เราเปิดเฟซดูแลืวถึงกับอึ้ง!! คือน้องมันรับแอดเราแล้วเว่ยยย>< รับตอนห้าโมงกว่าๆ ตอนนั้นรู้สึกหัวใจพองโต คิดอีกว่าจะทักไปดีมั้ย กลัวว่าจะไม่ตอบมาก เพราะอย่างที่บอกไป น้องมันเป็นคนเงียบมากๆ(ป่าช้ายอมแพ้) เท่าที่ดูๆแล้วถ้าอยู่กับเพื่อนจะเป็นคนที่พูดน้อยที่สุดอ่ะ ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แต่กับคนที่ไม่รู้จักจะทำเป็นอยู่หน้าเดียวคือหน้านี้--> • • พอเพื่อนเรารู้ว่าน้องรับเพื่อเราแล้ว พวกนางก็จัดการทักแชทน้องไปเลยจ้าาาา ประโยคแรกที่ทักไปคือ "น้องDเล่นเฟซนี้หรือเปล่า" ทักไปตั้งแต่คาบ2มั้ง ตอนเที่ยงมาดูก็ยังไม่อ่าน จนมาถึงตอนห้าโมงเย็นกว่าๆน้องมันก็ตอบมาสั้นๆว่า "เล่น"
คือเราจะกรี๊ดบ้านแตกแต่ทำไม่ได้ㅠㅇㅠเราก็หาเรื่องชวนน้องคุยไป แต่นานๆทีน้องมันจะตอบ แบบว่าเว้นประมาณ5นาที ชั่วโมงนึง หรือข้ามคืนก็มี เราก็คุยกันไปประมาณ3-4เดือนได้ เรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะโอเค เราทักไปอยู่ฝ่ายเดียว แต่มีช่วงนึงคุยกันสนุกมาก คุยกันเรื่องเกมที่น้องเล่นซึ่งเราก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ เราคิดว่าพอละ หยุดละ ไม่เอาละ คุยแบบนี้มันไม่ใช่อ่ะ เลิกๆๆๆ แต่แล้ว.....เราก็มาคุยกับน้องโดยไม่พึ่งแอป!!! คือเราใจกล้าหน้าด้านขนาดไหนอ่ะคิดดู๊ เจอหน้าก็ยิ้มให้กันบ้าง ทักกันบ้าง เพื่อนเราก็แซวตลอดๆ มีเพื่อนในห้องเคยถามว่าเรากะน้องคบกันหรอ เราก็เขินสิครับแหม่ ถามตรงไปป้ะล้าาา เราตอบไปว่า "บ้าหรอ คบกันได้ไง ใครบอก" เพื่อนคนนั้นก็บอกว่า "ป่าวๆ แค่เหมือนว่าคบอ่ะ" เราถามเพื่อนคนนั้นว่าเหมือนตรงไหนนางก็ไม่ยอมบอก- - ไม่นานเราก็เลิกคุยกับน้องเพราะตอนนั้นจะสอบเลื่อนชั้น เราอ่านหนังสือ(แหมดูเป็นเด็กเรียนขึ้นมาทันที) พอสอบเสร็จเราก็ไม่ได้คุยกัยอีกเลย.... เปิดเทอมมาเราได้เลื่อนชั้นใหม่แต่ได้อยู่ห้องเดิม>< น้องก็กลับไปเป็นคนเงียบเหมือนป่าช้าคนเดิม- - น้องดูดีขึ้นมากกกก สูง ขาว หล่อ เสียงใหญ่ บลาๆๆๆ เราก็ชอบยิ่งกว่าเดิมสิครับ!! พยายามจะทักแชทน้องไปอีกแต่มันไม่กล้า ทำไมเขินก็ไม่รู้ เพื่อนเรามันแซวเราหนักขึ้นกว่าเดิมอีก คราวนี้มันบอกว่าจะให้คบกันเลย แต่เราก็ไม่นะ ขัดขืนเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมากขึ้น จนวันนึงเราก็ทักแชทน้องไปอีก(เว้นห่างไว้ตั้งเกือบ4เดือน- -) น้องก็ตอบกลับมานะ เป็นกันเองมากขึ้น ในใจเราคิดว่าน้องต้องชอบเราบ้างแหละน้าาา(หลงตัวเองสุดๆ) มีครั้งนึงที่น้องเคยลั่นสติ้กเกอร์รูปหัวใจมาให้(ถาม-->เล่นในคอมลั่นได้ไหม) คือเราถามน้องว่า"มือลั่นหรอ5555" น้องก็ตอบว่า"ลั่นคับ 5555" เราก็ส่งไปอีกว่า"ให้มโนซักนิดก็ไม่ได้55555" และคำตอบที่ได้มาคือ..."แล้วแต่จะคิดคับ555" เราก็งง เห้ยยแล้วแต่จะคิดนี่คือไร มโนได้ใช่ป้ะ เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ในใจเราก็คิดว่าถ้าไม่ได้ชอบจะเสียเวลามาคุยทำไมกัน และเราก็เลิกคุยกันอีกทีเพราะเราไปแข่งศิลปะหัตถกรรม(ไปซ้อมและไม่ว่าง) จนวันวาเลนไทน์เราเอาดอกไม้มาให้น้อง น้องกำลังเล่นบอลอยู่ คนนี่เต็มสนาม(คนเล่นนะไม่มีคนดู) คือเราเขินมากกก เพื่อนเราบอกว่าจะไปเป็นเพื่อนแต่มาได้ครึ่งทางนางก็เดินกลับ(อ้าววว- -) เราก็เลยต้องเดินไปคนเดียวอีกครึ่งทาง ตอนเอาดอกไม้ไปให้น้องเราเรียกนางหลายครั้งมากแต่นางยังเมามันกับการเล่นจนเพื่อนนางต้องเรียกให้ เราบอกน้องว่า"อ่ะ พี่ให้ เก็บดีๆนะระวังเหี่ยว" น้องก็บอกว่าว่า"ขอบคุณครับ"แล้วก็ยิ้มมุมปาก(หรือเปล่า) พอตอนเย็นกลับมาทักแชทน้องอีกทีนึง(นี่งงตัวเอง จะทักๆหยุดๆทำไม เว้นทีเป็นสามสี่เดือน= =) เราถามว่าดอกไม้ที่ให้ไปได้เอากลับบ้านหรือเปล่า น้องบอกว่าเอากลับบ้านใส่แจกันไว้แล้ว คือเราเขินมาก มโนเข้าตัวเองเต็มที่ เราคุยกันมาเรื่อยๆ จนจะปิดเทอม1 วันกีฬาสี เราไปเล่นบาสใกล้ๆกับสนามบอล น้องก็เล่นไป เราก็เล่นไป เพื่อนเรามันแซวหนักมาก มันตะโกนข้ามสนามกันเลยทีเดียว(น่ากลัว-○-)
C:น้องD!! พี่Fชอบ!!! น้องDชอบพี่Fบ้างไหม!!!(เราแทนตัวเองว่าFนะ) ทั้งสองสนามอึ้ง โดยเฉพาะเรา อึ้งที่สุดในสามโลก=0= แต่น้องก็ไม่อะไรนะ สตั้นกัน10วิทั้งสนามแล้วก็เล่นกันต่อ Aบอกเราว่าน้องยิ้มด้วย ได้ยินเสียงหัวเราะด้วย ตอนนั้นเราอายสุดๆ อายแทบจะมุดดินหนี ตั้งแต่ตอนนั้นมาเราก็ไม่ได้ไปเล่นบาสเกือบอาทิตย์เลย เราหยอดมุขใส่น้องในแชทไปเป็นชุด นางตอบว่ามาเป็นชุด5555 คือเราก็เขินนะแต่มันก็แค่นี้แหละ เพราะอีกไม่นานน้องก็อ่านและไม่ตอบเราเลยตั้งแต่เกือบปิดเทอม1จนจะเปิดเทอม2แล้วก็ยังไม่ตอบ จนตอนนี้เราตัดใจจากน้องเขาได้แล้ว(มั้ง) เปิดเทอมใหม่เราว่าเราจะตัดใจได้แล้ว
พี่ขอบคุณสำหรับ1ปีกว่าๆที่ทำให้พี่มีความสุขนะ
แอบชอบรุ่นน้องที่โรงเรียน แต่แล้วก็นกหนักมาก
ตอนที่เจอกันครั้งแรกก็ไม่น่าจะปลื้มใจเท่าไหร่ ตอนนั้นเราไปห้องสมุด(ห้องสมุดที่โรงเรียนจะแบ่งเป็น3ห้อง จะมีข้างหน้า ข้างใน และข้างนอก) เราเจอน้องกำลังวิ่งไล่แปะกับเพื่อนอยู่ข้างนอกและน้องก็มาหลบตรงเสาห้องที่3 คือมันก็ใกล้อยู่นะ ครั้งแรกที่เจอก็ไม่ได้ชอบหรอก คิดว่าจะเป็นคนที่เฮฮา เม้าท์มอยซอย9ไรงี้ แต่พอนางไม่เล่นนางจะเงียบเว่อร์ คือที่บอกว่าไม่ได้ปลื้มใจเท่าก็ตรงที่ว่าตอนเราจะเอาหนังสือไปเก็บนางเดินชนเราแล้วไม่ขอโทษเว่ยย(หรือไม่ได้ยินเอง? ตอนนี้ยังสงสัยอยู่) ชนแล้วก็เดินไปเลย ในใจคิดว่าแบบ เห้ยถึงจะเป็นพี่ปีเดียวก็เถอะ ชนแล้วขอโทษหน่อยก็ดีมั้ยแก แล้วก็ชั่งมันไป พอถึงโต๊ะเท่านั้นแหละ..! คุณเพื่อนๆก็แซวกันเลยจ้าาา A:เห้ยยย เด็กหล่อเนาะว่ามะ
B:หล่อดิ สูง ขาว คือดีอ่ะ><
C:พวกแกอย่าไปแย่งของเพื่อนดิ ไม่เอามันไม่ดีๆ
เรา:อะไร เด็กไหน แย่งของใคร?
C:ก็เด็กที่พึ่งเดินชนแกอ่ะ ตอนมองนี่ล่องลอยเลยนะ
เรา:ล่องลอยบ้าอะไร เดินชนแล้วยังไม่ขอโทษเลย
A:เอ้าเขินๆ เขินเข้าไป
เรา:เขินบ้าไร ไม่ได้ชอบซะหน่อย
B:ชอบแน่ๆ อาการนี้ชอบชัวร์ๆ
และตลอดทางที่เดินออกจากห้องสมุดเพื่อนเราก็แซวอยู่ทั้งบ่ายจนกลับบ้าน- -
นานๆผ่านไป....~ น่าจะประมาณ2-3อาทิตย์นี่แหละ เราเริ่มไม่แน่ใจว่าชอบน้องหรือเปล่า ชอบเองหรือเพื่อนแซว พอเจอหน้าเราก็ยิ้มแบบไม่รู้ตัว แต่น้องเขาเดินไปเหมือนเห็นเราเป็นธาตุอากาศ(ร้องไห้หนักมากㅠㅠ) จนวันนึงเราได้ยินเสียงน้อง ได้ยินเสียงนางแล้วเว่ยแกกก>< นึกว่าจะเสียงเหมือนเด็กกำลังหนุ่มทั่วๆไปแต่ไม่เลย....คือนางเสียงใหญ่มากกกกก เสียงใหญ่จนแทบจะไม่ได้ยิน ตอนนั้นเรากำลังสั่งก๋วยเตี๋ยวแล้วน้องมายืนต่อหลัง เราได้ยินน้องสั่งอยู่แต่ฟังไรู้เรื่องหรอกนะ(ป้าฟังออกได้ไงก็ไม่รู้○□○) เรายืนอยู่นานจนเพื่อนมันแซว(เบื่อที่เพื่อนแซวนี่แหละ- -)
B:จะกินก๋วยเตี๋ยวตรงนั้นหรอ หรือรอใคร?
เรา:ก็ไปสิๆ รอจ่ายตังอยู่เหอะ
C:จ่ายตังไม่ต้องรอป้ะ?
A:พอแล้วๆ เด็กเขินแล้วมั้ง (แล้วนางทั้งสามก็หัวเรากัน- -)
เราหันไปมองน้อง คือน้องมันเขินหรือรำคาญก็ไม่รู้ เดินผ่านเราแบบลมเย็นๆพัดเข้าตัวเลย(ตัวห๊อมหอม~//ไม่ใช่ละแก- -) แล้วตอนพักเที่ยงถ้าเจอน้องเพื่อนเราจะพยายามหาโต๊ะนั่งที่ใกล้กลุ่มน้องมากที่สุด(กลุ่มน้องมี7คน) บางครั้งเราก็คิดว่าเพื่อนมันชอบหรือเราชอบก็ไม่รู้ แต่ดูจากสถานการณ์แล้วคิดว่าเพื่อนมันจะทำให้เราชอบน้องให้ได้(ลงทุนมากค่ะคุณเพื่อน)
ได้ยินเสียงแล้วก็อะไรต่อนะ...ก็แชทน่ะสิ!
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราไปเรียนคอมแต่แอบเล่นเฟซบุ๊ค(อาจารย์ยังไม่เข้า) และเราก็ไปเจอเฟซของน้อง!! เราคิดอยู่นานสองนานว่าจะแอดไปดีหรือเปล่า ถ้าแอดแล้วน้องไม่รับล่ะ? แต่ถ้ารับล่ะ? และแล้วก็.....
A:เห้ยแกทำไรอยู่!!(นางทำให้เราตกใจมือก็เลยลั่นกดแอดเพื่อนไปเลย.....)
เรา:ทำงานไง ทำงานๆ
A:ทำงานบ้าไร งานส่องหรอจ้ะ
เรา:เออ งานส่องนี่แหละ
A:เฟซใครอ่ะ หน้าคุ้นๆนะ
เรา:รุ่นน้องมั้ง
A:เออใช่! นึกออกละๆ แกๆๆๆ มันเจอเฟซน้องแล้วเว่ย ตอนนี้มันแอดแล้วด้วยยยย(เราสี่คนนั่งใกล้กัน)
B:ไหนๆๆๆ ไหนบอกว่าไม่ชอบๆไง แล้วนี่อะไรห้ะ แอบมาส่องเฟซอยู่ได้
เรา:บ้า พึ่งเจอเหอะ ยังไม่ได้ส่องด้วย
C:ก็ส่องดิ อยากรู้ชื่อละเนี่ย
เรา:เออใช่ จะเป็นเดือนละยังไม่รู้ชื่อเลย
A:นี่ละนะคนที่บอกว่าไม่ได้ชอบ
เรา:ตอนนี้คงชอบแล้วมั้ง-//-
ABC:แน่ะๆๆ
เรา:จะส่องก็รีบส่องดิ เดี๋ยวอาจารย์มาจะอดส่อง
และเราก็ส่องไปจนเจอชื่อน้อง>< เราจะสมมติว่าน้องชื่อDละกันเค้าล้อเล่น พอเราเจอชื่อน้องทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับน้องเราก็เริ่มรู้ รู้ว่าพ่อแม่ทำงานอะไร ชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน มีพี่ชายหนึ่งคน เป็นลูกคนที่2 คือพี่ของน้องตอนนั้นเป็นรุ่นพี่ม.6 เราเคยรู้จักกับพี่เค้านะ แต่เราไม่เอะใจเรื่องนามสกุลว่าเหมือนกันเลย จริงๆก็จำไม่ได้แหละ55555 เย็นวันนั้นประมาณสองทุ่มกว่าๆ เราเปิดเฟซดูแลืวถึงกับอึ้ง!! คือน้องมันรับแอดเราแล้วเว่ยยย>< รับตอนห้าโมงกว่าๆ ตอนนั้นรู้สึกหัวใจพองโต คิดอีกว่าจะทักไปดีมั้ย กลัวว่าจะไม่ตอบมาก เพราะอย่างที่บอกไป น้องมันเป็นคนเงียบมากๆ(ป่าช้ายอมแพ้) เท่าที่ดูๆแล้วถ้าอยู่กับเพื่อนจะเป็นคนที่พูดน้อยที่สุดอ่ะ ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แต่กับคนที่ไม่รู้จักจะทำเป็นอยู่หน้าเดียวคือหน้านี้--> • • พอเพื่อนเรารู้ว่าน้องรับเพื่อเราแล้ว พวกนางก็จัดการทักแชทน้องไปเลยจ้าาาา ประโยคแรกที่ทักไปคือ "น้องDเล่นเฟซนี้หรือเปล่า" ทักไปตั้งแต่คาบ2มั้ง ตอนเที่ยงมาดูก็ยังไม่อ่าน จนมาถึงตอนห้าโมงเย็นกว่าๆน้องมันก็ตอบมาสั้นๆว่า "เล่น"
คือเราจะกรี๊ดบ้านแตกแต่ทำไม่ได้ㅠㅇㅠเราก็หาเรื่องชวนน้องคุยไป แต่นานๆทีน้องมันจะตอบ แบบว่าเว้นประมาณ5นาที ชั่วโมงนึง หรือข้ามคืนก็มี เราก็คุยกันไปประมาณ3-4เดือนได้ เรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะโอเค เราทักไปอยู่ฝ่ายเดียว แต่มีช่วงนึงคุยกันสนุกมาก คุยกันเรื่องเกมที่น้องเล่นซึ่งเราก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ เราคิดว่าพอละ หยุดละ ไม่เอาละ คุยแบบนี้มันไม่ใช่อ่ะ เลิกๆๆๆ แต่แล้ว.....เราก็มาคุยกับน้องโดยไม่พึ่งแอป!!! คือเราใจกล้าหน้าด้านขนาดไหนอ่ะคิดดู๊ เจอหน้าก็ยิ้มให้กันบ้าง ทักกันบ้าง เพื่อนเราก็แซวตลอดๆ มีเพื่อนในห้องเคยถามว่าเรากะน้องคบกันหรอ เราก็เขินสิครับแหม่ ถามตรงไปป้ะล้าาา เราตอบไปว่า "บ้าหรอ คบกันได้ไง ใครบอก" เพื่อนคนนั้นก็บอกว่า "ป่าวๆ แค่เหมือนว่าคบอ่ะ" เราถามเพื่อนคนนั้นว่าเหมือนตรงไหนนางก็ไม่ยอมบอก- - ไม่นานเราก็เลิกคุยกับน้องเพราะตอนนั้นจะสอบเลื่อนชั้น เราอ่านหนังสือ(แหมดูเป็นเด็กเรียนขึ้นมาทันที) พอสอบเสร็จเราก็ไม่ได้คุยกัยอีกเลย.... เปิดเทอมมาเราได้เลื่อนชั้นใหม่แต่ได้อยู่ห้องเดิม>< น้องก็กลับไปเป็นคนเงียบเหมือนป่าช้าคนเดิม- - น้องดูดีขึ้นมากกกก สูง ขาว หล่อ เสียงใหญ่ บลาๆๆๆ เราก็ชอบยิ่งกว่าเดิมสิครับ!! พยายามจะทักแชทน้องไปอีกแต่มันไม่กล้า ทำไมเขินก็ไม่รู้ เพื่อนเรามันแซวเราหนักขึ้นกว่าเดิมอีก คราวนี้มันบอกว่าจะให้คบกันเลย แต่เราก็ไม่นะ ขัดขืนเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมากขึ้น จนวันนึงเราก็ทักแชทน้องไปอีก(เว้นห่างไว้ตั้งเกือบ4เดือน- -) น้องก็ตอบกลับมานะ เป็นกันเองมากขึ้น ในใจเราคิดว่าน้องต้องชอบเราบ้างแหละน้าาา(หลงตัวเองสุดๆ) มีครั้งนึงที่น้องเคยลั่นสติ้กเกอร์รูปหัวใจมาให้(ถาม-->เล่นในคอมลั่นได้ไหม) คือเราถามน้องว่า"มือลั่นหรอ5555" น้องก็ตอบว่า"ลั่นคับ 5555" เราก็ส่งไปอีกว่า"ให้มโนซักนิดก็ไม่ได้55555" และคำตอบที่ได้มาคือ..."แล้วแต่จะคิดคับ555" เราก็งง เห้ยยแล้วแต่จะคิดนี่คือไร มโนได้ใช่ป้ะ เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ ในใจเราก็คิดว่าถ้าไม่ได้ชอบจะเสียเวลามาคุยทำไมกัน และเราก็เลิกคุยกันอีกทีเพราะเราไปแข่งศิลปะหัตถกรรม(ไปซ้อมและไม่ว่าง) จนวันวาเลนไทน์เราเอาดอกไม้มาให้น้อง น้องกำลังเล่นบอลอยู่ คนนี่เต็มสนาม(คนเล่นนะไม่มีคนดู) คือเราเขินมากกก เพื่อนเราบอกว่าจะไปเป็นเพื่อนแต่มาได้ครึ่งทางนางก็เดินกลับ(อ้าววว- -) เราก็เลยต้องเดินไปคนเดียวอีกครึ่งทาง ตอนเอาดอกไม้ไปให้น้องเราเรียกนางหลายครั้งมากแต่นางยังเมามันกับการเล่นจนเพื่อนนางต้องเรียกให้ เราบอกน้องว่า"อ่ะ พี่ให้ เก็บดีๆนะระวังเหี่ยว" น้องก็บอกว่าว่า"ขอบคุณครับ"แล้วก็ยิ้มมุมปาก(หรือเปล่า) พอตอนเย็นกลับมาทักแชทน้องอีกทีนึง(นี่งงตัวเอง จะทักๆหยุดๆทำไม เว้นทีเป็นสามสี่เดือน= =) เราถามว่าดอกไม้ที่ให้ไปได้เอากลับบ้านหรือเปล่า น้องบอกว่าเอากลับบ้านใส่แจกันไว้แล้ว คือเราเขินมาก มโนเข้าตัวเองเต็มที่ เราคุยกันมาเรื่อยๆ จนจะปิดเทอม1 วันกีฬาสี เราไปเล่นบาสใกล้ๆกับสนามบอล น้องก็เล่นไป เราก็เล่นไป เพื่อนเรามันแซวหนักมาก มันตะโกนข้ามสนามกันเลยทีเดียว(น่ากลัว-○-)
C:น้องD!! พี่Fชอบ!!! น้องDชอบพี่Fบ้างไหม!!!(เราแทนตัวเองว่าFนะ) ทั้งสองสนามอึ้ง โดยเฉพาะเรา อึ้งที่สุดในสามโลก=0= แต่น้องก็ไม่อะไรนะ สตั้นกัน10วิทั้งสนามแล้วก็เล่นกันต่อ Aบอกเราว่าน้องยิ้มด้วย ได้ยินเสียงหัวเราะด้วย ตอนนั้นเราอายสุดๆ อายแทบจะมุดดินหนี ตั้งแต่ตอนนั้นมาเราก็ไม่ได้ไปเล่นบาสเกือบอาทิตย์เลย เราหยอดมุขใส่น้องในแชทไปเป็นชุด นางตอบว่ามาเป็นชุด5555 คือเราก็เขินนะแต่มันก็แค่นี้แหละ เพราะอีกไม่นานน้องก็อ่านและไม่ตอบเราเลยตั้งแต่เกือบปิดเทอม1จนจะเปิดเทอม2แล้วก็ยังไม่ตอบ จนตอนนี้เราตัดใจจากน้องเขาได้แล้ว(มั้ง) เปิดเทอมใหม่เราว่าเราจะตัดใจได้แล้ว
พี่ขอบคุณสำหรับ1ปีกว่าๆที่ทำให้พี่มีความสุขนะ