สวัสดีค่ะ เราขออนุญาติไม่เปิดเผยชื่อ เนอะ  ตอนนี้เราอายุ 21 ปี  
พอดีนั่งว่างๆ แล้วนึกถึงเรื่องเก่าของตัวเอง เมื่อ 4 ปี ที่แล้ว (ลืมไม่ลง คนมีแผล5555) เลยอยากเอามาแชร์ ให้เพื่อนๆในพันทิป ได้อ่านกันเล่นๆเนอะ เราขอเล่าแบบย่อๆ รวบรัด เข้าใจง่าย ไม่มีอ่านต่อล่ะกัน  

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. (เนื้อหาอาจมีความผิดศีลธรรม และ 18+ เบาๆ ใครอ่านแล้วรับไม่ได้ ก็แค่กดปิดเนอะ)

           ตอนนั้นเรา เรียนอยู่ ปวช.ปี 2 ช่วงกำลังเพี้ยวฟ้าวเลย เรายอมรับว่านะว่าตัวเอง ออกจะห้าวแบบแรดๆ ไม่ใช่บุคลิกแต่เป็นที่นิสัย เรามีเพื่อนผู้ชายเยอะ และเรามักจะ ใจกล้ากับทุกๆเรื่อง (ซึ่งบางทีมันก็เป็นข้อเสียแหละ)  วันนั้น ที่เราเจอเขา เพราะว่าเราโสด เปลียวและเหงามาก เลยทักไปหาเพื่อน ชวนเพื่อนชายไปเดินเที่ยว งานๆหนึ่งในจังหวัด แต่มันไม่มีรถไป มันบอกมันอยู่บ้านเพื่อนอีกคนหนึ่ง ให้เราไปรับมันที เอารถเราไป (เรามีมอเตอร์ไซต์)  เราก็โอเคไปรับมัน พอไปถึงปุ๊บ ก็เดินเข้าไปในบ้าน คนอยู่หลายคนเลย แต่ทุกคนก็คือเรียนสถาบันเดียวกันเลยคุ้นเคยดีแม้ว่าจะไม่สนิท  ไอ่เพื่อนเรา มันบอกขอแต่งหล่อก่อน เราก็เลยนั่งรอ คุยเล่นกับคนนั้นคนนี้สนุกปาก จนมีผู้ชาย ผิมเข้ม ไม่สูงไม่เตี้ย หุ่นกระทัดรัด หัวโล้นมาเลย!! เดินเข้ามาในบ้าน มองเราแบบ กินได้กินไปและ 5555 เราขอใช้นามสมมุติเนอะ เพื่อนเราชื่อฟุก  เขาคนนั้นชื่อพี่บาส เราชื่อฟ้า ก็ได้อ่ะ (มีก็ได้ด้วย55)  ต่อๆ ... ตอนนั้นไอ่ฟุก เสร็จพอดี เรา2คนกำลัง เดินออกจากบ้าน  พี่บาสก็เดินเข้ามา ถามว่าแฟนกันหรอ ฟุกบอกไม่ใช่ครับ เพื่อน พี่บาสเลยถามเราว่า มีแฟนยัง เราก็ตอบแบบ หนิ๋มๆ วางตัวหน่อย "ไม่มีค่ะ" แล้วเขาก็ถามชื่อถามนั้นนี้ ตามปกติของคนมาจีบ จนเราขอตัวไป เขาก็ถามว่า จะมาอีกไหม? มาอีกนะ? (เขาเป็นเจ้าของบ้านที่เพื่อนเราอยู่ เป็นพี่ชายของเพื่อนฟุกอีกทีหนึ่ง) เราก็ไม่ตอบไร ยิ้มหวานๆอ่อยให้สักที แล้วเดินไปเลย แต่เราก็ต้องกลับมาส่งไอ่ฟุกที่บ้านพี่บาสอีก ! ฟุกบอก เหงาก็เข้าไปนั่งเล่นกับพวกกูก่อน เราเลยก่ะเข้าไปโม้กับพวกในบ้านสักแปบ  ตอนนั้นพี่บาสไปไหนไม่รู้ จนเราจะกลับอ่ะ สงสัยจะเป็นดวงโผล่มาไงไม่รู้ ! เดินเข้าประตูบ้านมา ตอนเราจะเดินออกไป พี่แกเหมือนเมามา ตาปริ่ม บอกเราอย่าเพิ่งไป นั่งคุยกันก่อน เขานั่งลงที่เก้าอี้ใกล้ๆ คุยกับเรา ว่าไปไหนมา ถามๆๆๆ แบบอยากรู้จัก เราก็เขิลๆเนอะ คนในบ้านมันเยอะ โดนแซวหลับหลังแน่ๆ พอได้จังหวะเลยขอกลับหอ เขาก็ห้ามแหละแต่เราเชิงดี อ้างนู้นนี้ สุดท้ายก็ได้กลับ เราไม่ได้ชอบพี่แกเลย พี่แกไม่หล่อนะ แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียด ดูมีเสน่ห์แบบบ้านๆด้วยซ้ำ หลังจากวันนั้น เราก็ไม่ได้เจอกันอีก

ผ่านไป 2 อาทิตย์ได้มั้ง จนเราเข้าไปดูเพิ่มเพื่อน ในเฟสบุ๊ค เห็นคนหนึ่งแอดมา หลายวันแล้วไม่ได้รับ ไม่ได้สนใจอะไร แต่วันนั้นว่าง เลยเข้าไปดูหน้าแต่ก็จำไม่ได้ว่าใคร เห็นมีเพื่อนร่วมกันเยอะ เลยกดรับๆไป  พี่แกรีบทักอินบ็อคมา ว่าจำได้ไหมงั้นงี้ เราก็ตกใจนิดๆ จำไม่ได้จริงๆ คือไม่ได้ใส่ใจอะไรไง พอจำได้ปุ๊บ แค่นั้นแหละก็เลยคุยกันเลย ยาวไป ในเฟสเขาก็ไม่มีตั้งคบก่ะใคร ไปถามไอ่ฟุกมันก็บอกว่า ไม่มีแฟน (มั้ง ไม่แน่ใจไม่ค่อยสนิทกับพี่เขา) คือเราดูภาพรวมอ่ะ พี่แกดูโสดจริงๆแหละ เลยตกลงปลงใจคุยกันจริงจังอยู่หลายวัน จนกระทั้งมาจบลงที่หอเรา (ได้เสียกันอ่ะค่ะ เกทไหม555) พอได้กันปุ๊บ พี่แกสารภาพเล๊ยย ว่าพี่มีแฟนแล้วนะ (อ้าวเห่ย 55) แต่พี่เฉยๆเพิ่งคบกับเขาก่อนเจอเราไม่กี่วัน พี่อยากเลิกเขางี่เง่ามาก แต่เขาไม่ยอม ตอนนั้นเราก็ทำตัวเป็นมืออาชีพอ่ะ คือนิ่งเลย เงียบกริ๊บ ฟังเขาเล่า เออ ออ ตามไป (ในใจก็คิด แหม่พอได้กันนี่เล่าหมดเปลือก ไม่อายปากเลยนะ!!)ก็เสียความรู้สึกนะ แต่เพิ่งรู้จักกันอ่ะ ก่ะปล่อยๆผ่าน คิดว่าแค่คนแก้...ชั่วข้ามคืนไป พลาดแล้วพลาดเลยไม่ซีเรียส (โหดป่ะ55)  แต่ไม่รู้เป็นเวรกรรมอะไร ที่ทำให้เราตัดกันไม่ขาดจริงๆ เพราะหลังจากวันนั้น เรากับพี่แกกลับเจอกันบ่อยขึ้น  ! เพราะเรารู้ว่าแฟนพี่บาส เป็นเด็กมหาลัยอยู่ใน กทม 1 อาทิตย์จะเจอกันแค่วันหยุด เพราะแฟนเขานั่งรถมาหาที่บ้านเอง (เป็นผู้ชายที่แมนมาก55) เราเลยเฉยๆที่พี่แกขอเจอ ขออยู่กับเราแทบทุกวัน เว้น ส-อ  ส่วนใหญ่จะเจอกันช่วงเย็น เราเลิกเรียน เขาจะขอให้เราไปหาเขาที่บ้าน (เออเราก็แรดไป ด้วยความรักสนุกอ่ะ) ต้องขอบอกว่า เราอยู่กับพี่เขาแล้วมีความสุขมาก เขาเป็นคนตลกอ่ะ คุยสนุก เฮฮา เทคแคร์เราดีนะ แล้วเราเป็นคนตรงๆไงมีไรไม่เคลียก็พูดเลย ค่อนข้างนิ่งด้วย เขาเลยกล้าบอกเราทุกอย่าง เราไม่ได้แอบคบกันนะ ไม่ได้ใช้คำว่าแฟนด้วยซ้ำ เราเคยตกลงกับพี่เขาว่า อยู่ในสถานะ สบายใจ แล้วกัน พี่เขาไม่มีความสุขกับแฟนเขา ส่วนเราเหงามาก แค่ต้องการคนคุย คนนอนด้วย มันเหมือน เราต่างทดแทนกันอ่ะ เราให้ความสุขเขาให้ความสบายใจ เขาก็ทำให้เราไม่เหงา ปฏิบัติกับเราเหมือนแฟนคนหนึ่งจริงๆ ทุกอย่างโอเคเรานอนด้วยกันแทบทุกวัน เช้าเราก็กลับหอไปอาบน้ำ เพื่อไปเรียน บางวันมีการบ้านเยอะก็ไม่ได้ไป ถ้ามีน้อยก็เอาไปทำบ้านเขา หรือเราไม่สบายไปหาเขาไม่ได้ เขาก็จะมานอนกับเราที่หอเอง ตอนนั้นแฮบปี้มาก แต่ใจไม่ได้คิดจะรักเลยนะ แค่รู้สึกดีด้วยเฉยๆ จริงจริ๊ง !


ปล.ถ้าใครอ่านมาถึงตรงนี้ ต้องเกลียดเราสุดๆอ่ะ5555 มองเราเป็นพวกแอบกิน แอบแย่งของชาวบ้านแน่ๆ อย่าเพิ่งด่าเรานะ ทนอ่านไปก่อนเนอะ


ต่อๆ ...ทุกอย่างก็ไปได้สวย แฟนเขาไม่รู้ เรื่องนี้แม้แต่เพื่อนในกลุ่มเรายังไม่รู้เลย นอกจากไอ่ฟุกและเพื่อนร่วมสถาบันที่ชอบมารวมกันที่บ้านพี่แก จนกระทั้ง ผ่านไป 5 เดือน ที่เรามีความสัมพันธ์แบบนี้ แฟนเขาก็เริ่มรู้เรื่องราว ของเรากับพี่บาส ตอนนั้นเสียวโดนตบสุดๆ เรารู้เพราะเราแอบส่องเฟสแฟนพี่แกตลอด เพราะเรารู้ว่า ผู้หญิงเก็บอาการไม่เก่ง ถ้ารู้อะไร ต้องโพสต์ด่านู้นนี้นั้น และสุดท้ายเขาก็มาโพสต์ด่าเราทุกวัน แต่ไม่เคยทักแชทเราไม่เคยแท็กเรา ทั้งๆที่เขารู้เฟสบุ๊คเรานะ เพราะเขาน่าจะแอบเช็คเฟสของพี่บาสมา แล้วเจอแชทเรา แต่เราก็ไม่เคยโกรธเขานะ คือเข้าใจอ่ะว่าเขามาก่อน และเราไม่ได้ คิดจริงจังกับผู้ชายคนนี้อยู่แล้ว จะไปเมื่อไรก็ได้ (แต่ทำไม ไปไม่ได้สักทีก็ไม่รู้ใจตัวเอง555)  เขาทะเลาะกับแฟนหนักมาก เพราะเรา และชอบมาบ่นให้เราฟัง เราเคยถามไปตรงๆว่า ทำไมไม่เลิกล่ะ?  เขาบอกว่าแฟนเขาเป็นคนดี ดูแลเขาดีมาก ทำกับข้าวเก่ง ช่วยเก็บกวาดบ้านดูแลทุกคนในบ้าน คือเทคแคร์เขาดีอ่ะ (เราโครตจุกที่ใจเลยตอนนั้น) แต่ติดตรงที่งี่เง่ามาก ชอบจี้ชอบจิก เขารำคาญเขาเบื่อ เราเลยถามพี่เขาต่อ ว่าเราไม่ดีหรอ(แลดูเหมือนตอนนั้นเราก็เผลอมีใจให้เขาหน่อยๆอ่ะ) เขาบอกว่า เราก็ดีนะ ถึงแม้ว่าเราจะทำกับข้าวไม่เป็น ก็เหอะ555 เราดีตรงที่ ไม่มีปากมีเสียง เราไม่บ่นเรานิ่ง เราทำให้เขาสบายใจ สนุกสนานและอยากอยู่ด้วยตลอดเวลา มันเลยทำให้เขาเลือกไม่ได้ ตอนนั้นที่เราได้ยินคำตอบจากเขา เราก็เสียใจปนๆดีใจอ่ะตรงที่ เขาก็เห็นความดีเราเนอะถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยมองว่าตัวเองดี แต่เขาก็เลิกกับแฟนไม่ได้ แฟนเขาเหมือนจะมีความเป็นแม่ของลูกมากกว่า เราเสียใจก็ตรงนี้แหละ เราไม่ผูกมัดกับเขาแต่ใจมันผูกพันธ์อ่ะ ก็อยู่ด้วยกันแทบจะตลอด ใช้เวลาอยู่กับเขามากกว่าแฟนเขาอีก จนพีคสุดเขาหายไปเลย ติดต่อไม่ได้ด้วยความที่หอเรา กับบ้านเขาใกล้กัน เลยขับรถไปหาที่บ้านเลย ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเดินไปที่หน้าบ้าน (เขาเปิดประตูไว้ ปิดแค่ประตู่มุ่งลวด)เห็น เขากับแฟนนั่งอยู่หน้าคอมด้วยกัน มีคนในบ้านอยู่กันหลายคน แต่แปลกไม่มีใครรู้เลย ว่าเราได้มายืนอยู่ที่ประตูแล้ว ไม่มีใครหันมามอง (หรือเรามาเงียบไปว่ะ รถมอไซต์เราก็ดังนะ) เราช็อคมาก แอบเจ็บไม่รู้ตัวอ่ะ เราเดินออกจากบ้านไปเงียบๆ และขับมอไซต์ออกไปอย่างไว วันนั้นเรารู้ตัวว่าต้องถอนตัวแล้วอ่ะ คือเจ็บอ่ะ เหมือนเราเผลอใจไปแล้ว มันไม่ได้สนุกอีกแล้วอ่ะ เราเลยห่างๆพี่แกไป ไม่ได้ไปหาอีกเลย จนรู้ข่าวว่าพี่บาสกับแฟนเขาเลิกกันแล้ว ก็คงเพราะเรื่องงี่เง่านี้แหละ ด้วยความที่เราค้างคาจากครั้งนั้น ที่หายไปโดยไม่ได้คุยกันเลย เลยไปหาเขาที่บ้านอีกครั้ง แล้วเราก็ขึ้นห้องไปนอนคุยกัน เงียบๆสองคน เราถามเขาว่า "เลิกกับแฟนแล้วหรอ? ก็โสดดิ่" เขาบอกแค่ อืม
เราเลยถามต่อว่า "ฟ้าจะไปดีไหม หยุดความสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะแบบนี้"
เขาตอบว่า "เราอยู่แล้วสบายใจก็อยู่ต่อ ถ้าไม่สบายใจแล้ว จะไปพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร"   ตอนนั้นเราจุกอ่ะ เหมือนเขาตอบเราแบบไม่แคร์อะไรอยู่แล้ว เราหวังจะให้เขาขอเราคบจริงจังด้วยซ้ำ เพราะเห็นเขาโสดแล้ว แต่เปล่าเลย ทุกอย่างว่างเปล่า ในหัวตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก ทำได้แค่นิ่งเงียบ แล้วขอกลับหอ เขาก็เหมือนไม่ได้สงสัยอะไร พูดกับเราปกติว่า กลับแล้วอ่อ มีการบ้านหรองั้นงี้ เราต้องพยายามยิ้มทำตัวปกติอ่ะ แล้วเดินออกมา จากวันนั้นเราก็ตัดขาดจากเขาทุกอย่าง รวมๆแล้วก็ 8 เดือน ที่อยู่ด้วยกันมาแบบไม่ผูกมัด ไม่มีสถานะ เราลบเฟส ลบเบอร์ ลบทุกอย่าง และเขาก็ไม่ได้พยายามติดต่อมา จนเราไปมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ส่วนพี่เขาจากที่รู้ข่าวมาก็คือมีแฟนใหม่เหมือนกัน (อืม..) เรื่องก็จบแค่นี้ ความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด 8 เดือน


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อันนี้เซอร์ไพร์ หลังจากผ่านไป 1 ปี ที่เราไม่ได้ติดต่อเขา เรากำลังจะเข้ามหาลัยแล้ว เรียน ปวช.เพิ่งจบหมาดๆ เราไปปาร์ตี้กับเพื่อนที่ร้านเหล้า แล้วเขาแอดเฟสมาหาเรา ตอนนั้นเราลืมเขาไปแล้ว และไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว เลยลองชวนเขามาดื่มด้วย  ปรากฏว่ามาจริงๆ ! เรากับเขาทำตัวปกติ คุยกันสนุกๆลืมเรื่องที่ผ่านมาไปสนิท จนตอนกลับบ้าน เพื่อนเราขับรถยนต์ไปส่งเรา เขาขอติดรถมาส่งเราด้วย ตอนนั้นเพื่อนเรากับแฟนมัน นั่งข้างหน้าและทะเลาะกันอยู่ เลยไม่ได้สนใจ คนที่นั่งข้างหลัง 2 คน คือเรากับพี่บาส ตอนนั้นเราขอบุหรี่จากพี่แก แล้วเปิดกระจกรถ เพื่อดูด จู่ๆพี่แกก็ดึงเราเข้าไปกอด กอดแน่นมากกอดแบบที่ไม่เคยสัมผัสจากเขามาก่อน เราใจเต้นตูมตามเลย ถามเขาว่า "คิดถึงหรอ?" (ตอนนั้นเราโสดแล้วนะ55) เขาบอกว่า "มากๆอ่ะ" เขากอดจนเราต้องบอกเขาว่า ดูดบุหรี่อยู่ปล่อยได้แล้ว เขาดึงบุหรี่ออกมากมือเรา แล้วโยนทิ้ง จากนั้นก็ดึงเราไปจูบ เราตกใจมากกลัวไอ่ข้างหน้ามันเห็น!! แต่ข้างหน้ามันยังส่งเสียงทะเลาะกันอยุ่เลยสบายใจ55 เราบอกให้เขาหยุดแล้วก็นอนซบเขา หลับตลอดทางจนถึงบ้านเรา (มันค่อนข้างไกลตอนนั้นออกจากหอแล้ว)เขาขอเบอร์เราไป จากนั้นเราก็คุยกันแล้วคบกันแบบเปิดเผย เป็นแฟนจริงจังกันมา 1 ปีเต็มๆเลยนะ ตลอดเวลาที่คบกัน รักกันโครตๆ เราคุยเปิดใจกันเรื่องความหลังที่ผ่านมา ว่าเราต่างคนต่างคิดยังไง คือเขาบอกว่า เขาก็รักเรามาตลอดเหมือนกัน เพียงแค่ที่ตอนนั้นไม่ยอมคบเพราะกลัวว่า เราจะโดนคนอื่นครหาว่าไปแย่งแฟนเขามาเลยเลือกที่จะปล่อยเราไป พอมาได้มาเจอกันอีกเขาเลยรู้สึกว่าไม่อยากปล่อยเราไปไหนอีกแล้ว แต่ว่าตอนนี้เราเลิกกันไปแล้วนะคะ ด้วยความที่ไม่เข้าใจกันหลายๆอย่าง เรามาอยู่มหาลัยเรียนเยอะ หนักมาก เขาไปเป็นทหารมันยิ่งห่างไกล เขาคิดมากเกินไป พยายามปรับตัวเท่าไรก็ไม่เข้ากันสักที ทะเลาะกันหลายเดือน เพราะเราเริ่มโต ชีวิตก็มีแต่ภาระมากขึ้น ไม่ได้ว่างเหมือนตอน ปวช.อ่ะ และเจ้ากรรมเขาดันไม่เข้าใจสักที  เลยจบด้วยการ แยกทางแบบชัดเจน (เราบอกเลิกเองแหละ) เหมือนเป็นการแก้เผ็ดจากเรื่องเมื่อ 4 ปีก่อน แต่ก็ไม่ใช่อ่ะ เรารักเขาจริงๆ แต่เดินไปด้วยกันไม่ได้เนอะ ก็ต้องทำใจปล่อยไป ถึงแม้ว่าเรากับเขาจะมีเรื่องราวทั้งดีและไม่ดี ผิดศีลธรรมมาด้วยกัน หรือแม้ตอนช่วงสุดท้ายที่คบกันแบบถูกทำนองคลองธรรมก็ตาม แต่คนมันไม่ใช่อ่ะเนอะ ไม่ว่าโลกจะเหวี่ยงมาให้เจอกันอีกสักกี่ครั้ง มันก็ต้องจบอยู่ดี ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ขอบคุณที่สละเวลามานั่งอ่านเรื่องราวของเราเนอะ