เรื่องมีอยู่ว่าเราคบหากับแฟนมา5 ปีกว่าๆ แม่เราจับได้ว่าเรามีอะไรกันแล้ว จึงอยากให่ฝ่ายชายรับผิดชอบจัดงานหมั้น แต่ฝ่ายชายไม่มีกำลังทรัพย์ เลื่อนฤกษ์หมั้นมาหลายครั้งแล้วจนสุดท้าย เราก็ได้หมั้นกันค่ะ เพราะแม่เราลดสินสอดเหลือครึ่งนึงจากที่เรียกไป1แสน ทอง2บาท เหลือแค่เงิน50000 เท่านั้นทองไม่มีแล้ว เราหมั้นกันมาได้ 1เดือนกว่าแล้วค่ะ ปัญหาคือฝ่ายชาย ฐานะไม่ค่อยดี งานการก็ไม่หมั้นคง แม่กับพ่อเราจึงอยากให้เราห่างๆกับฝ่ายชาย คืออยากให้เราเลิกกับฝ่ายชายเลยอะค่ะ แต่เรารักเค้านะ เราไม่รู้จะทำยังไง ขนาดหมั้นกันแล้ว แม่เรายังไม่ให้ไปบ้านฝ่ายชายเลย ไม่ให้ไปนอนค้าง แถบจะไม่ให้ไปเจอเลย กีดกันทุกอย่าง แต่เราทำงานที่เดียวกันเลยเจอกันบ่อยมาก ไปไหนด้วยกันบ่อย เค้าดีกับเราแถบทุกอย่าง แต่เค้าเสียตรงเรื่องเงิน ทำงานเงินออกมาไม่เหลือเลย เงินเก็บก็ไม่มีเลยค่ะ.เป็นคนกินเก่ง ชอบกินของดีๆแพงๆแต่หาตังไม่เก่ง ยืมเงินเราทุกเดือน เราสำรองจ่ายทุกอย่าง ไม่ว่าจะค่ากิน ค่าน้ำมัน ค่าของใช้ คือเราสำรองจ่ายหมด สิ้นเดือนเค้าจะทยอยคืนให้ทีละนิดค่ะ ตามจริงๆแรกๆเราก้โอเครนะค่ะ ที่เป็นแบบนี้ แต่บางทีมันก้มากเกินไปจนบางเดือนเราก็หมุนเงินไม่พอใช้ บ้านเราไม่ได้ฐานะดีมาก ฐานะปานกลางค่ะ พอมีพอกิน เราทำงานพอใช้ทุกเดือน แต่พอต้องสำรองจ่ายเงินก้หมุนไม่ทันบ้าง เค้าดีแทบทุกอย่างยกเว้นเรื่องเงินค่ะ ไม่ใช้เราเห็นแก่เงินนะค่ะ แต่พ่อแม่บอกว่าคบกันต่อไป จะเป็นยังไงมองไม่เห็นอนาคตเลยจริงๆ เค้าจะเลี้ยงเราได้ไหม ทุกวันนี้ยังหาเงินไม่พอใช้เลย ถ้ามีครอบครัวไปจะลำบาก เราเห็นด้วยกับพ่อแม่นะค่ะ แต่อีกใจคือก็รักเค้าไปแล้ว สักวันมันคงดีขึ้นแระ เราคิดแบบนี้เสมอ แต่พ่อแม่ก็ชอบ พูดชอบถามว่า เลิกกันหรือยัง เจอกันรึป่าว อย่าไปเจอนะห่างออกมาได้แล้ว เราฟังทีไรเราก็รู้สึกอึดอัดไม่รู้จะทำยังไง ทั้งๆที่ก็หมั้นกันแล้ว (งานหมั้นรุ้แค่ภายในครอบครัวและเพื่อนๆสนิทค่ะไม่ได้จัดงานใหญ่)เราไม่รู้จะทำยังไงกับปัญหานี้ดี เราอยากมีความสุข ไม่อยากปิดบัง ไม่อยากโกหกพ่อแม่ เพราะเราก็อยากคบเค้าต่อ เราจะทำยังไงกับปัญหานี้ดีค่ะ