เราเพิ่งโดนบอกเลิกมามาดๆค่ะ บอกเลิกทั้งที่ยังรัก และต่างคนต่างไม่มีใคร..
เรากับแฟนเก่ารู้จักกันมา 3 ปี เคยคบกัน 1 รอบ และเลิกกันเพราะเราทิ้งเขาไปคบกับคนที่อยู่ไกล้กันมากกว่า พอวันนึงมารู้ตัวว่าเรายังรักเขา มีโอกาสได้กลับมาคบกัน เราเป็นคนเดินหน้าตามง้อ จนเขาให้โอกาสเราได้กลับมาคบกัน เขาเป็นคนพูดต่อหน้าเราว่า คบกันนะ . เราดีใจมากดีใจที่สุดที่ได้กลับมาคบกัน เราอยู่ห่างกันค่ะ คนละประเทศ แต่เราบินไปหาบ่อยมาก ทำงานเก็บเงิน ตั้งใจบินไปหาเพื่อไม่ให้เค้ารู้สึกว่าเราไกลกัน
เราคบกันมาปีครึ่ง เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก ดูแลเราดีตลอด ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าจะเป็นคนง้อและเย็นใส่ ส่วนเราอารมร้อน จำได้ว่ามีครั้งนึงทะเลาะกันวันวาเลนไทน์ เราโมโหไม่ยอมคุยด้วย เค้าเลยบอกว่า ทำยังไงก็ได้เพื่อเราจะหายโกรธ เราเลยบอกว่า งั้นให้เราตบเธอทีนึง เค้ายอม... และเราก็ตบจริงๆ ตบแบบเต็มแรงด้วยความร้อนในใจ เค้าล้มลง เราเลยรีบดึงเค้ากลับขึ้นมาและกอด แล้วพูดว่า ขอโทษนะ เค้ายอมให้เราทำแบบนั้น เรารู้สึกแย่จริงๆ แต่มันก็พิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง
เราโมโหร้ายหลายครั้ง มีทั้งเหวี่ยงเก้าอี้โดนเท้าเค้า ขว้างกระเป๋าลงกับพื้น เราบึ้งตึงใส่เค้าบ่อยๆ เวลาโมโหก็เดินนำหน้าเค้า ไม่ยอมเดินไกล้ๆ บางทีเวลาคอลไลน์กันเราไม่อยากคุยเราก็พูดจาไม่ดี
จนวันนี้มันก็มาถึงค่ะ วันที่เค้ารู้สึกว่าเราสองคนเข้ากันไม่ได้ อยู่ด้วยกันไม่ได้ ทั้งๆที่วันนี้เรารู้สึกรักเค้าแล้วอยากมีอนาคตกับเค้าแล้ว แพลนหลายๆอย่างไว้ ว่าถ้าเค้าเรียนจบแล้วมาเรียนต่อนะ เรายินดีออกค่าใช้จ่ายให้ก่อน เพื่ออนาคตที่ดี แต่เค้าไม่รับข้อเสนอของเราค่ะ ตอนเค้าบอกเลิกเราครั้งแรก เราร้องไห้และขอโทษ ขอโอกาสทุกอย่าง จนเค้าใจอ่อน แต่ใจเค้าคงออกกับเราแล้วค่ะ อีกแค่ 2 เดือนจะได้เจอกันอยู่แล้วแท้ๆ...
ตอนที่เค้าเปิดใจคุยกับเราว่าทำไมถึงคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ ทั้งๆที่เราก็พยายามทุ่มเทกับความรักครั้งนี้มาก เราไม่คุยกับใคร ไม่เคยนอกใจ แต่ไม่เคยทำให้เค้าเชื่อใจได้ เค้าบอกว่าหลายๆอย่างเราต่างกัน ทั้งการใช้เงิน การออกสังคม ไปกันไม่ไหวจริงๆ เราฝืนเค้ามาตลอดหรอเนี่ย เราคิดในใจ เราต่างบอกรักกัน รักมากนะ รักของเราคือไปด้วยกันต่อได้มั้ย สู้ด้วยกันต่อได้มั้ย แต่รักของเค้าคือ เราเลิกกันจะดีกว่า เพื่อต่างคนต่างจะได้ทำหน้าที่ของตัวเอง เราถามเค้าว่า ตลอดเวลาที่เราคบกันมา เธอมีความสุขบ้างมั้ย เค้าบอกว่าเค้ามี แต่ความทุกข์มันมากกว่า..
ล่าสุดนี้ เรายอมปล่อยเค้าไปเพราะไม่รู้จะรั้งยังไงแล้ว พอเลิกกันเค้าก็บล้อคเฟสเรา บล้อคไลน์เรา แม้แต่ที่บ้านเค้ายังไม่รู้เลยว่าเราเลิกกันแล้ว..
เราเสียใจจริงๆ แต่เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิต แต่เรารั้งเค้าไว้ไม่ได้แล้ว ได้แต่โทษตัวเองว่าที่ผ่านมาทำไมโง่แบบนี้ โง่ทำอะไรแย่ๆ ไป น้อยใจว่าเรารับทุกอย่างที่เป็นเค้าได้ แต่ทำไมเค้ารับบางอย่างในตัวเราไม่ได้ แล้วทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ตอนที่เรารักเค้าจนหมดใจ
แต่ถ้าบังเอิญเป็นเธอที่เข้ามาอ่าน เราอยากบอกว่าเรา ขอโทษ ที่ผ่านมา ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตเรา มารักเรา มาให้เรารัก เธอเป็นคนที่ดีจริงๆ ดีมาก ขอให้เจอคนที่เข้ากันได้ และรักในสิ่งที่เป็นเธอ เหมือนเรานะ.
สุดท้ายแล้วอยากมาเตือนหลายๆคน ว่าถ้ามีความรัก ทำตัวให้ดี รักษาให้ดี ถ้าคิดจริงจังกับคนๆนี้ เพราะการตกหลุมรักว่าง่ายแล้ว แต่การหลุดออกจากความรักก็ง่ายกว่าเช่นกัน.
คนที่มีความรัก รักษาดูแลกันดีๆนะคะ ก่อนที่มันจะสายไปแบบเรา...
เรากับแฟนเก่ารู้จักกันมา 3 ปี เคยคบกัน 1 รอบ และเลิกกันเพราะเราทิ้งเขาไปคบกับคนที่อยู่ไกล้กันมากกว่า พอวันนึงมารู้ตัวว่าเรายังรักเขา มีโอกาสได้กลับมาคบกัน เราเป็นคนเดินหน้าตามง้อ จนเขาให้โอกาสเราได้กลับมาคบกัน เขาเป็นคนพูดต่อหน้าเราว่า คบกันนะ . เราดีใจมากดีใจที่สุดที่ได้กลับมาคบกัน เราอยู่ห่างกันค่ะ คนละประเทศ แต่เราบินไปหาบ่อยมาก ทำงานเก็บเงิน ตั้งใจบินไปหาเพื่อไม่ให้เค้ารู้สึกว่าเราไกลกัน
เราคบกันมาปีครึ่ง เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก ดูแลเราดีตลอด ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าจะเป็นคนง้อและเย็นใส่ ส่วนเราอารมร้อน จำได้ว่ามีครั้งนึงทะเลาะกันวันวาเลนไทน์ เราโมโหไม่ยอมคุยด้วย เค้าเลยบอกว่า ทำยังไงก็ได้เพื่อเราจะหายโกรธ เราเลยบอกว่า งั้นให้เราตบเธอทีนึง เค้ายอม... และเราก็ตบจริงๆ ตบแบบเต็มแรงด้วยความร้อนในใจ เค้าล้มลง เราเลยรีบดึงเค้ากลับขึ้นมาและกอด แล้วพูดว่า ขอโทษนะ เค้ายอมให้เราทำแบบนั้น เรารู้สึกแย่จริงๆ แต่มันก็พิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง
เราโมโหร้ายหลายครั้ง มีทั้งเหวี่ยงเก้าอี้โดนเท้าเค้า ขว้างกระเป๋าลงกับพื้น เราบึ้งตึงใส่เค้าบ่อยๆ เวลาโมโหก็เดินนำหน้าเค้า ไม่ยอมเดินไกล้ๆ บางทีเวลาคอลไลน์กันเราไม่อยากคุยเราก็พูดจาไม่ดี
จนวันนี้มันก็มาถึงค่ะ วันที่เค้ารู้สึกว่าเราสองคนเข้ากันไม่ได้ อยู่ด้วยกันไม่ได้ ทั้งๆที่วันนี้เรารู้สึกรักเค้าแล้วอยากมีอนาคตกับเค้าแล้ว แพลนหลายๆอย่างไว้ ว่าถ้าเค้าเรียนจบแล้วมาเรียนต่อนะ เรายินดีออกค่าใช้จ่ายให้ก่อน เพื่ออนาคตที่ดี แต่เค้าไม่รับข้อเสนอของเราค่ะ ตอนเค้าบอกเลิกเราครั้งแรก เราร้องไห้และขอโทษ ขอโอกาสทุกอย่าง จนเค้าใจอ่อน แต่ใจเค้าคงออกกับเราแล้วค่ะ อีกแค่ 2 เดือนจะได้เจอกันอยู่แล้วแท้ๆ...
ตอนที่เค้าเปิดใจคุยกับเราว่าทำไมถึงคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ ทั้งๆที่เราก็พยายามทุ่มเทกับความรักครั้งนี้มาก เราไม่คุยกับใคร ไม่เคยนอกใจ แต่ไม่เคยทำให้เค้าเชื่อใจได้ เค้าบอกว่าหลายๆอย่างเราต่างกัน ทั้งการใช้เงิน การออกสังคม ไปกันไม่ไหวจริงๆ เราฝืนเค้ามาตลอดหรอเนี่ย เราคิดในใจ เราต่างบอกรักกัน รักมากนะ รักของเราคือไปด้วยกันต่อได้มั้ย สู้ด้วยกันต่อได้มั้ย แต่รักของเค้าคือ เราเลิกกันจะดีกว่า เพื่อต่างคนต่างจะได้ทำหน้าที่ของตัวเอง เราถามเค้าว่า ตลอดเวลาที่เราคบกันมา เธอมีความสุขบ้างมั้ย เค้าบอกว่าเค้ามี แต่ความทุกข์มันมากกว่า..
ล่าสุดนี้ เรายอมปล่อยเค้าไปเพราะไม่รู้จะรั้งยังไงแล้ว พอเลิกกันเค้าก็บล้อคเฟสเรา บล้อคไลน์เรา แม้แต่ที่บ้านเค้ายังไม่รู้เลยว่าเราเลิกกันแล้ว..
เราเสียใจจริงๆ แต่เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เราอยากมีเค้าอยู่ในชีวิต แต่เรารั้งเค้าไว้ไม่ได้แล้ว ได้แต่โทษตัวเองว่าที่ผ่านมาทำไมโง่แบบนี้ โง่ทำอะไรแย่ๆ ไป น้อยใจว่าเรารับทุกอย่างที่เป็นเค้าได้ แต่ทำไมเค้ารับบางอย่างในตัวเราไม่ได้ แล้วทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ตอนที่เรารักเค้าจนหมดใจ
แต่ถ้าบังเอิญเป็นเธอที่เข้ามาอ่าน เราอยากบอกว่าเรา ขอโทษ ที่ผ่านมา ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตเรา มารักเรา มาให้เรารัก เธอเป็นคนที่ดีจริงๆ ดีมาก ขอให้เจอคนที่เข้ากันได้ และรักในสิ่งที่เป็นเธอ เหมือนเรานะ.
สุดท้ายแล้วอยากมาเตือนหลายๆคน ว่าถ้ามีความรัก ทำตัวให้ดี รักษาให้ดี ถ้าคิดจริงจังกับคนๆนี้ เพราะการตกหลุมรักว่าง่ายแล้ว แต่การหลุดออกจากความรักก็ง่ายกว่าเช่นกัน.