ก่อนหน้านั้นผมกับแฟนเลิกกันเพราะเธอให้เหตุผลว่า “เค้าไม่สามารถไว้ใจเธอได้อีก ไม่อยากไม่สบายใจอีก” แต่สุดท้ายเธอก็มาขอคืนดีกับผมเพราะเธอยังอยากมั่นใจกับผมอีกสักครั้งนึง ผมก็กลับไป

ก็กลับมาคบกันได้ไม่กี่วัน ก็เกิดเรื่องขึ้น คือแฟนผมมาสารภาพกับผมว่า “เธอเจอคนๆนึงในทินเดอ นัดจะไปเจอกัน แต่เปลี่ยนใจไม่ไปเพราะอยากอยู่กับผม และพร้อมจะจบกับคนนั้นและเลือกผม”

เธอเล่าให้ผมฟังหมดทุกอย่าง ทุกครส. ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมโกรธ แต่ผมก็เข้าใจได้เพราะเค้าคุยกันในตอนที่เราเลิกกันแล้ว เพราะงั้นเธอก็มีสิทธิที่จะทำ เธอ “ไม่โกหก” ผมจึงให้เธอโทรคุยกับคนนั้นเพื่อยุติทุกอย่างแล้วผมจะยอมคืนดี เธอทำให้ ผมจึงให้อภัยเธอ และพร้อมเริ่มต้นใหม่ โดยไม่ติดขัดอะไร

จนผ่านมาได้อีกสองวันที่ค.รักมันกำลังเริ่มต้นใหม่ด้วยดี ก็เป็นคราวของผมบ้างแล้ว เช่นกันครับ เธอเห็นว่าผมคุยกับคนๆนึง ยอมรับว่าผม “โกหก” ว่าคนนั้นๆเป็นใคร แต่ผมไม่ได้คุยในเชิงชู้สาวใดๆเลยทั้งสิ้น!

เพียงแค่อยากปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องแฟนผมในฐานะที่เค้าอายุใกล้เคียงกันเลยอยากปรึกษาในบางเรื่องที่ในวัยอย่างผมอาจไม่เข้าใจในวัยอย่างเค้าๆ (ผมกับแฟนห่างกัน 7 ปีครับ)



รุปเนื้อความนะครับ

** ผมกับแฟนทำผิดเรื่องเดียวกัน ต่างกันตรงที่..

แฟนผม : ไม่เชิงว่านอกใจ แต่สารภาพตามตรงไม่โกหก

ผม : ไม่ได้นอกใจ แต่ผมโกหก(เพราะเหตุผลบางอย่างทีไม่ได้ตั้งใจหลอก)



ช่วยผมทีนะครับว่าผมผิดมากจริงๆ หรือยังไง? ตอนนี้ผมกำลังง้อเธออยู่ครับ เพราะเค้าบอกว่า “ความเชื่อใจมันหมดไปแล้ว” ทั้งๆที่เธอเองก็ทำเหมือนกันและมากกว่าผมด้วยซ้ำ
ตอนนี้เลยกลายเป็นผมที่ต้องง้อให้เทอกลับมา ซึ่งผมก็ยอมทำครับ

ปล.ไม่ใช่ว่าคนนอกใจแค่สารภาพจะไม่ผิดนะครับ นอกใจยังไงก็คือนอกใจ เหมือนการโกหก ที่ผลลัพออกมาที่ "ความเชื่อใจหายไป"