วันที่สองที่ดาลัท  (วันที่สามที่เวียตนาม)

วันนี้  อยู่ที่ดาลัทเป็นวันที่สอง  ใช้เวลาที่ดาลัด 2 วัน 1 คืน    ถ้านอนอีกคืน  คงจะเบื่อ,  

เที่ยวหนึ่งวัน   นอนหนึ่งคืน    รู้สึกยังไม่พอ    
บางรีวิวบอกว่า   เที่ยวดาลัดวันเดียวไม่พอ  ต้องสองวัน  เรามาสองวัน  หนึ่งคืน รู้สึกเต็มอิ่ม.  

หลายรีวิว  บอกว่านั่งรถจากโฮจิมินห์กลางคืน  ถึงดาลัทเช้า    เช็คอิน และเที่ยวดาลัด 1 วัน
พักดาลัด 1 คืน เช้าวันรุ่ง ไปมุยเน่    

สำหรับเรา ซื้อทัวร์เที่ยวสถานที่สำคัญๆ  1 วัน,  
อีก 1 วัน  เดินเที่ยวชมเมือง ด้วยตนเอง    แม้วันที่สองจะไม่ได้ไปไหนๆ มากมาย, เราไปตามกำลังขา  
และกับเวลาบ่ายที่ฝนตก

เช้าวันที่28  กย.  วันเที่ยวดาลัท   วันที่สองของเรา     เล็งโบสถ์ดาลัดหรือโบสถ์ไก่ ไว้,

โบสถ์ไก่ เป็นสถานที่ประกอบศาสนพิธีร่วมกัน ของคริสตชนคาทอลิค   ต้องไม่ไกลจากเมืองแน่    เมื่อวานไกด์ให้เวลา 15 นาที  
รู้สึกว่าเวลาน้อยไป  

เริ่มเดิน   มาทางโบสถ์ไก่ หรือโบสถ์ดาลัด เดินสบายไม่ร้อน ถ่ายภาพตึก บ้านเรือน โรงแรม โรงเรียน  ผู้คน  ปั้มน้ำมัน ไปตลอดทาง  
อยากแวะตรงไหน ก็แวะ


ตำรวจจราจร ปฏิบัติหน้าที่ ที่วงเวียน  ตอนเย็นวันจันทร์  ชม.เร่งด่วน  วันที่การจราจร หนาแน่น  ของเมืองดาลัด  
รถยนต์คันสีดำบัง     มองตำรวจไม่เห็น  โรงแรม Thang Loi 1 อยู่อีกฟากของวงเวียน


ปั้มน้ำมัน  ไม่ต้องต่อคิว  ใช้ความจำ ใครมาก่อน มาหลัง  ร้านน้ำมันเล็กๆ มีทั่วมุมเมือง


เติมลมยางข้างปั้ม


ผ่านโรงแรม  ที่จอดมอร์ไซค์ มีเชือกกั้น


ผ่านร้านขายเครื่องไฟฟ้า  มอร์ไซค์ จอดบนฟุตบาท


มอร์ไซค์ พาหนะที่สะดวกที่สุด



ผ่านตึกสูงสี่ชั้น อ่านไม่ออก โรงงานหรือโรงเรียน


ขายตั๋วรถไป  โฮจิมินห์  นาตรัง มุยเน่ และที่อื่นๆ  สังเกตราคามีการแก้ไข


ไปรษณีย์ดาลัด ส่งจดหมายท่ามกลางสายฝน


มอร์ไซต์ ให้เช่า ใครอยากเที่ยวด้วยมอร์ไซค์  ค่าเช่าวันละ 165 บาท รถสภาพใหม่  มีให้เช่ามากมาย  
สังเกตว่า ไม่จอดรถบนถนน   ฟุตบาทกว้างพอเพียงให้จอดรถและให้คนเดิน


ให้บริการซ่อมรถข้างถนน หน้าบึงน้ำขนาดใหญ่ ในเมืองดาลัด


โรงแรมทิวลิป   โรงแรมดัง  


โรงแรมและภัตตาคาร  ต้นไม้เยอะ


ซ่อมร่มที่ดาลัด  เข้าหน้าฝน ต้องใช้ร่ม   ใช้ร่มคุ้มจริง คนซ่อมพาร่มมาหลายคัน


โรงแรมหรู ตกแต่งแบบยุโรป


ร้านทำรองเท้า handmade  ในร้านมีรองเท้าแบบนี้ เป็นร้อยๆ คู่  เป็นแบบเดียวทั้งหมด  
ทำเองขายเอง คู่ละพันกว่าบาทนิดๆ


โรงแรมทั้งนั้น อยู่ติดๆ กิน


ร้านขายภาพเขียน   ในเมืองท่องเที่ยว ใครอยากได้ภาพเขียนเป็นที่ระลึก หาซื้อได้ รถจอดบนฟุตบาท ไม่จอดริมถนน  
ยังมีพื้นผิวจราจรอีกมาก

สังเกตมอร์ไซค์  มีที่กันรอย และหนีบของ  รถส่วนใหญ่ ไม่มีกระจกมองข้าง  บางคันมีกระจกมองข้าง อันเดียว ส่วนมากข้างซ้าย  


ภาพเขียนบนฝาผนังที่หาชมได้ยาก


ผ่านบึงน้ำขนาดใหญ่


สวนสาธารณะในเมือง


กล้วย  ขายเป็นกิโล

เดินจนปวดขาดีแล้ว กลับมาก่อนเที่ยง  พอบ่ายฝนก็ตก