ผมได้ข่าวปุ๊ลาโลกนี้ไปเมื่อ ปั๊บ ลูกชาย เข้ามาเยี่ยมในเรือนจำคลองเปรม เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2559 นี้
ผมร้องไห้โฮเหมือนเด็กสะอึกสะอื้น เหมือนมีอะไรในชีวิตที่สำคัญหายไปจากตัวผม แม้กระทั่งเวลานี้ที่ผมเขียนคำไว้อาลัยต่อมน้ำตาผมก็ใกล้แตก
น้ำตาผมก็คลอออกมา ในชีวิตนี้ผมร้องไห้เพียง 2 ครั้งเท่านั้น ครั้งแรกที่แม่จากไปโดยที่ผมไม่ได้อยู่ข้าง ๆ และครั้งนี้ที่ปุ๊จากผมไป
ผมเสียใจมากที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างปุ๊ในเวลาที่เธอสิ้นลมหายใจอย่างสงบ และผมก็เสียใจมาก ที่ไม่สามารถจะไปอยู่กับเธอในงานศพ
และวางดอกไม้จันทน์บนโลงศพเธอ




คุณสนธิ มีดีอย่างหนึ่งคือ รักภรรยามากไม่เคยมีนอกในให้ภรรยาไม่สบายใจเลย