ขอร้อง  และขอโทษจริงๆที่ต้องเอ๋ยชื่อน้อง  กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อไม่ได้ดิสเครดิตใครทั้งนั้น  และไม่หาแพะด้วย  ถ้าใครดูนัดแรกต้องบอกว่านี่คือความภาคภูมิใจของเรา  นักเตะทีมชาติไทยทุกคนเล่นได้ดีมาก     โค้ช  ทีมงานสตาฟ์โค้ช  นักเตะและแฟนบอลชาวไทยเราหวังว่าการออกไปเจาซาอุนัดแรกจะเป็นการเริ่มต้นที่ดี  ขอแค่มีคะแนนกลับมา  ขอแค่นี้จริงๆ  แต่แล้วโชคก็ไม่เข้าข้าง เราไปทำฟาวส์บนเส้นเขตโทษ  เราเสียจุดโทษในนาทีที่ 80 กว่า  เราผิดพลาดต้องยอมรับตรงนี้  และที่เหนือความคาดหมายคือ  โค้ช ทีมงานสต๊าฟ์โค้ชแม้แต่แฟนบอลชาวไทยก็คงไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น  และในสถานะที่เป็นโค้ช  สต๊าฟโค้ชจะร้องไห้ให้ลูกทีมเห็นไม่ได้    และการโดนใบแดงทำให้มีผลต่อเกมส์นัดต่อไปที่จะเจอญี่ปุ่น    นี่คือสภาพจิตใจที่มันปฏิเสธไม่ได้จากนัดแรก  ฉะนั้นไม่ต้องถามว่านัดต่อๆไปจะเกิดอะไรขึ้น  คนที่เกิดมาเป็นมนุษย์ทุกคนจะต้องเจอกับบทเรียนที่จำไปจนตายไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง  

อยากจะขอสรุปว่า  จากนัดแรกเป็นต้นมามันเป็นความต่อเนื่องทั้งสิ้น  ณ ตอนนี้นอกจากอยากจะฟังคำชี้แจงของโค้ชแล้วพี่ยังอยากจะฟังจากน้อง  ไม่ได้จะทับถมอะไรทั้งสิ้น  พูดกันแมนๆแบบลูกผู้ชาย  จากนัดญี่ปุ่นเป็นต้นมาไม่ว่าใครจะฟอร์มตก  แท็คติกผิด  จะไม่ขอพูดถึง  อันนี้ก็แล้วแต่อนาคตของโค้ชเลย เชื่อว่าถ้านัดแรกเรามีแต้ม  กำลังใจจะไม่หดหายขนาดนี้  แต่เพราะทุกคนกลับไปแก้ไขอะไรนัดแรกไม่ได้แล้ว  ฉะนั้นมันจึงอยู่บนเส้นทางที่มันอึดอัด  จะว่าโชคดีก็โชคดีนะที่เจอญี่ปุ่นในบ้าน  แต่ก็อย่างว่าโชคอาจไม่เข้าข้างเราที่เจอญี่ปุ่น  นัดต่อไปเจอ UAE อิรัก  วางแท็คติกผิด  เลือกนักเตะผิด  จะไม่ขอพูดถึงแล้ว  เพราะพูดกันมาเยอะมากแล้ว

สุดท้ายก็ยังจะเชียร์ทีมชาติไทยเสมอ  แม้อาจจะระบายความในใจแรงไปบ้าง  แต่นี่คือชีวิตจริง  ต้องยอมรับความจริงให้ได้  อย่าหลอกตัวเอง