นี่เป็นกระทู้แรก ของเค้าน้า (ยืมไอดีของเพื่อนมาลงน่ะ) 5555555555555555555 (มีน้ำตาซ่อนอยู) เรื่องนี้ก็เป็นความรักของออน (ชื่อจริงเค้าเลยเอ้าา) คือที่บอกชื่อจริงๆไปไม่ใช่อะไรน้ะค่ะ อยากจะบอกให้ทราบว่าเรามีตัวตนค่ะ ความรักเราก็มีตัวตนเช่นกัน โนมโน ยูโน น้ะค้ะ แต่คนที่เล่าถึงอาจจะบอกชื่อจริงบ้างสมมุติบ้างน้ะค้ะ เพราะทุกคนล้วนแต่มีความทรงจำที่แย่ๆทั้งนั้นแต่คนที่เป็นส่วนแย่ๆเราก็ต้องขอบคุณเค้าเนอะ ที่มาเป็นบทเรียน เพราะงั้นขอสงวนชื่อ อิอิ เรื่องเราวของออนก็ไม่น่าสนใจหรอกค้ะ แต่แค่อยากเสนอบางแง่มุมของความรักให้ฟังกันน เริ่มเลยเนอะ

ย้อนไปประมาณ 4-5 ปีที่แล้ว
ออนเขึ้นมัธยมปลายพอดี ถามว่าออนหน้าตาเป็นไง ก็ไม่สวยน่ะ แต่ก็ไม่ถึงกับขี้เหร่ ธรรมดาๆนี่แหละ ตอนนั้น เตี้ยมากน่ะ ม4 ล่ะ สูงแค่ 155 เองง้ะ (ตอนนี่สูงล่ะ 157 ) หนักเท่ากับตอนนี้เลย 48 ออนเป็นลูกคนเดียวแต่มีพี่ชายน่ะพ่อกับแม่ออนรับมาเลี้ยงค่ะ พี่ชายเราก็ทราบค่ะ ว่าไม่ใช่ลูกแท้ๆแต่พ่อกับแม่ให้ความรักเท่ากับออนเลย พี่ชายเลยไม่น้อยใจอะไรแต่ ตอนเด็กๆ พี่แอม (ชื่อพี่ออนเอง) เป็นคนเงียบๆมากๆเลยอ้ะ ออนด้วยความที่เป็นเด็กไง อยากเล่นอยากคุยด้วย แต่ไม่กล้าได้แต่แอบๆมอง จนมีเหตุการณ์หนึ่งทำให้เราสองพี่น้องได้สนิทกัน คือ พ่อกับแม่ไปทำงานค่ะ แล้วพี่แอมปิดเทอมพอดี (พี่แอมตอนั้นอยู่ม3ล่ะ พี่แอมห่างกับเรา 10 ปี) เราก็เล่นปกตินะ เล่นขายของบ้าง แต่งตัวตุกตาบ้าง คุยกับเสาบ้านก็มี 555555 เราก็เล่นไปจนลืมดูว่ามีน้ำหกอยู่ เรากำลังจะเหยียบ พี่แอมหันมามองเล่นเรากำลังจะเหยียบพอดี พี่แอมเลยรีบวิ่งมาหาเราแต่ไม่ทันละไง เราเหยียบไปเต็มๆทีนเลย สรุป ลื่นค่ะ หัวเราฟาดกับขาโต๊ะที่วางของพอดี รอไรหัวแตกดิแกเอ้ยยยย  พี่แอมดูตกใจมากน่ะ เพราะเราร้องหนักมาก แม่จ้าพ่อจ้าอย่างเดียวเลยไง แล้วกับพี่แอมนี่ไม่สนิทไงไม่ให้ถูกตัวเลย นั่งร้อง กุมหัวอยู่แบบนั้นแหละ พี่แอมก็ทนไม่ไหว ตวาดเราเลยอ้ะ
พี่แอม : ออน!!! มาหาพี่ เลือดออกเยอะแล้ว
ออน : ฮืออออออออออออออออออออออออ (เอาดิลูกมึนกรูมีเยอะ) ร้องใส่แม่มมมม
พอพี่แอมมาใกล้เราก็เขยิบจ่ะ สรุปนางแอมก็พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเหมือนพ่อกับแม่
พี่แอม : น้องออนของพี่แอมค่ะ มาหาพี่แอมน้า พี่เเอมอยากดูแผลน่ะค้ะ น้ะๆมาหาพี่แอมน้ะ เดียวเจ็บมากกว่าเดิมน้ะ
ออน : เงียบเลยค่ะ 55555555 คือที่บ้านออนพ่อกับแม่พูดเพราะกับเราตลอดไง ค่ะขาตลอดไม่เคยตวาดเรา ออนเป็นประเภทที่ถ้าพุดไม่เพราะจะไม่พูดด้วยอ้ะ แบบ ออน กลัว 5555555
พี่แอม : มาหาพี่เร็วค่ะคนเก่ง เดียวพี่พาไปหาพ่อกับแม่น่ะค้ะ
ออน : ค่ะ
จากนั้นพี่แอมก็ดูแผลให้ ไม่ได้แตกถึงกับต้องเย็บน้ะแต่เลือดมันไหลตลอดเพราะเรามีโรคประจำตัวเกร็ดเลือดต่ำมีแผลเลือดก็จะไหลกว่าปกติ แต่ไม่ร้ายแรงมากน้ะ ถ้าทำแผลดีๆเลือดก็หยุดปกติอ้ะ พอพี่แอมทำแผลให้เราเสร็จ ก็อุ้มเรา พาเรานอน 55555555555555555 เด็กน้อยมากอ้ะตอนนั้น 5 ปีล่ะน้ะ แต่ลูกแหง่ไง จากนั้นมาเรากับพี่แอมก็สนิทกัทกันมากๆอ้ะจนกระทั่งเราขึ้นม ปลาย (ความรักเค้าจะมาแล้ววว) พี่แอมก้เรียนจบไปล่ะ แต่ไปรับไปส่งเราตลอดเพราะทางผ่าน เราไม่ค่อยมีเพื่อนน่ะเพราะอย่างที่บอกอ่ะใครพูดไม่เพราะเราไม่คุยด้วยเรากลัว (อันนี้จริงๆน้ะค่ะ เพราะตั้งแต่เราจำความได้อ้ะ เราได้ยิน คุนชินกับ การพูดเพราะตลอด ค่ะขา อะไรแบบนี้อ้ะ พอใครมา มรุง กรู ใส่เรา เราก็กลัวไม่กล้าพูดด้วยเราเลยเงียบพอเงียบพวกเพื่อนก็คิดว่าเราหยิ่งเลยไม่มีใครคบเรา ) แต่เรามีเพื่อนสนิทน่ะ ชื่อ นิ กับ วาย บ้านอยู่ติดกัน เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่เตรียมอนุบาล นิกับวายคบกันค่ะ คบกันตั้งแต่เตรียมอนุบาลนั้นแหละค่ะ สองคนนี้พูด มรุง พูด กรุน้ะ แต่เวลามันพูดกับเรา จะพูด ค่ะขา ครับ กับเรา เพราะมันรู้นิสัยเรา เราก็เรียนๆโดดๆค่ะ จน ม4 เทอม 2 มีผู้ชายย้ายมา ชื่อ สี่ เห็นครั้งแรก ตาเป็นรูปหัวใจเลยค่ะท่านผู้โชมมมมม แบบ สูง สูงมากๆอ้ะ ตอนนั้น สี่สูง 173 ตัดสกินเฮด ตัวขาว สเป็กอ้ะ บอดกเลยยย ใจเราเต้นแรงมากอ้ะ วรั้ยยยยยยยยย รักเลยจะเอาาๆๆ 5555555 แต่แล้วความฝันเราก็ต้องตื่นค่ะเพราะมันเดินมาหาเราล่ะพูดกับเราว่า
สี่ : เฮ้ยย ( ตกใจมากมันเฮ้ยใส่) เธอ นั่งด้วยน่ะเว้ย ยักคิ้วทีนึง แล้วมันก็นั่งเลย
ออน : ไม่ต้องถามหนูก้ได้น้ะ (มุ้งมิ้งมากอ่ะ แทนเองหนู)
สี่ ; ชื่อหนูหรอเทออ้ะ
ออน : ป่าวน่ะ หนูชื่อออน
สี่ : แทนตัวเองว่าหนู ปันยาอ่อนอ้ะเธอ
ออน : หน้าบึ้งเลยค่ะ ไม่ชอบล่ะ งอนน
สี่ : เฮ้ยย หน้าหมาเลยว่ะ แล้วมันก็ดึงแก้มเรา
ออน : หนุเจ็บน้ะ น้ำตานางเอกก็มา
สี่ : หนูๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วมันก็ดึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ออน : เราร้องเลยค่ะ
สี่ : เชียยยยยเอ้ยย ร้องจริงดิ
ออน : ฮึก ฮือ
จังหวะนั้นนิกับวายก็เดินเข้าห้องมาพอดี รีบเลยค่ะมันรีบวิ่งมาหาเราเลย
นิ : ออนร้องทำไมค่ะ
ออน : นิ ออนเจ็บแก้ม
วาย : ใครทำอะไนออนค่ะ บอกวายมา
ออน : ชี้ค่ะ ฟ้องค่ะ ไม่ยอมมม
สี่ : ยิ้ม
วาย : อ่าว ไอ้สี่
สี่ : ไงบายดีป้ะ
วาย : คิดถึงสลัลว่ะ
สี่ : เหมือนกันๆ แล้วนี่ใครบ้าง
สี่มันถาม เออ สนใจกรูล่ะ (ตอนนี้พูดกรูกับออนได้ค้ะพี่สี่สอนมาดี)
นิ : รู้จักหรอวาย กอดปลอบเราอยู่
ออน : เงียบล่ะตอนนั้น มองหหน้าสี่ด้วยความไม่ชอบ
วาย : เพื่อนวายอ้ะ นี่สี่ สี่ นี่นิ แฟนกรู แล้วคนที่ทำเค้าร้องอ้ะ ชื่อ ออน
สี่ : กรูรู้ชื่อล่ะ ทำไมขี้แงงี้ว่ะวาย มองกรูคือไรไอ้สี่ 55555555555555555
ออน : สะบัดหน้าหนี กอดนิต่อ
วาย : ก็ทำออนแรงๆทำไม
สี่ : ทำแรงๆตอนไหน
ออน : ก้ที่หน้าหนุแดงแบบนี้ก็เพราะพี่เอ้ยเพราะสี่นั้นแหละมาดึงแก้มหนุ มันเจ็บน้ะ
สี่ : เบาๆเหอะ
นิ : ก็ออนเจ็บนี่ ทำไมต้องทำแรงๆกับเพื่อนนิด้วย
วาย : พอๆๆๆ ไอ้สีที่บ้านมันเปิดโรงเรียนสอนศิลปะป้องกันตัวมีแต่ผู้ชายแมนๆ ไม่มีผู้หญิง มันเลยเล่นแรง ออนไม่ร้องน่ะค้ะ ไม่เจ็บน้ะ หายงอนสี่น้ะค้ะ
ออน : อื้ออออออ
จากนั้นเรื่องราวยุติค่ะ ก็เรียนกันต่อ แต่สี่นั่งข้างเราค่ะ นั่งมองเราตลอด มองแล้วยิ้ม พอหันไป สี่ก็พูดไม่มีเสียง "หนุๆๆๆๆๆๆ" เรางแนค่ะ ไม่พูดไม่มองหน้าสี่อีกเลย พอเลิกเรียนเราจะก้เดินมารอพี่แอมที่หน้า รร พอเราจะเดินออกมา สี่หยิบกระเป๋าเราไปถือเลยค่ะ เราก็มองหน้า แต่ไม่อยากพูดด้วยเพราะงอนอยู่ เลยหันไปมองหน้าวายให้เอาคืนให้แต่สี่พูดขึ้นมา
สี่ : เดียวถือให้ถือว่าขอโทดเรื่องเมื่อเช้า
ออน : ไม่เป็นไรค่ะ หนูถือเองได้
สี่ : เยสสสสสสสสสสสส ยอมพูดด้วยแล่ว ยิ้มโลกหยุดมากค่ะนาทีนั้น
ออน : ก้มต่ำเลยค่ะคุณ
วาย นิ : แหนะๆๆ อะไรกัน
ออน : ป่าวน่ะ
สี่ : ยิ้ม

เดียวต่อพน.น้าาาา อีแฟนบ่นว่ามีชู้ มันจะข่มขืนเค้า 55555555555555555555555555